Living With the Four Tigers [UST Growling Tigers Fanfiction]

Chapter 14 | He's Back

Kent Lao Point of View.

Minabuti ko na umalis muna sa dorm pansamantala para umiwas muna sa awkwardness samin ni Sophie. Akala ko nga pipigilan ako nung tatlo pero mukhang masaya pa ata sila na aalis ako. Dijokes lang. Naiintindihan naman siguro nila yung desisyong gagawin ko.

Maaga kong umalis yung tipong madaling araw talaga. Alam kong makakastorbo ko sa mahimbing na pagkakatulog nung tatlo pero ginising ko na din sila para makapagpaalam ako ng maayos. Sa kanila lang ako nagpaalam dahil alam kong hindi ako makakapagpaalam ng maayos kapag kaharap ko si Sophie. Saka alam ko naman na hindi nya ko pipigilan sakaling umalis ako.

Umuwe ako sa bahay namin at dun muna nag stay. Himala nga daw at naisipan kong bumalik sa bahay namin dahil alam nila sa dorm ako madalas mag stay at kasama ko yung tatlong ugok na tigre. Inisip nga nila na baka daw nagaway away kami kaya umalis ako. Dinahilan ko na lang na namimiss ko ang family bonding namin kaya ako bumalik dito kahit sandali lang. May part pa din sa utak ko na alam kong hindi ako matitiis ni Sophie. Sana nga lang tama ang nasa isip ko.

Unang gabe ko dito sa bahay namin pero naninibago pa din ako. Ang boring kasi sa totoo lang. Nasanay ako na nagkukulitan muna kami nung tatlo at naguusap bago matulog kaso wala ee. Loner ako dito sa bahay.

Tinatawagan ko sila Aljon para kahit papano magkausap kami kahit via phone lang kaso laging out of reach. Ganun naman kasi yun kapag napapasarap ang kwentuhan namin. Hindi na namin nache check yung mga phone namin kung may text o kaya may tawag.

Sinubukan kong tawagan si Kevin at sinagot naman nya agad matapos ang apat na ring.

"Hello paps? Balita?" bati nya

"Ayun. Kamusta kayo dyan?" tanong ko

"Hoy Kevs! Nakikipaglandian ka pa dyan! Tara na kumain ka na!  Alam kong gutom ka na din kaya wag ka ng pa chicks dyan. Lamon na!"  narinig ko yung boses ni Sophie sa background. Nakakamiss yung ganung pangtra trashtalk nya sa totoo lang

"Kamusta na si Sop--" magsasalita sana ko kaso biglang narinig ko na parang nagaagwan sila sa phone

"Hello! Mamaya ka na--"  inagaw ni Sophie yung phone ni Sophie. Gawa na din ng gulat ko bigla kong na end  call yung tawag.

Hays ang kulit talaga. Nakakamiss yung mga ganung actions nya. I really miss her big time. Kelan kaya ako makakabalik sa bahay at kelan ko kaya sya makakausap ulet na hindi na kami awkward sa isat isa.

"Yan kasi. May pakiss kiss ka pa kasing nalalaman" I dunno but my conscience is fighthing with me. Nakakainis

Nagkakausap at nagkakasama kami nung tatlo kapag nagkikita kita kami sa school o di kaya may training kami. Himala nga at hindi man lang nila sakin ino open kung kamusta na si Sophie or kung ano na balita sa kanya. Alam nila na ayaw lang nila kong masaktan kapag nalaman ko na wala talagang pakialam sakin si Sophie.Ang socket.

Magiisang linggo ng wala ako sa bahay. Katakatakang nakaya kong i survived ang isang linggo na wala akong communication kay Sophie o hindi ko man lang sya nakikita. Pero deep inside tunguners miss na miss ko na sya. Kung pwede nga lang bumalik sa dorm ginawa ko na.

Almost 12 midnight na at hindi talaga ko makatulog ng maisipan kong magbukas ng twitter ko. Even social medias ko nga hindi ko na din nagagalaw kaya flood na notifications ko.

Nagre Retweet ako ng mga tweets na nakamention ako o kaya nagfa Favorite kapag medyo touching. I even managed to reply kapag nabo bored ako. Alam mo na. Kailangang ding makipag interacts sa mga fans. May isa lang nakakuha ng atensyon ko. Yung naka qoute na tweet ni Sophie saka nakamention ako.

Kim Kaizen Lo @kimkaizen

"@callmeSophie: I miss you. Please come back home :'(" @KentLao

Napakagat ako ng labi ko sa nabasa ko. Sabi ko na nga ba hindi din ako matitiis ni Sophie. Agad agad kong inimpake yung mga gamet ko. Bukas na bukas babalik ako sa dorm. I really miss you Sophie Lancaster

Sophie's Point of View.

Nakakainis. Bakit ba kasi miss na miss ko yung intsik na yun? Feeling ko kulang ang isang araw kapag hindi ko sya nakikita o naririnig yung boses nya. Tarages miss ko nga talaga yung luko.

I even checked my phone. From the camera roll. I really miss him. Severe nung nakita ko yung mga pictures naming apat na nagbo bonding last time and may selfie pa nga kaming dalawa lang. Its funny na yun talaga ang ginawa kong wallpaper kapalit ng 'Animo' wallpaper. Ang cute lang naming tignan.

11:11pm

I even take a screencap of it and posted it on my twitter.

"I miss this guy. See you soon"

May little positivity na sana magkatotoo yung wish ko. See you soon. Kung pwede nga lang na sana paglabas ko ng pinto makita ko na agad sya. Nakakulong ako sa kwarto habang nakasandal sa may headboard ng kama ko. Napapatingin ako sa kisame para pigilan ang nagbabadyang pagtulo ng luha ko

"Kent naman kasi ee. Umuwe ka naaaaaa" I said foolishly on my thoughts. Lets forget that kiss. Can we get start from the start?

I get my phone and started to play some songs on my playlist. Its funny na parang pang senti yung mga songs na napipili while its on a shuffle play. Puro mga love songs nak ng teteng.

I Will Always Loving You by Nina

Standing by my window
Listening for your call
Since I really miss you afterall

Napapatingin ako sa wallpaper ng phone ko and seeing Kent smile. How i miss that chinito smile. May mga tumulong patak ng luha sa may screen. Napapatingin ako sa bintana and act stupidly just like im in a music video.

And Ill  always love you
Deep inside this heart of mine
I will love you
And I always need  you
And if you ever changed your mind I still love you.

Oh Kent. Im really missing you. I know naging mali yung treatment ko pero please. Come back home. I need you to be happy. Kulang ang araw ko kapag hindi kita kasama. Kulang ang kasiyahan ko kapag hindi mo ko napapatawa. Kahit galet ka din sakin okay lang basta bumalik ka lang dito sa bahay. Ang importante makita lang kita at makasama.

And I always need you.
And if you ever changed your mind I still.
I will. I still. Love you

Naiiyak ako habang finefeel yung bawat line nung song. Nagawa ko pa ngang sabayan yung last part nung song at dito humagulgol na talaga ko ng iyak. How i love and miss you Kent Jefferson Lao.

Knock knock.

Sino ba tong panira ng moment na toh? Nakita ng sumesenti yung tao ee. I immediately rub my eyes para hindi mahalata na umiyak ako saka ko binuksan yung pinto ng kwarto ko.

"Good evening Sophie." bati ni Aljon

"Bakit?" tanong ko at sasara ko nadin dapat agad yung pinto dahil baka ayain lang nila ko na mag night out. Hindi ako interisado at nakita nyong sumesenti ko ee.

"Ano may naghahanap sayo sa labas" sabi nya

Sino naman ang maghahanap sakin ng dis oras ng gabe? I thought it was Josh kasi pumupunta sya dito minsan kahit gabe na para kamustahin ako. Nagayos ako ng sarile ko para maging presentable naman kahit papano sa taong 'humahanap' daw sakin.

I dunno pero bakit parang kinakabahan ako nung bubuksan ko na yung pinto. Nakita ko ang isang nakatalikod na lalaki wearing a UST shirt at fitted jeans.

"Good evening Bae" bati nung lalaki.

Napatulo yung luha ko sa saya at excitement. May kung anong pwersa yung nagtulak sakin at niyakap ko si Kent.

"Kainis ka!" sabi ko while clinging on his shirt and buried my face on his chest

"Namiss mo ko?" tanong nya

"Oo." Naiiyak na sagot ko

"Ohhhh" sabi nya at niyakap nya din ako.

"Group hug!!" sabi ni Kevin at nag group hug kami. Kumpleto na ulet kami sa bahay. He's finally back!