ကားျဖဴေလးတစ္စီးက အလ်ိဳလ်ိဳအကန္႔ကန္႔လမ္းေတြကို ျဖတ္ေမာင္းလာေနသည္။မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔ေကာင္ေလးက ေဘးမွာထိုင္ရင္း ဘာစကားမွမေျပာတာေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ရင္ထဲအစိုင္ခဲႀကီးတစ္ခုက တစ္ဆို႔ေနသည္။
"ဇယ္...ကိုေတာင္းပန္ပါတယ္"
ေဘးနားကေကာင္ေလးဆီအၾကည့္ပို႔ရင္း ကားအ႐ွိန္ကိုပါ ေလ်ွာ့ထားရသည္။အျပံဳးသဲ့သဲ့ေလးတစ္ခုကိုျပံဳးျပရင္း ကြၽန္ေတာ့္ဘက္လွည့္လာတဲ့ေကာင္ေလးဟာ စိတ္မေကာင္းစရာေတြ ႐ွိေနတာေတာင္ ခ်စ္စရာေကာင္းလြန္းေနသည္။
"အာ..ကိုေလးကလဲ၊မေန႔ကလဲ ေတာင္းပန္တယ္ ခုေန႔လဲ ေတာင္းပန္ျပန္ၿပီ၊ဘာအတြက္လဲကိုေလးရဲ႕"
"ေမေမ့အတြက္ပါဇယ္။ကိုေလ မင္းကိုအရမ္းလဲအားနာသလို စိတ္မေကာင္းလဲျဖစ္ရတယ္"
"မဟုတ္တာပဲ ကိုေလးရယ္။အန္တီအဲ့လိုထင္ခ်င္လဲ ထင္သင့္ပါတယ္ေလ။ကြၽန္ေတာ္ကိုက လိုက္ေနမိတာပဲ။အမွန္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္အဲ့ဒါေတြကို မမက္ဘူးသိလား ကိုေလး။ကြၽန္ေတာ္ အခ်ိန္ေလးတစ္ခုထိ ေဖေဖ့အရိပ္ေလးကို ခိုခ်င္ရံုေလးပါ။
ဘာရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔မွ ကိုေလးတို႔အိမ္ကို လာခဲ့တာမဟုတ္သလို။ကြၽန္ေတာ္ဘယ္အရာကိုမွ တက္မက္မႈမ႐ွိဘူးဆိုတာ အန္တီသိေပးရင္သိပ္ေကာင္းမွာပဲဗ်ာ"
တုန္ရီေနတဲ့ လက္ကေလးကို ကြၽန္ေတာ္ကိုင္ထားလိုက္သည္။က်ဆင္းလာတဲ့မ်က္ရည္ေလးေတြကို လက္တစ္ဖက္ကသုတ္ရင္း ေတာင္းပန္စကားကိုသာ အထပ္ထပ္ေျပာေနမိသည္။
"ကို ယံုပါတယ္ဇယ္။ဒီလိုအေျခအေနေတြနဲ႔ဇယ့္ကို ဆက္ေနဖို႔မတိုက္တြန္းခ်င္ေပမယ့္ ဇယ့္အတြက္ကြန္ဒိုတစ္ခန္းေတာ့ ကိုဝယ္ေပးပါရေစ"
"မလုပ္ပါနဲ႔ကိုေလးရာ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္မလိုပါဘူး။ကြၽန္ေတာ့္မွာအိမ္လဲ႐ွိေနတာပဲ။ေငြဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္အသက္႐ွင္ေနသ၍ေတာ့ ႐ွာလို႔ရပါတယ္ဗ်ာ။မေသရံုဝမ္းဝရင္ေတာ္ပါၿပီ။ကြၽန္ေတာ္ေလာဘမႀကီးတတ္ပါဘူး"
ေလာဘမႀကီးတတ္တဲ့ေကာင္ေလးကို ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ေလာဘႀကီးေစခ်င္ပါသည္။ခ်စ္စကားေတြေျပာဖို႔ အေျခအေနက ခုထိမေပးဘဲ ေျပာမယ္ၾကံတိုင္း အခက္အခဲတစ္ခုနဲ႔ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ေကာင္ေလးေၾကာင့္ ေျပာလို႔မထြက္ခဲ့ပါ။လက္သီးကိုသာ က်စ္က်စ္စုပ္ထားရင္း ကားကို မွန္မွန္ေလးေမာင္းလာခဲ့ပါသည္။
YOU ARE READING
ကြၽန္ေတာ့္ႏွလံုးသားထဲမွာ ပန္းေလးတစ္ပြင့္႐ွိတယ္(completed)
Romanceျမတ္ႏိုးရေသာ ပန္းေလးတစ္ပြင့္အေၾကာင္း
