Şizofreni, hastaların gerçek ile gerçek dışı olan olguları birbirinden ayırt edememesine yol açan, sağlıklı düşünce akışı, duygu kontrolü ve normal davranışa engel olan ciddi bir beyin hastalığıdır. ↺
#1 bangtanpink
#2 jennie
#5 liskook
#5 jinsoo
#1...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
''Sabaha kadar yatağımda yalnız oturdum,
'Benim için geliyorlar' diye ağladım.
Ve bütün sırları içimde tutmak için çabaladım,
Beynim sanki ölümcül bir hastalık.''
***
Nayeon ağlayarak merdivenlerden inerken, kolumla yanımdaki Jennie'yi dürttüm. Kızlarla konuşmayı kesip bana döndüğünde, başımla ileriyi işaret ettim ve diğer kızlar da oraya bakmaya başladı. Hepsinin yüzünde bir gülümseme belirdiğinde, ayağa kalktım ve yüzüme en kindar tebessümümü yerleştirip adımlarımı Nayeon'a yönlendirdim.
Nayeon'un ağladığını gören 'biricik' arkadaşları, Jisoo ve Rosé merakla bizim olduğumuz yere yaklaşırken, Nayeon odağını bana çevirmiş ve elleriyle gözlerindeki yaşları silmişti.
''Senden nefret ediyorum!''
Bağırarak konuştuğunda kaşlarımı kaldırıp şaşırmış gibi davrandım, yine herkes bize bakmaya başlamıştı ama artık alışmıştım nasıl olsa.
''Aşk olsun. Ben ne yaptım?''
Dudaklarımı büzerek konuştuğumda Rosé öfkeyle nefes alıp vermişti, o sırada da Jennie gözlerini kısıp ona bakmaya başlamıştı.
Nayeon kızaran gözlerini benim arkama çevirdiğinde, ben de arkama döndüm. Seulgi omuz silkip Nayeon'a baktığında kısa bir sessizlik oluştu.
''Yine aynısını yaptın.
Seni çok iyi tanıyorum Seulgi, ve sen yine aynısını yaptın.
Herkese yaptığın gibi, bana da yaptın.
Ne kadar nefret ettiysen, o kadar kötüsünü yaptın.
Ben sana hiç bir şey yapmamışken, sen bana alçakça hareketler yaptın. Beni bir piyon gibi kullandın ve buraya beni kendi çıkarların için getirdin.
Neden,
Neden benden nefret ediyorsun diye sormayacağım.
Açıkçası cevabını ben de bilmiyorum ve inan gerçekten dostum olmanı çok isterdim.
Gerçekten...
Kahretsin, sen çok kötüsün. Ve ben yine de senin yanında olmayı seçtim, bunca yaptığına rağmen.''
Seulgi umursamazca Nayeon'a bakarken, herkes pür dikkat onları izliyordu. İtiraf etmeliyim ki, bu konuşma cidden beni etkiledi. Ama Seulgi'nin ne kadar umurunda oldu tartışılır.
