Poyraz'dan
İsmaille çıktığım oyunda ayşenin sesinin eksikliğini hissetmiştim. Normalde ben her oyuna çıktığımda aramız kötü de olsa bana destek veren ayşenin sesi çıkmıyordu. Kafamı o tarafa çevirip bakmamak için epey çabalayıp oyunu kazandıktan sonra batuhan ayşe ve ilaydayı arka tarafta konuşurken görünce kan beynime sıçramıştı. Ben burda yarışırken hanımefendi batuhanla sohbet edebiliyordu demek ki.
Sayıyı kazandığıma sevinemeden sinirli bir şekilde benche doğru bakarken takımın bağırışlarına rağmen ayşe hala benden tarafa bakmamıştı. Bu kadar önemliydi demek konuştukları konu. Berkay benim sinirli bakışlarımı takip ederek batuhana baktığında benim oraya gitmeme kalmadan ayşenin yanına giderek muhabbete dahil olmuştu. O sırada ayşe gözleriyle tedirgince etrafı tararken bakışları beni buldu ve berkaya panikle bir şeyler söyledikten sonra bana doğru gelmeye başladı. Ne konuştuklarını deli gibi merak etsem de şimdi bunu sormanın yeri değildi. Ben yarışa çıktığımda bana destek olup izleyeceği yerde defalarca kavga etmemize sebep olan batuhanla muhabbet etmeyi seçmişti. Aklıma hiçbir mantıklı açıklama gelmiyordu. Ayşenin sarılışına soğuk şekilde karşılık verip biraz da terslediğimde ayşenin bozulan yüzünü görmek beni mutlu etmemiş aksine içimdeki sıkıntıyı artırmıştı. Yine de ona soğuk davranmamdan bağımsız olarak onu rahatsız eden bir şey olduğu çok belliydi. Gözleriyle tedirgin bir şekilde sürekli ünlülere doğru bakıyor eliyle cebini yokluyordu. Ortalık biraz sakinleştiten sonra ayşenin kturduğu yerden kalkarak lavaboların olduğu yöne doğru ilerlediğini gördüm. Olduğum yerde fark ettirmeden ayşeyi izlerken berkayın yanıma gelip oturmasıyla kısa bir an berkaya döndüm.
Poyraz: batu iti yine neyin peşinde.
Berkay: konuyu tam anlayamasam da kötü bi niyetle gelmemiş. İlaydayla ikisi ayşeyi bir şeyle ilgili uyarıyordu ben gidince konuyu kapattılar. Ayşe açıklarım sonra falan dedi. Seninle konuşmadı mı?
Poyraz: konuşmaya çalıştı da anlık ainirle kızı tersledim. Yüzü bembeyaz olmuş baksana iyi bi şey olmadığı kesin. Keşke anlatmasına izin verseydim. Sinirlerime hakim olamadığımda hep ayşeyi üzüyorum baksana.
Berkay: şimdi ortam müsait değil zaten. Adada rahat rahat konuşursunuz.
O sırada ayşeyi izlerken ayşenin elini cebine atıp bir kapıt çıkarmasıyla berkayı hafifçe dürttüm. Ayşe kağıdı açıp okuduğunda gözleri dolmuş alt dudağı titremeye başlamıştı. Bir süre kağıda baktıktan sonra yüzündekiyaşları silerek kağıdı tekrar katlayıp cebine koydu ve arkasını dönerek oyun alanına doğru yürümeye başladı.
O kağıtta onu bu kadar üzecek şeyin ne olduğunu deli gibi merak etmiştim. Batuhanla ne ilgisi vardı durumun. Yoksa not batuhandan mıydı? Ama berkay ayşeyi bir şeye karşı uyardıklarını söylemişti. Bu işin içinden tek başıma çıkmam imkansız idı sanırım. Bir an önce ayşeyle konuşmam gerekiyordu.
Oyunu biz kazanmıştık. Seramoninin ardından iki takım da kamplarına döndüğünde hemen berkaya ayşeyi sahile göndermesini söyledim ve sahile gidip beklemeye başladım. Kısa bir süre sonra duyduğum ayak sesleriyle hemen kafamı çevirdim ve ayşeyi gördüm. Yüzü yine solgun görünüyordu. Vakit kaybetmeden söze girdim.
Poyraz: oyun alanındaki saçmalığı anlatmak ister misin?
Ayşe: ne saçmalığından bahsediyosun poyraz ya. Yine kıskançlık muhabbetini yapacaksan lütfen başka zamana sakla. Hiç kafam kaldırmıyo inan ki.
Poyraz: bu konudaki hassasiyetimi bildiğin halde oyun alanında batuhanla gizli gizli fısıldaşmalarını konuşmuyoruz demek.
Ayşe: yine pişman olacağın şeyler söylemek üzeresin poyraz bence dikkat et.
