Κεφάλαιο 14

140 10 13
                                    

Δεν χάρηκες;» τον ρώτησα λίγο απότομα. «Είχες τόσες μέρες να με δεις....»

Συνέχισε να με κοιτάζει έκπληκτος και για λίγο δεν μπορούσε να μιλήσει. Τι συμβαίνει Τζέιμς...

«Ναι ...απλώς με ξάφνιασες λίγο δεν το περίμενα.» είπε σιγανά ενώ ανοιγόκλεισε τα μάτια του, κοιτάζοντας με επιφυλακτικά.

«Σήμερα είναι παραμονή δεν γινόταν να αλλάξουμε τον χρόνο μακριά ένας από τον άλλον έτσι δεν είναι;» στη φωνή μου υπήρχε ακόμα ένας περίεργος τόνος... σαν να τον προκαλούσα.

«Σωστά» είπε και με παρατήρησε για λίγο ενώ εγώ τον κάρφωνα στα μάτια. Σιγά-σιγά τον έβλεπα να χαλαρώνει και να παίρνει μία πιο μαλακή έκφραση. Με πλησίασε, μου έβγαλε το μπουφάν και κρέμασε τα πράγματά μου στον καλόγερο. Δεν με έχει φιλήσει ακόμα σκέφτηκα, όμως ούτε εγώ δεν έκανα κίνηση. Κοίταξε για λίγο κάτω στο πάτωμα, αναστέναξε και μου είπε «Πέρασαν αρκετές μέρες από τότε που βρεθήκαμε ε;... έλα πάμε να κάτσουμε στον καναπέ να μου πεις αναλυτικά και πώς πέρασες»

Καθίσαμε στον καναπέ και παρατήρησα πάλι τον αλκοόλ στο τραπεζάκι.

«Έπινες;» ρώτησα.

«Λίγο με βοηθάει να χαλαρώσω και να ξεκαθαρίσω τις σκέψεις μου.»

«Σε προβληματίζει κάτι;»

«Τα γνωστά» είπε βαριά.

«Τα γνωστά» επανέλαβα λίγο ειρωνικά. Πάντα ήταν τόσο ξεκάθαρος στις απαντήσεις του... Με αυτόν τον άνθρωπο πάντα ένιωθα ότι έκανα δύο βήματα μπροστά και τρία πίσω. Δεν μίλησε άλλο όμως, αλλά κοιταχτήκαμε για λίγο στα μάτια. Η έκφραση του πάλι είχε ένα βασανισμένο ύφος... μα τι να σκεφτόταν άραγε.... αυτήν η ερώτηση θα με βασάνιζε αιώνια.

Αναστέναξε και χαμογέλασε αμυδρά «Έλα πες μου τώρα τα νέα σου. Ελπίζω να πέρασες καλά» είπε με μαλακή φωνή. Ξεκίνησα να του διηγούμαι τις λεπτομέρειες από το ταξίδι μου με τα κορίτσια, καθώς στο τηλέφωνο τις φορές που είχαμε μιλήσει, δεν είχε και τόσο διάθεση για κουβεντούλες. Καθώς του ανέλυα τις λεπτομέρειες σε κάποια σημεία γελούσε, έκανε σχόλια, όμως δεν μπορούσα να μην διακρίνω την θλίψη στα μάτια του, γιατί ήταν έντονη.

«Η Έλλα με τον δάσκαλο του σκι;» Έλεγε και ξαναέλεγε. «Λοιπόν αυτό είναι από τα πιο περίεργα πράγματα που έχω ακούσει ... και πίστεψέ με έχω ακούσει αρκετά» είπε και γέλασε. «Λοιπόν... τουλάχιστον... μάλλον θα πρέπει να την ευχαριστώ που ήταν αυτή με τον δάσκαλο και όχι εσύ» είπε αστειευόμενος, αλλά κατά βάθος ένιωσα ότι δεν το έκανε με την ψυχή του.

Το πάθος της εκδίκησης (#Starterliste21) ( #TYS2021 )Where stories live. Discover now