Αφού έφτασα στο δωμάτιο ένιωσα έναν πόνο χαμηλά στην κοιλιά μου. Όχι γαμώτο μου! Όχι σήμερα... πήγα κατευθείαν στο μπάνιο και ναι... με έπιασαν τα γυναικολογικά μου. Δηλαδή σοβαρά τώρα; Σήμερα που θα βγω βρήκαν; Γαμώτο!
Αμέσως μπαίνω για ένα ντουζ. Μόλις τελειώσω ετοιμάζομαι κατάλληλα και πηγαίνω στην ντουλάπα μου. Πρέπει να βάλω κάτι άνετο αλλά και σκουρόχρωμο. Καταλήγω σε ένα μαύρο τζιν με σκισίματα στα γόνατα και τα μπούτια μου. Φοράω ένα άσπρο στράπλες με οριζόντιες λεπτές γκρι ρίγες και τις μαύρες γόβες μου. Ισιώνω τα μαλλιά μου και βάφομαι απλά με λίγο μάσκαρα, eye-liner και κόκκινο κραγιόν. Βάζω λίγο άρωμα και έτοιμη. Βάζω στην τσάντα χειρός μου τα απολύτως απαραίτητα και την ακουμπάω στον πάγκο της κουζίνας.
Πηγαίνω στο ψυγείο και τρώω κάτι μικρό. Δεν έχω φάει τίποτα σχεδόν όλη μέρα. Είπαμε μοντέλο, αλλά όχι να πεθάνω και απο την πείνα. Το κουδούνι χτυπάει, παίρνω την τσάντα μου και τρέχω κάτω. Παίρνω τα σκαλιά αντί για το ασανσέρ για να φτάσω πιο γρήγορα. Κακή ιδέα... με τις γόβες παραλίγο να σκοτωθώ. Τελικά φτάνω σώα και αβλαβή κάτω.
«Andriana στις ομορφιές σου.» μου λέει ευγενικά ο Niall. Μα τι γλυκός!
«Ευχαριστώ, επίσης!» χαμογελάω πλατιά.
«Κάτι λες...» ακούγεται αδιάφορη η φωνή του Loui.
«Εσύ μην πεις καμία καλή κουβέντα σε άνθρωπο θα σου πέσουν τα μούτρα.» αντιμίλησα χαμογελαστά.
«Όπως το είπες, σε άνθρωπο. Όχι σε εσένα...» χαμογελάει ειρωνικά. Θα στο κόψω εγώ το γελάκι.
«Υπονοείς κάτι Tommo;» σταύρωσα τα χέρια μου με το όνομα που του είπα. Μου είχαν πει τα αγόρια πως τον φώναζαν έτσι που και που.
«Μην με ξανά πεις έτσι!» γρύλισε.
«Πως έτσι Tommo;» χαμογέλασα ειρωνικά.
«Σου αρέσει να με εκνευρίζεις έτσι;»
«Ναι, δεν φαντάζεσαι πόσο!» συνέχισα να χαμογελώ.
«Να θυμάσαι πως μπορούν δυο να παίξουν αυτό το παιχνίδι.» χαμογέλασε πονηρά και μπήκε στο αμάξι.
Ανασήκωσα τους ώμους μου και στράφηκα προς τον Niall που είχε λιώσει στα γέλια. Τουλάχιστον κάποιος από εμάς το διασκεδάζει. Φτάνοντας βλέπω τον Liam με τον Zayn και τον Harry να μας περιμένουν απ' έξω απο το club. Είδα πως υπήρχαν πολλοί φαν και paparazzi έξω από το μαγαζί. Άντε πάλι θέατρο. Παρκάραμε το αυτοκίνητο και βγήκαμε. Ο Loui μου έπιασε το χέρι κι περπατήσαμε ως την είσοδο.
CZYTASZ
Management Relationship
Fanfiction«Ποτέ μην αγνοείς αυτά που νιώθεις. Πράξε όσο είναι νωρίς, γιατί θα χάσεις την ευκαιρία σου & ίσως να μην μπορέσεις να ξανά δοκιμάσεις. Όμως ποιος ξέρεις τι μας επιφυλάσσει το μέλλον; Άσε την τύχη σου να πράξη...»
