Eva pov
Ik heb Floris een sms'je gestuurd. Dit is het geworden: Hi Floris! Hier heb je m'n nummer. X, Eva. Ik heb er een hele tijd over nagedacht of ik die X erbij moest zetten, maar ik heb het uiteindelijk wel gedaan. Zonder staat het zo bot en met iets wat op "groetjes" lijkt, staat het oudbollig. Ik krijg een berichtje terug. Hey. Ik heb jou ook al toegevoegd aan m'n contacten. Zullen we verder praten in whatsapp? Dat is gratis;-) Floris. Zie je nou wel, hij heeft er ook geen "X" achter gezet. Stiekem vind ik het jammer, ik zou het niet erg vinden als ik van hem een kusje zou krijgen. Ik denk aan hem en ik zie hem voor me. Hij is knap en heeft sprekende ogen en een mooie, duidelijke kaaklijn. Maar hij heeft af en toe ook een mysterieuze blik in zijn ogen, wat hem weer speciaal maakt. Ik zie dat er een whatsappje van hem binnen komt.
> Hoi Eva!
< Hai. Wat ben je aan het doen?
> Eten
< Ooeeh lekker. Wat is het?
> Lasagne
< Dat heb ik gister nog gegeten :-)
> Haha, toevallig
< Ja, dat dacht ik nou ook al...
>Vind je 't goed dat ik verder ga met eten?
< Tuurlijk. Eet smakelijk!
> Dankje
< 'K spreek je vanavond misschien nog wel, en anders tot morgen.
> Ja, doeidoei
< Bye
Ik merk dat er een glimlach op mijn gezicht zit. Wat doet hij toch met me? Ik ken hem nog niet eens een dag. 'Eva? Kom je eten en wil je Maurice ook even roepen?' hoor ik mijn moeder vanuit de keuken roepen. 'Oke.' antwoord ik. Ik sta op en open de deur naar de gang. 'Maurice, eten!' roep ik. 'Ja, ik kom.' krijg ik als antwoord terug.We hebben het eten op en ik zit op mijn kamer. Ik weet niet waarom, maar mijn gedachten gaan steeds naar Floris. Ik besluit om hem nog even te appen.
< Hei, 'k heb niet zoveel te doen
Ik wacht op een reactie, maar als die na 3 minuten nog niet komt, gooi ik mijn mobiel op naast me neer en laat ik me achterover op mijn bed vallen. Ik zucht. Het is nog redelijk vroeg, maar ik ben echt doodmoe. Misschien moet ik vandaag maar eens vroeg op bed. Mijn kleren verwissel ik voor mijn pyjama en ik loop naar de badkamer om mijn tanden te poetsen. 5 minuten later lig ik in bed. Ik pak nog een boek van mijn nachtkastje en ga verder waar ik gebleven was.Wolfspov
'Fleur, ik heb morgen tot laat school, dus ik ben er niet zo vroeg weer. Zou jij boodschappen willen doen?' Ze kijkt me aan en knikt dan. 'Hier heb je een lijstje.' Ik leg een briefje voor haar neer. 'Maar moet ik ook koken of niet?' Ik schud mijn hoofd. 'Nee, daar zorg ik wel voor. Maar ik ga pitten, ik ben moe. Trusten.' Ik druk een kus op haar wang en ga naar mijn eigen kamer om mijn pyjama aan te doen. Niet veel later lig ik met gepoetste tanden in bed. Na minstens tien keer omgedraaid te hebben, val ik in slaap.Doordat er een gil door het huis galmt, ben ik gelijk klaarwakker. Shit, Fleur! Ik vlieg zowat uit mijn bed om haar kamer binnen te stormen. Daar tref ik aan wat ik verwachtte. Met veel kracht trek ik mijn halfnaakte vader van m'n zusje af. Hij geeft me een stomp tegen mijn zij met zijn elleboog, maar ik laat me daardoor niet tegenhouden. Ik loop achteruit en zo trek ik hem mee en duw ik hem in zijn eigen kamer om daarna zo snel mogelijk de deur dicht te doen. Met mijn hand wrijf ik een paar keer over mijn pijnlijke ribben. Dan ga ik terug naar Fleur's kamer om haar wat te kalmeren. Ik ga naast haar op bed zitten en wieg haar zachtjes heen en weer. 'Dankjewel.' zegt ze met een trillende stem. 'Het is al goed.' 'Ik ga vast naar beneden. Kom je ook zo?' Ze knikt. Ik sta op om me te storten op het ontbijt.
JE LEEST
Duister - Flikken Maastricht
FanfictionEva en Floris zitten allebei in het eerste jaar van de politie academie. Ze trekken veel met elkaar op en er lijken wederzijdse gevoelens te ontstaan. Maar Eva denkt dat Floris iets verzwijgt voor haar, en daar heeft ze gelijk in... Records: #6 Fanf...