Το πάθος της εκδίκησης (#Starterliste21) ( #TYS2021 )

Κεφάλαιο 26

Στέφαν

4 μήνες μετά

Οι μέρες περνούσαν βασανιστικά αργά και τις μετρούσα μια μία. Με την Γιασμίν δεν είχαμε ανταλλάξει ξανά καμία κουβέντα. Παρόλα αυτά ένιωθα επιτέλους πολύ πιο ελεύθερος. Σαν να μην είχα να κρυφτώ πια ούτε από αυτήν ούτε και από κανέναν. Δεν με ένοιαζε πια να παραστήσω κάτι άλλο που δεν είμαι. Αποφάσισα δίπλα στην ταμπέλα του ονόματός μου στο καινούργιο μου γραφείο, να προσθέσω και το όνομα Στέφαν. Δεν μπορούσα φυσικά να βγάλω ούτε το Τζέιμς ούτε το Κλάρκ καθώς ήταν το όνομα που είχα γίνει γνωστός. Έπρεπε απλώς να μάθω να πορεύομαι και στην υπόλοιπη ζωή μου προσπαθώντας να αγκαλιάσω τη νέα μου ταυτότητα.

Αυτήν η ζωή που ζούσα πια ήταν εντελώς διαφορετική. Είχα αφιερώσει τόσα πολλά χρόνια στην ιδέα της εκδίκησης και δεν ήξερα τι να κάνω χωρίς αυτήν. Ένιωθα ότι δεν είχα άλλο σκοπό στην ύπαρξή μου. Παρόλα αυτά αποφάσισα να κάνω και το όνειρό μου πραγματικότητα και γράφτηκα σε μία ομάδα μπάσκετ για να παίζω ερασιτεχνικά σαν χόμπι. Ήταν από τις καλύτερες αποφάσεις που είχα λάβει. Είχα γνωρίσει και κάποια αξιόλογα άτομα και που και που βγαίναμε για καμιά μπύρα. Ωστόσο και πάλι έπρεπε να είμαι λίγο μυστικοπαθής καθώς δεν υπήρχε περίπτωση να αποκαλύψω όλα τα μυστικά της ζωής μου αλλά από την άλλη δεν είχα σκοπό και να αρχίσω πάλι τα ψέματα.

Ένιωθα ότι έπρεπε να κάνω μία καινούργια αρχή σε όλους τους τομείς. Όμως το κενό που άφηνε η απουσία της δεν μπορούσε να συγκριθεί με κανένα. Ειδικά τις νύχτες που έπρεπε να κοιμηθώ και δεν μπορούσα να κλείσω τα μάτια μου χωρίς να βλέπω το πρόσωπό της ή να ακούω το γέλιο της. Μου έλειπε τόσο πολύ. Της είχα στείλει ένα μήνυμα να τη ρωτήσω μία φορά αν είναι καλά αλλά μου απάντησε σε πολύ φιλικό επίπεδο. Σαν να ήμασταν δύο ξένοι.

Άρα αυτό ήμασταν πια; Δύο άγνωστοι που δεν μιλούσε ο ένας τον άλλον; Με βασάνιζαν τόσο πολύ αυτές οι σκέψεις . Κάθε βράδυ προσπαθούσα να ονειρευτώ τη ζωή μας, αν συναντιόμασταν ξανά από την αρχή. Ο Πολ- ένας γεροδεμένος τύπος που γνώρισα στο μπάσκετ- είχε προσπαθήσει πολλές φορές να μου κάνει κονέ με μία φίλη του. Δεν μπορούσε να καταλάβει γιατί επέμενα τόσο πολύ με την πρώην μου. «Έχεις τόσες γυναικάρες που σε πλησιάζουν... δώσε τους μία ευκαιρία» μου έλεγε και ξανάλεγε. Στα μπαρ που βγαίναμε, μας πλησίαζαν αρκετά συχνά διάφορες γυναικείες υπάρξεις, πάντα ήμουν φιλικός μαζί τους αλλά ποτέ δεν άφηνα περιθώριο για τίποτα περισσότερο.