Amiszowy chłopiec [DYLMAS, BRIAM]

19.

Liam:

Dziś zaczynał się weekend, tak przypadło, że rok akademicki zaczął się przed samym weekendem. Od rana z Thomasem zajmowaliśmy się roślinami w naszym mieszkaniu, podlewaliśmy je i tym podobne. Nagle ktoś zapukał do drzwi, krzyknąłem ze stołka z kuchni "proszę" bo akurat się wspinałem by podlać paproć.

- Siema, to ja! - krzyknął Dylan.

Thomas popatrzył na mnie i się uśmiechnął, brunet mu się podobał, więc zapewne ucieszyła go jego wizyta.

- Ah, tu jesteście. Słuchajcie, bo mam pomysł - powiedział, a Thomas zszedł na dół i usiadł na stole mierząc wzrokiem Dylana co takiego ma nam do przekazania.

- Brett ma dzisiaj mecz, to pomyślałem, że na niego skoczymy a potem ogarniemy się i pojedziemy do klubu - zaproponował Dylan zwracając się w sumie bardziej do Thomasa niż do mnie i wymieniając krótkie zalotne spojrzenia.

- Na biesiadę? - spytał Thomas.

- Umm... Imprezę - poprawił go Dylan.

- Jak dla mnie spoko, to kiedy jedziemy na ten mecz? - wtrąciłem się, Dylan oznajmił że to za godzinę, wobec z tego zeskoczyłem ze stołka i zaczęliśmy się szybko szykować. 

Nie mogłem się doczekać, aż zobaczę Bretta grającego w meczu, Brett był taki hot. Nie potrafiłem ukryć swojego zadowolenia z tego, że jedziemy na mecz. Gdy się ogarnęliśmy pojechaliśmy wraz z Dylanem na miejsce, czyli na  stadion znajdujący się za jednym z wydziałów uczelni.

- Nie wiem w co mam się ubrać na imprezę - powiedziałem gdy szliśmy na stadion, zobrazowałem sobie z głowie moją garderobę i starałem się wyselekcjonować coś sensownego. Nie wiem nawet w co się ubiera w takie miejsca, czy ludzie wybierają stroje bardziej formalne czy wyluzowane.  

- Ja was ubiorę. Będziecie wyglądać super - zagwarantował Dyl.

- Co się robi w klubach? - spytał Thomas, też w sumie niezbyt wiedziałem jak to wygląda. Młodzi amisze, którzy mieli okazję zaznać takich wyjść opowiadali o tłumie ludzi, lejącym się strumieniami alkoholu, tańcach, narkotykach i głośnej muzyce.

- Chleje się, tańczy, można wyjść na papierosa, na palarni poznaje się zawsze najfajniejszych ludzi. Poznaje się ogólnie nowych ludzi, można potańczyć... I takie tam - powiedział Dylan i weszliśmy na stadion. 

Oczywiście nie byłbym sobą gdyby przy wchodzeniu na ławkę na której siedziała widownia nie potknął się, w ostatniej chwili złapał mnie Thomas i usiedliśmy wraz z Dylanem. Po chwili na stadion wyszli zawodnicy, mój wzrok od razu powędrował na Bretta, który ubrany był w koszulkę piłkarską i wyglądał nieziemsko. Thomas mnie szturchnął i poruszył porozumiewawczo brwiami, uśmiechnąłem się, Brett tak bardzo mi się podobał. Gdy sędzia użył gwizdka zawodnicy zaczęli grać, w międzyczasie Dylan z zafascynowaniem opowiadał nam o meczu i co się dzieje, bo aż tak jeszcze nie ogarnialiśmy, chociaż ostatnio oglądaliśmy wspólnie jakiś mecz i ten sport zaczął nam się podobać. 

- Dawaj Brett! - krzyknął Dylan i podniósł się z siedzenia ściągając przy tym wzrok chłopaka, który się do nas uśmiechnął. Zazdrościłem Dylanowi tej pewności siebie, mi tego zdecydowanie brakowało. 

- Zabierz mu kurwa piłkę! - krzyknął po chwili Dylan, a Thomas był rozbawiony całym przeżywaniem przez Dylana meczu.

- Faul, faul kurwa! - ryknął brunet, a dziewczyny siedzące przed nami odwróciły się, zmierzyły wzrokiem Dylana po czym wstały i jak przypuszczam się przesiadły spłoszone głośnym zachowaniem bruneta, ale on nic sobie z tego nie zrobił i przeżywał dalej. Ja byłem ciągle wpatrzony w Bretta, a Thomas udawał pilne zainteresowanie meczem, a tak naprawdę co chwila zerkał na Dylana. Miałem tylko nadzieję, że Brett nie powie Dylanowi, że się wygadałem że się podoba Thomasowi, wtedy pewne by się na mnie obraził.