8.

874 46 3
                                    

Nog een deeltje omdat ik wat vooruit heb geschreven ;-)

Wolfs pov

Het is alweer donderdag. Een dag zoals bijna alle andere. 'Zullen we vanavond samen naar die pizzeria gaan?' vraagt Eva aan mij als ik nog bij m'n kluisje staat om een paar boeken te verwisselen. 'Ja, is goed. Ik kom dan wel bij jou, daar kom ik toch langs.' 'Oke. We moeten volgens mij om half zes daar zijn, dus hoelaat ben jij bij mij?' 'Ik denk rond kwart over vijf.' 'Oke. Zullen we naar de les?' Ik knik en gooi met een dreun het deurtje van mijn kluisje dicht. 'Nog één uurtje en dan kunnen we eindelijk weer naar huis.' Eindelijk... Joepie, dan ik mag weer naar huis. Nou, ik ben alles behalve blij als ik weer naar huis moet. Op school zijn is véél fijner. We lopen een lokaal binnen en omdat er bijna nergens meer plek is, helemaal vooraan in de klas plaats. Lekker dan. Ik zucht.

Ik ben "eindelijk" thuis. Zachtjes klop ik op Fleur's deur. Als ze niet reageert open ik de deur zelf maar. 'Ooh, hey. Ik had je niet gehoord, sorry.' verontschuldigt ze zich. 'Geeft niet. Hé, ik heb vanavond een klassenuitje. Dus je bent dan alleen thuis met papa.' Ze kijkt me even geschrokken aan. 'Je mag altijd bellen als er iets is, dan kom ik gelijk naar huis.' Ze knikt. 'Hoelang ben je dan weg?' vraagt ze. 'Ik heb om kwart over vijf bij Eva afgesproken. We gaan met de klas pizza eten en daarna bowlen. Ik weet niet precies tot hoelaat dat duurt.' 'Oke, veel plezier.' 'Dankjewel.' Ik aai haar een keer over haar hoofd en ga dan naar mijn eigen kamer. Eerst moet ik geld pakken. Ik til mijn matras op en pak daar een klein stapeltje briefgeld vandaan. Daar leg ik altijd mijn contante spaargeld neer, niemand weet dat het daar ligt. Ook Fleur niet. Nog € 45,-. Hoeveel zal ik meenemen? Een pizza zal hooguit 15 euro zijn, en anders zorg ik er wel gewoon voor dat ik de goedkoopste uitkies. Toch leg ik voor de zekerheid een briefje van 20 klaar. Het resterende geld verstop ik weer terug onder mijn matras. Ik trek mijn kledingkast open en kijk wat ik allemaal heb liggen. Het meeste is met lange mauwen. Korte mauwen is niet echt handig, dan ziet iedereen de blauwe plekken en schrammen. Mijn ogen blijven hangen bij een witte blouse. Netjes maar niet té. Ja, die doe ik. Ik pak een zwarte spijkerbroek uit de kast en kijk in de spiegel als ik ze allebei aan heb. Staat best wel leuk eigenlijk. Ik besluit het zo te laten. Als ik op mijn horloge kijk zie ik dat het tien over vijf is. Tijd om te gaan dus. 'Fleur ik ga hoor.' zeg ik als ik voor haar kamer sta. 'Ja, is goed. Doei.' hoor ik aan de andere kant van de deur. 'Doei.' Zo stil mogelijk loop ik naar beneden, zodat mijn vader me niet kan horen. En dat lukt aardig. Ik pak mijn jas van de kapstok en check nog een laatste keer of ik alles heb. Mobiel, geld en dat was het. Ik kan gaan. Ik stap op mijn fiets en rijd naar Eva.

Als ik bij haar huis aanbel, doet er een man open. Hij is waarschijnlijk de vader van Eva. 'Hallo, ik ben Wilco. Jij moet vast Floris zijn.' 'Ja, klopt.' Ik geef hem een hand en stap naar binnen. 'Eva is nog even bezig. Je kent het hè, die meiden.' zegt hij terwijl hij lachend zijn hoofd schud. 'Wil je wat drinken?' Ik schud mijn hoofd. 'Nee, bedankt.' Ik hoor wat gestommel op de trap en ik hoop dat Eva dat is. En dat is inderdaad zo. Wauw. Dat is eigenlijk het enige woord dat in me opkomt. Ze heeft een strakke spijkerbroek en een leuk topje erboven aan. Het is niet echt bloot, maar toch is het ongelofelijk sexy, ook heeft ze wat meer make-up op. 'Je staart.' zegt ze wanneer ze een speelse tik op mijn borst geeft. Gelukkig heb ik daar geen beurse plek, denk ik bij mezelf. Ik glimlach een beetje verlegen naar haar. Ze komt voor me staan en brengt haar handen naar mijn nek. Ik ben even verward over wat ze gaat doen, maar als ik voel dat ze de kraag goed doet is dat gevoel snel weg. Eigenlijk had ik gehoopt dat ze iets anders zou doen, maar waarschijnlijk zal dat alleen in mijn dromen gebeuren. 'Dat is beter.' Haar handen die ze net nog in mijn nek had liggen, glijden langzaam over mijn borst. Een warme tinteling gaat door mijn hele lichaam. 'Kom je?' vraagt ze als ze alweer richting de voordeur loopt. 'Eeh... Ja, natuurlijk.'

Duister - Flikken MaastrichtWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu