YABANCI / °𝘌𝘥𝘚𝘦𝘳° /

D Ö R T

'Düğünden sonra hiç konuşmadan eve geldik.. Serkan bana odaları gezdirdi, kendi odamı da gösterdi. Ev iki katlı, bahçeli bir evdi.. Sirius'un rahat etmesi için her şey vardı... Serkan kabuslarımdaki gibi bir adam değildi, gayet normal hatta sıradan denebilecek bir hayata sahipti.. Benimle evlendiği için mutlu değildi, ama en azından kestirip atmıyordu.. '

Serkan:Bir şeye ihtiyacın olursa bana söyleyebilirsin..

Eda:Tamam..

Serkan:Yarın şirkete gitmeyiz.. Daha inandırıcı olur..

Eda:Neden? Ne inandırıcı?

Serkan:Şuan evli çiftlerin bazı işler ile meşgul olduğu bir an... Ama biz sahte bir evlilik yaptığımız için yapmıyoruz.. Yarın da onun için gitmeyiz.

Eda:Kısaca gerdek gecesi yani.. Niye bu kadar kastın anlamadım..

Serlan:daha kibar olur diye düşündüm ama... Neyse.. Haklısın tabii.. Hadi gel, kahve içelim.

Eda:Olur..

'öyle dediğim için biraz utandım ama Serkan bu hallerimi de görse iyi olacaktı.. İkimize de birer kahve koyduktan sonra bahçesine çıktık.. Orada olan koltuklara oturduk, Sirius'da yanımıza gelip kucağına çıktı.. O koltuğun bir yanından bizi izlerken, ben Sirius'un koca yanaklarını sıkmak ile meşguldüm.'

Eda:Sen ne kadar tatlı bir şeysin ya... Serkan sen bunu nasıl yemedin bunca zamandır? Hıı?

Serkan:Sirius'u bulduğumda dövüştürüyorlardı biliyor musun? Her yeri yara içindeydi.. Her gün pansuman yaptım yaralarına.. Tam 3 yıldır benimle.. Tahminen de 5 yaşında falan..

Eda:Sirius'u hayata döndürdün yani.. Çok güzel bir şey yapmışsın Serkan... Özellikle de bir mucizeye tanıklık etmişsin..

Serkan:Evet.. İnsanın çocuğunu büyütmesi, iyileştirmesi gibi bir şey.

Eda:Aynen öyle... Baba olursan, bir gün.. Çok iyi bir baba olacağından eminim...

Serkan:Olur mu bilmem ama bir oğlum var zaten... Yani Sirius.. Oğlum ya hani..

Eda:Hı... Evet.. K-kahve.. Güzel olmuş bu arada.

Serkan:Damla sakızlı.. Belki seversin diye yaptım.. Normalde filtre kahve kokar buraları..

Eda:Baya seviyorsun... Kahveyi..

Serkan:Evet.. Seviyorum..

'Gözlerimiz her buluştuğunda içimde bir şeyler oluyordu.. Sanki nefes alamıyordum.. Kalbim göğsümden çıkacak gibiydi.. Serkan'ın da benden farksız olduğunu düşünmüyorum çünkü bana bakarken içi eriyor gibiydi.. Kalbini tutup yutkundu... Gördüğümü anlamasın diye kafamı çevirdim.. Biz birbirimizden bakışlarımızı kaçırırken telefonum çaldı... Arayan tabii ki Abimdi... '

Eda:Efendim abicim?

Aras:Nasılsın Eda? Bir şey yapmadı değil mi?

Eda:Abi yanımda Serkan da... Evet evet.. Onunda çok selamı var... Hayır tabii ki abicim..

Aras:Ayy yanında mıydı ya? Bak bir şey olursa hemen mesaj at...

Eda:Tamam abicim.. Hadi görüşürüz..

'Serkan duymamış olsun diye dua ettim içimden.. Konuşmak için atılırken o da aynı anda konuşmaya başladı..'

S-E:Bir şey-

Serkan:Önce sen söyle.

Eda:Yok yok sen..

Serkan:Eda lütfen.