Living With the Four Tigers [UST Growling Tigers Fanfiction]

Chapter 30 | Come Back Home

Sophie's Point of View.

Im wide awake. Paikot ikot lang ako sa kama ko and pasulyap sulyap sa paligid nito. This mark my last day na dorm dahil mamayang umaga na flight ko papuntang Boston. Its almost midnight pero hindi pa din ako makatulog. Magkahalong excitement at heartache ang nararamdaman ko ngayon. Ayoko kasing umalis at iwan si Kent sa totoo lang. Kung pwede nga lang na isiksik ko sya sa bagahe ko ginawa ko na. Nakaready na nga din yung mga maleta at yung susuot ko mamaya. Simpleng pants lang saka yung isang shirt na UST. Bwisit din tong apat na to ee. Alam naman na La Sallista ko. Baka isipin nila purong Thomasina na ko. Charaught.

Hays. Parang kailan lang ako lang magisa dito sa dorm na to. Hanggang sa may dumating na apat na asungot. Pero oi. Yung mga apat na asungot na yun ang naging mga kaibigan at pangalawang pamilya ko dito sa dorm hanggang sa dadating na yung time na kailangan ko na silang iwan. Ang sakit palang maiwan ang mga taong mahal mo. Kaya feel na feel ko na mga OFW ee.

Speaking of Josh. Yeah we settle our issues na and she also found the right girl and alam kong mas mamahalin sya in all cost. Yung babaeng alam kong kayang suklian ang mga kabaitan nya. Well Josh are in the relationship with a girl named Louisse Barcelona. And yeah. I ship their relationship na. Huehue.

"Ill miss you Sophie. Dont worry lets catched up when I get back to Texas. Ill try to visit you there. Roadtrips?" some kind of joke and then he gave me a hug.Im gonna miss this guy. So much.

So many flashbacks keep running on my mind. Yung first night nitong apat sa dorm and how we first met. Our epic shopping galore. Videogames and Videoke nights. Trashtalkings  and Cat-dog fights to a tear jerking dramas. Lahat na nga ata ng emosyon naramdaman at na experience ko dito sa apat ee. How can i resist na iwan sila diba? Im gonna miss this for sure. Ngayon palang namimiss ko na what more kung nasa Boston na ko. For good

Lumabas ako sa kwarto ko at stupidly walk like im in a music video. Talagang sni slide ko pa yung kamay ko sa pader na nadadaanan ko and napapawalling. Di jokes lang. Bawat sulok ng dorm na to may memories sakin ee. Nakaupo ako dun sa may lamesa at ready na sanang tumulo ang luha ko kaso may narinig akong ingay. Kaloka gising pa pala yung apat at mukhang may balak pang gumawa ng eksena mamaya.

Nasa labas sila at sinilip ko sila sa may bintana. May ginagawa silang something na ewan. Basta may flowers sa gilid tapos may table na good for five persons tapos may mga something something decorasyon pa. May wedding reception pa ata dito kaloka.

"Ginagawa nyo?" tanong ko na kinagulat nila. Napurnadang surprise. Ow sorry boys

"Wala na. Nakita na nya" Disappointed na sabi ni Kevin

"Ingay mo kasi ee!" sabi ni Kevin na sinisisi si Kent.

"Ahh..Ehh..Ano.....Uhmmmm..Basta" hindi alam kung paano mag eexplain na si Kevin

"Ano meron?" tanong ko

"Susurpise ka kasi sana namin ee. Kaso nakita mo na ee" sabi ni Aljon

"Kayo talaga." sabi ko na halos maiiyak pa ko. Kainish. Gumagawa pa ng way para mas mamiss ko sila

"Luto na yung---" sabi ng Kim na kakadating lang

"--Bat gising ka na?" gulat nya

"Kayo talaga." sabi ko sabay punas ng luha ko at yumakap ako sa kanila isa isa. Kainis sinabi kong hindi muna ko iiyak ee. Na advance tuloy pagdradrama ko. Sorry direk hindi ako prepared. Charaught.

"Mamimiss ko talaga kayo!" sabi ko at naiyak na ko. Gosh tissue nga!

"Wag ka ngang umiyak luka! Naiiyak din ako ee!" sabi nitong si Kevin