YABANCI / °𝘌𝘥𝘚𝘦𝘳° /

K I R K

° ° °

"Serkaaan. Hadi uyan lütfen."

- Uyurken Bade diye sayıklıyor Serkan. Arada da ' Tümör, tümör' diyip ağlamaya başlıyordu. Gecenin bi' saatinde ağlayıp terlemşş olması beni korkuymuştu.

Sonunda zorla da olsa uyandırabilmiştim Serkan'ı. -

Eda: Serkan, İyi misin aşkım? Kabus mu gördün?

Serkan: Bade! Bade nerede!? Ayfer Halam'da mı? Çok üzdüm onu! Seni de çok üzdüm!

Eda: Serkan, neyden bahsediyorsun? Bade uyuyor içeride. Kimseyi üzdüğün falan da yok. Hastaneden gelip uyuduk hemen.

Serkan: Hastane mi? Ne zaman gittik hastaneye?

Eda: Aşkım bayıldın ya, tansiyonun düşmüş. Doktor birkaç gün dinlensin dedi.

Serkan: Tümör, ama tümör nüksetti tekrar! Doktor öyle dedi! Nüksetti dedi!

Eda: Hayır, ne tümörü Serkan?

- Gördüğü kabustan baya etkilenmiş görünüyordu.

Gerçeklik ile rüya alemini karıştırdığı içinde anlamsız geliyordu her şey.

Yan tarafından bir bardak su alıp sakince içti. Sonra da bana sarılıp biraz öyle kaldı. -

Eda: Serkan korkuyorum.

Serkan: Korkma Eda... Ben sadece kötü bir kabus gördüm, sanırım biraz da etkilendim.

Eda: Ne gördün? Tümör ile ilgili mi?

Serkan: Onun gibi bir şey.. Bade'ye bakalım mı?

Eda: Olur, gel hadi.

- Birlikte kendi odamızda çıkıp Bade'nin odasına gittik.

Bade mışıl mışıl uyuyordu, Serkan onu öyle görünce göz yaşlarını silmeye başladı.

Her ne gördüyse, onu çok korkutmuştu. Bade'nin yanına uzanıp saçlarını kokladı, yanağına minik bir öpücük bıraktı.

Bende yanlarına oturup onları izledim. Biraz daha durup zorla odadan çıktık.

Sabah uyandığımızda Serkan'ın durgun hali devam ediyordu. Kahvaltıda ise sadece bizi izledi. -

Bade: Baba, sen neden yemiyorsun?

Serkan: Yiyorum bebeğim, bak.

- Diye söyleyip ağzına zorla da olsa birkaç lokma aldı. Bade babasının da yediğini görünce gülümsedi ve kendi yemeğini yemeğe devam etti.

Kahvaltıdan sonra Bade'yi okula bırakıp eve geri geldik. Televizyonun karşısında, Serkan başını göğsüme yaslayıp uzanıyordu.

Saçları ellerimin arasında dolaşırken konuşmaya başladık. -

Eda: Serkan, iyisin değil mi?

Serkan: I-ıh.. Çok korktum.

Eda: Ama Serkan, dün bir sürü test yaptılar. Hiçbir şey çıkmadı. Bu kadar kafana takmasan mı?

Serkan: Haklısın ama korkuyorum. Sizi tekrar kaybetmeyi düşünmek bile beni deli etti.

Eda: Serkan ya... Sen ne kadar değiştin.

Serkan: Evet, bende fark ediyorum. Ama tek değişmeyen-

Eda: Fesatlığın. Ne yapmaya çalıştığını anlıyorum!