Sophie's Point of View.
Buzz. Buzz
I received a text message from Joshua kaninang umaga.
"Hey Sophie! Im free today? Can we catched up? Text me if youre free so I can pick you up after church"
Since free naman ako at wala naman ako masyadong gagawin ay sinakyan ko na din yung aya ni Josh. Minsan lang yun kaya tumuloy na ko. Rare lang kasi na free sya kapag sunday dahil sa mga church commitments o kaya may drills sila even sunday sa school.
First nagpaalam muna ko sa mga boys para alam nila na aalis ako at kasama ko naman si Josh kaya wala sila dapat ipagalala. Theyre too over caring and protective kasi sakin gawa nga na ako lang ang babaeng kasama nila and im their unica hija. Princess pa nga kung ituring sa bahay dahil halos hindi na din ako gumagawa ng mga gawaing bahay. Para ko na ding mga bodyguards yan dahil minsan kahit lumabas lang ako ng bahay sasamahan pa nila ko. Kaya mahal ko tong mga tigreng to.
Josh picked me in the house ng mga 10am. Actually medyo na late pa nga ako ng konti dahil hindi ko alam ang isusuot ko. Should i wear dress? Parang ang formal? Nagtry ako ng skater skirt kaso parang hindi ko type at hindi bagay sa pantaas ko. Its funny even pantaas na isusuot ko hindi ko alam. Nilabas ko yung lahat ng damit ko pero wala akong maisusuot (Girls problems. Kaya walang basag trip!) It ended up that I wear a simple jeans and yung shirt mismo ni Josh na bigay nya sakin yung 'The good news'. May sentimental value yun sakin dahil gift nya yun sakin nung fourth 'friendsary' namin. Sweet diba?
I dunno how Josh managed na kausapin pa yung apat. Alam naman nyang mainit ang dugo sa kanya nung apat. Sabi ko kasi sa kanya na text na lang sya kapag nasa may gate na sya. Pumasok pa kasi kaya ayan. Nabigyan ata ng death threat nitong apat. Joke. Masyado naman kasing over protective. Fyi mga tatay lang? May curfew talaga? Whatever.
I ride Josh car and pumunta sa lugar kung saan kami lang ang may alam. Charaught. Pumunta lang kami sa MOA para kumain ng lunch sa isang restaurant. Nakalimutan ko yung pangalan pero sounds sosyal kasi tapos pang ibang bansa pa ang hinahain. Josh even insist to tried me a steak from Texas since dun sya nakabased dati. Masarap sya actually. Iba talaga kapag nakakakain ka ng mga pagkain na inspired sa ibang bansa. Tapos kasama pa ang isang spesyal na tao kasabay mong kumain. Ay perfect.
After naming kumain lumabas muna kami at naglakad lakad dun sa baywalk. Seeing the view of manila bay. Dati numininja moves lang ako dito para hindi mapaghalataang forever alone ee. Nakakaout of place kasing tumambay dito lalo na kapag single ka. Nakakahiya big time sa mga lovers na naglalambingan at nagtutukaan sa gilid. PDA masyado. PBB teens
Naramdaman ko na nakaakbay sakin si Josh. Wala namang malisya yun kasi tropa tropa lang. Were bestfriend naman kaya okay lang sakin yung ganung body contact with Josh.
We decided to watch a movie in the cinema and we watched 'That Thing called Tadhana' lakas maka hugot sa totoo lang. We actually loved how Angelica Panganiban potrayed the role.
"I dont need Tissue! Please dont judge me!" sabi nya sa isang flight attendant habang inofferan sya ng tissue sa panunuod ng isang John Llyod at Bea Alonzo movie. Yung kay basha? That scene makes me laugh actually.
"Bakit ba kayong mga babae patay na patay kay John Llyod?"
"Kasi si John Llyod hindi ka paiiyakin. Sya pa mismo ang iiyak para sayo"
IKR. Actually im a fan of John Llyod Cruz and i have a little 'crush' on him eversince high school pa ata. I remember when I met him one time sa isang event and si Josh pa nga mismo ang kumuha ng pictures namin. Suportado nya kasi ang pagiging fangirl ko. Oh wait. Im one of the #1 fangirl of Josh aa. Hahaha.
BINABASA MO ANG
Living With the Four Tigers [UST Growling Tigers Fanfiction]
RomantikWhats the feeling if youre living in a dormitory with Kim Kaizen Lo, Kent Lao, Aljon Mariano and Kevin Ferrer as your boardmates?