Management Relationship

Κεφάλαιο 19ο

Το πρωί με ξύπνησε το τηλέφωνο που δεν σταματούσε να χτυπάει. Ήταν ο Brooks και ζητούσε να με δει. Πήγα και μ' ενημέρωσε πως το συμβόλαιο μου τελείωσε λίγο νωρίτερα, μετά απο συνεχές πιέσεις. Η κοιλιά μου είχε γίνει κόμπος. Δεν μπορούσα να πάρω ανάσα και η καρδιά μου χτυπούσε γρήγορα. Δεν θέλω να τον χάσω, δεν θα το αντέξω.

Ναι, το παραδέχομαι... είμαι ερωτευμένη με αυτόν τον βλάκα. Είμαι ερωτευμένη με αυτά τα μάτια, αυτό το χαμόγελο, αυτή την φωνή, τα τατουάζ του, τα μαλλιά του, τα πάντα του. Είμαι ερωτευμένη μαζί του και πλέον ξέρω πως τον έχασα. Μόνο στην ιδέα δεν μπορώ. Θα προσπαθήσω να του εξηγήσω και ελπίζω να με ακούσει.

Μόλις γύρισα στο σπίτι μου πέταξα όλα τα ρούχα σε μια βαλίτσα σαν πατσαβούρι. Γαμώτο! Θέλω τόσο να τον δω και να του εξηγήσω, αλλά ξέρω πως δεν θα με ακούσει. Είναι εγωιστής και δεν θα με αφήσει να του εξηγήσω. Αναστενάζω και ρουφάω την μύτη μου ενώ παράλληλα σκουπίζω τα ματιά μου που τα δάκρυα μου έχεις καταβρέξει. Θα πάω από το σπίτι να τους αποχαιρετίσω. Δεν έχω άλλωστε κάποιον λόγο να μένω εδώ πλέον. Το εισιτήριο είναι έτοιμο και το βράδυ φεύγω. Όλα κανονισμένα!

Ξεκινάω για το σπίτι των παιδιών και μέσα σε μόνο μερικά λεπτά βρίσκομαι εκεί. Περνάω από τον γνωστό πλέον bodyguard και κατευθύνω το σώμα μου προς την πόρτα. Χτυπάω απαλά και ανοίγει ο Louis. Τα βλέμματα μας συναντιούνται και μένουμε σιωπηλοί. Γυρίζει απότομα την πλάτη του και εξαφανίζεται από μπροστά μου, ενώ εγώ μένω εκεί αποσβολωμένη. Κοιτάζω κάτω τα παπούτσια μου και προσπαθώ να μην κλάψω. Παίρνω μια βαθιά ανάσα και μπαίνω μέσα. Κλείνω αργά την πόρτα και κατευθύνομαι προς το σαλόνι.

«Ad... riana...» ακούω τον Liam να λέει λιγάκι σοκαρισμένος.

Πέφτω στην αγκαλιά του και αμέσως ξεσπάω σε κλάματα με λυγμούς. Εκείνος τυλίγει τα χέρια του γύρω μου, ενώ μου χαϊδεύει τα μαλλιά και επαναλαμβάνει "σσσς" ξανά και ξανά. Μετά από μερικά λεπτά με απομακρύνει και αρχίζω αμέσως να τους εξηγώ τι έγινε και φαίνονται να ανακουφίζονται. Όλοι λοιπόν πίστευαν πως έβγαινα κρυφά με τον Justin; Μάλιστα...

Μιλήσαμε για λίγο ακόμα και ώσπου κάποια στιγμή τους ανακοινώνω πως φεύγω. Η Sophia με την Perrie βουρκώνουν, όμως δεν κλαίνε. Είναι πολύ δυνατότερες από μένα, που τις τελευταίες ώρες κλαίω συνεχώς σαν μωρό παιδί. Τους αγκαλιάζω όλους και υπόσχομαι να κρατήσω επαφή μαζί τους. Τους αποχαιρετώ και ξεκινάω για το σπίτι μου. Σε λίγες ώρες πετάω...

Louis' pov

Κάθομαι στο κρεβάτι μου και ακούω μουσική ούτε ξέρω πόσες ώρες τώρα. Δεν έχω καθόλου όρεξη να κάνω τίποτα απολύτως. Μόλις την είδα να στέκεται μπροστά μου στην πόρτα με έπιασε ταχυπαλμία. Ήθελα τόσο να την αρπάξω και να την φιλήσω, να της δείξω πόσο πολύ την θέλω και πόσο πληγώθηκα που εκείνη διάλεξε τον Justin, όμως κρατήθηκα. Απλώς έφυγα για να μην πω κάτι που θα μπορούσε να μας πληγώσει και τους δυο.

Μόλις ακούσω την πόρτα να κλείνει από κάτω αποφασίζω να κατέβω στο σαλόνι. Δεν την βλέπω εκεί και σιγουρεύομαι πως έφυγε. Μόλις είμαι έτοιμος να μπω στην κουζίνα, ένα δυνατό χέρι πιάνει τον ώμο μου. Γυρίζω και βλέπω τον Harry. Αρχίζει να μου μιλάει γρήγορα για την Adriana και τον Justin.

Με λίγα, αλλά γρήγορα λόγια, μου εξηγεί τι έγινε. Άρα δεν βγήκε μαζί του ερωτικά; Άρα δεν με απάτησε; Και τους είπε πως... είναι ερωτευμένη μαζί μου. Παναγία μου! Γουρλώνω τα μάτια μου και τον κοιτάζω σε κατάσταση σοκ. Πολλές πληροφορίες μαζεμένες και ιδιαίτερα αυτή η τελευταία είναι... δυσκολοχώνευτει!

«Μαλάκα Loui ξύπνα! Πήγαινε στο αεροδρόμιο να την προλάβεις τώρα!» μου φώναξε ο Harry και αμέσως αντέδρασα κάνοντας όπως μου είπε.

Πήρα το μπουφάν και τα κλειδιά μου και έφυγα. Μπήκα στο αυτοκίνητο μου και έβαλα μπρος για τον αεροδρόμιο. Πρέπει να την προλάβω! Ευτυχώς μου είπαν σε ποια πτήση είναι. Δεν πρέπει να την χάσω! Οχι! Δεν γίνεται τώρα που την βρήκα! Τώρα που επιτέλους καταλάβαμε τι νιώθουμε και που είναι αμοιβαίο να την χάσω! Τώρα που ξέρω πως με θέλει τόσο όσο εγώ!

Παρκάρω άτσαλα έξω και μπαίνω τρέχοντας σαν τον παλαβό στο αεροδρόμιο. Κοιτάζω γύρω μου και βλέπω δεκάδες άτομα με βαλίτσες να κατευθύνονται σε διαφορετικές πολλαπλές κατευθύνσεις.

«Η πτήση 421 αναχωρεί σε λίγο.» ακούω να λένε απο τα μεγάφωνα.

Αυτή είναι η πτήση της. Γαμώτο! Αρχίζω να τρέχω στους διάδρομος ώστε να προλάβω. Ύστερα από μερικά δευτερόλεπτα βλέπω μια πόρτα να κλείνει. Είναι ο διάδρομος για το αεροπλάνο της. Οχι!

Μόλις προσπαθήσω να μπω, καταλαβαίνω πως είναι ήδη κλειστή. Ακουμπώ το κεφάλι μου πάνω της και αναστενάζω βαριά. Μερικά λεπτά αργότερα ακούω ένα αεροπλάνο να απογειώνεται. Πηγαίνω προς το τζάμι και ακουμπώ πάνω του το χέρι μου. Έφυγε... γαμώτο έφυγε! Δεν το πιστεύω! Πόσο μαλάκας είμαι; Την άφησα να φύγει. Μπράβο μου!

Κλωτσάω ένα κάδο που βρίσκεται κοντά μου με αποτέλεσμα να με κοιτάξουν ακόμα περισσότεροι άγνωστοι απ' ότι πριν. Τότε καταλαβαίνω πως στον χώρο υπάρχουν και paparazzi. Να πάνε να γαμηθούν! Αυτοί φταίνε που φτάσαμε σ' αυτήν την κατάσταση εξαρχής. Απλώς αναστενάζω και ξεκινώ με γρήγορο βήμα για το σπίτι. Αρκετά σκατά κατάφερα να τα κάνω για σήμερα...

ΧΕΙ ΚΟΡΙΤΣΆΡΕΣ! ΌΛΑ ΚΑΛΆ;; ΕΛΠΊΖΩ ΠΩΣ ΝΑΙ!! ΟΡΊΣΤΕ ΛΟΙΠΌΝ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΦΆΛΑΙΟ ΓΙΑ ΕΤΟΎΤΗ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΆΔΑ!! ΕΛΠΊΖΩ ΝΑ ΣΑΣ ΆΡΕΣΕ! ΜΗΝ ΞΕΧΝΆΤΕ ΝΑ ΠΑΤΆΤΕ VOTE ΣΤΑ ΚΕΦΆΛΑΙΑ! ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ ΠΆΡΑ ΠΟΛΎ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΤΉΡΙΞΗ ΣΑΣ ΟΛΟΝ ΑΥΤΌΝ ΤΟΝ ΚΑΙΡΌ. ΤΟ ΕΚΤΙΜΏ ΒΑΘΎΤΑΤΑ!!^^
ΑΥΤΆ... ΤΑ ΛΈΜΕ ΣΎΝΤΟΜΑ. ΑΝΤΙΌΣ!!<3