Μόλις έχω βγει απο το μπάνιο και κοιτάζω έξω απο το παράθυρο την πόλη. Δεν μου αρέσει που είμαστε στα μαχαίρια με τον Loui. Βασικά, δεν με νοιάζει. Θα πάρω αύριο τηλέφωνο τον Zayn. Ξέρω πως είμαι ξεροκέφαλη και ίσως αρκετά σπαστικιά, αλλά θέλω να ξέρω τι έχω κάνει και μου συμπεριφέρεται έτσι.
Αφού ντυθώ, τηλεφωνώ στον Zayn αλλά δεν το σηκώνει. Ωχ! Ξανά περνώ, αλλά τίποτα. Ίσως να τους είπε ο Louis τι έγινε και να μην θέλει να μου μιλήσει. Βασικά τι λέω; Σίγουρα θα τους τα έχει πει. Εκείνοι είναι σαν αδέλφια. Μόλις παω να κοιμηθώ ακούω το κινητό μου. Εύχομαι να είναι ο Zayn, αλλά τελικά είναι η μητέρα μου. Μιλάμε για λίγο και της λέω όλα όσα έχουν γίνει με τον Loui.
«Μην γίνεσαι ξεροκέφαλη και πιεστική Andriana. Για να μην σου λέει ίσως δεν είναι έτοιμος. Θα εχει λόγο. Όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή θα μάθεις. Μέχρι τότε απλα περίμενε.»
Ήταν τα τελευταία λόγια της πριν κλείσουμε. Μα καλά... βαλτή ήταν και εκείνη; Απλά άφησα το κινητό μου στο κομοδίνο και γύρισα να κοιμηθώ. Ήταν μεγάλη μέρα και κάτι μου λέει πως η αυριανή θα είναι ακόμα μεγαλύτερη...
[...]
Βρίσκομαι έξω από το γραφείο του Brooks και περιμένω να με δεχθεί μέσα. Τι έγινε; Δεν ξέρω, απλά το πρωί με ξύπνησε το κινητό μου που χτυπούσε σαν μανιακό. Ήταν ο Brooks και μου είπε πως θέλει να με δει. Έχω ένα κακό προαίσθημα και μόλις ανοίγω την πόρτα για να μπω στο γραφείο του και βλέπω τον Loui απέναντί μου επιβεβαιώνομαι.
«Κάθισε.» μου έκανε νόημα ο Brooks.
«Γιατί με ζητήσατε; Τι συνέβη;» ρώτησα αμέσως.
«Είναι αλήθεια πως χτες μάλωσες με τον Loui;»
«Ναι... αλλά υπάρχει λόγος!» είπα λιγάκι απότομα. Ο Loui με κοίταξε και ένα ειρωνικό γελάκι εμφανίστηκε στο πρόσωπό του. Μου την σπάει αυτό του το χαμόγελο.
«Ναι, το έμαθα και θα ήθελα να σας παρακαλέσω και τους δυο να σταματήσετε να τσακώνεστε. Δεν ξέρετε ποτέ που θα σας βρουν οι κάμερες.» ο Loui τον κοίταξε με ανοιχτό τον στόμα. Μάλλον δεν περίμενε τέτοιο σχόλιο.
«Να σταματήσει λοιπόν να μπλέκεται στο πως νιώθω!» γρύλισε και γύρισε προς εμένα. Καυγά θέλει; Καυγά θα εχει!
«Όταν με προσβάλλεις και με μειώνεις θα μπλέκομαι!» γρύλισα και εγώ.
«Να μην σε νοιάζει! Δεν είναι δουλειά σου και κατάλαβε το!» φώναξε και πετάχτηκε όρθιος. Το ίδιο έκανα και εγώ ενώ τον πλησίασα.
أنت تقرأ
Management Relationship
أدب الهواة«Ποτέ μην αγνοείς αυτά που νιώθεις. Πράξε όσο είναι νωρίς, γιατί θα χάσεις την ευκαιρία σου & ίσως να μην μπορέσεις να ξανά δοκιμάσεις. Όμως ποιος ξέρεις τι μας επιφυλάσσει το μέλλον; Άσε την τύχη σου να πράξη...»
