ဟင္းခ်က္ဖို႔လိုတဲ့ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ သား၊ငါးေတြကို ဝယ္ကာ အိမ္ကိုခပ္မွန္မွန္လမ္းေလ်ွာက္ျပန္ခဲ့သည္။
မေန႔ညက ရြာခဲ့တဲ့မိုးေၾကာင့္
တစ္ခ်ိဳ႕ေနရာေတြ ေရဝပ္ေန၏။
တစ္ခ်ိဳ႕ေနရာမ်ားတြင္ေတာ့ အမိႈက္ခြံေလးမ်ားက
ေရစီးႏွင့္ေျမာပါေန၏။လမ္းမထက္မွာ ကစားေနၾကတဲ့ကေလးမ်ားကိုလဲ
ဟိုတစ္စု ဒီတစ္စုေတြ႔ရ၏။
ေရတင္ေနတဲ့ ခ်ိဳင့္ခြက္ေနရာမ်ားကို ေ႐ွာင္ဖယ္သြားရင္း ကြၽန္ေတာ့္ေဘးသို႔
ကားတစ္စီးက အ႐ွိန္ျပင္းစြာ ေမာင္းႏွင္သြား၏။
ေၾကာက္အားလန္႔အားႏွင့္ ေ႐ွာင္လိုက္သည္မလို႔
ကားမတိုက္မိေပမယ့္ ေျခေထာက္ေခ်ာ္ကာ အနီးနားမွာ႐ွိတဲ့ ခ်ိဳင့္ခြက္ဆီသို႔ အားလြန္က်သြားသည္။
ဝတ္ထားတဲ့တီ႐ွပ္ အျဖဴသည္လည္း ရႊံေရာင္မ်ားျဖစ္ကာ ပုဆိုးေတြလဲ ေရေတြရႊဲ႐ွဲစိုကုန္၏။
"ဘယ္လိုကားလဲကြာ..ကိုယ့္ေၾကာင့္ျဖစ္သြားတဲ့
လူကိုေတာင္ တစ္ခ်က္ဆင္းမၾကည့္ဘူး။ညီေလးထ ဘယ္ေနရာထိသြားေသးလဲ"
လူေတြဝိုင္းအံုၾကည့္ေနၿပီဆိုတဲ့ ႐ွက္စိတ္ေၾကာင့္
ကြၽန္ေတာ္လဲသြားတဲ့အခ်ိန္ ေဘးနားမွာ ဆိုင္ကယ္တစ္စီးလာရပ္သည္ကိုလဲ သတိမထားမိ။
ရြံ႔အိုင္က ထင္ထားတာထက္ ပိုနက္တာေၾကာင့္ မနည္းအားယူကာ ျပန္ထၾကည့္ေတာ့မရေပ။
ေနာက္တစ္ႀကိမ္ပင္ အိုင္ထဲျပန္လဲက်ေလေတာ့
ခုနကထက္ အေျခေနဆိုးစြာ ရြံ့ေရမ်ားက အ႐ွိန္ျပင္းစြာလာစင္ေတာ့၏။
"ဒီမွာေဟ့ေကာင္ "
"ဗ်...ဗ်ာ"
ကြၽန္ေတာ့္ ပခံုးကို လက္တို႔ကာေခၚေတာ့ ေယာင္နနႏွင့္ပင္ ျပန္ၾကည့္မိေတာ့ ေခ်ာတာေရာ ေယာက်ာ္းပီသာျခင္းပါ ေရာစပ္ထားတဲ့လူတစ္ေယာက္က မ်က္ေမွာင္က်ံဳ႕ကာ ၾကည့္ေန၏။
"မင္းေရေတြငါ့လာစင္ကုန္ၿပီကြ။ဘာလဲ..မင္း ေရမခ်ိဳးရေသးလို႔ခ်ိဳးေနတာလား။ငါေခၚတာေတာင္ အေရးမလုပ္ပဲ ထပ္ေဆာ့ေနေသးတယ္။ရႊံေရေတြ ေတာ္ေတာ္ေလးႀကိဳက္တာလား"
"ဗ်ာ.ဟို..မဟုတ္။ကြၽန္ေတာ္..ထ..ထ မရ"
အစီစဥ္မက်ထြက္လာတဲ့ စကားေတြက ထစ္ေငါ့တုန္ရင္စြာ။ဝိုင္းအံုၾကည့္ေနတဲ့ လူေတြေၾကာင့္ မ်က္ရည္ေတြပဲ ဝဲတက္လာ၏။ "မသက္ာလာထူပါေရာ့လား ႐ုပ္႐ွင္႐ိုက္ေနတယ္ပဲထင္ေနၾကလားမသိ ဝိုင္းအံုေတာင္ၾကည့္ေနၾကတယ္"
စိတ္ထဲမွသာ ကြၽန္ေတာ္ေျပာရင္း အားယူကာ ထမယ္ၾကံေတာ့
BẠN ĐANG ĐỌC
ကြၽန္ေတာ့္ႏွလံုးသားထဲမွာ ပန္းေလးတစ္ပြင့္႐ွိတယ္(completed)
Lãng mạnျမတ္ႏိုးရေသာ ပန္းေလးတစ္ပြင့္အေၾကာင္း
