အခန္း-၄ {ႏွလံုးသားနိဒါန္း}

1.3K 110 35
                                    

{Zawgyi}

ေအးခ်မ္းလွေသာ လမင္းအလင္းေရာင္သည္
အင္းေလးကန္ေရျပင္ေပၚသို႔ ေငြေရာင္ရႊန္းစြာ
ျဖန္းပတ္၍ေနေလသည္။တိတ္ဆိတ္ေနေသာ
ကန္ေရျပင္ကို ေငးေမာစြာျကည့္ေနေသာ ဒီပါ
သည္အနားသို႔ လူတစ္ေယာက္ ကပ္လာသည္
ကိုပင္ သတိမထားမိခဲ့ေခ်။

"ေန႔လယ္က ကိစၥအတြက္ ကိုယ္ေက်းဇူးတင္
စကားေတာင္မေျပာရေသးဘူးေနာ္"

ေဘးတြင္နီးကပ္စြာ ရပ္ေနေသာ မေဟာ့္အသံ
ကိုၾကားမွ ဒီပါသည္ မ်က္ဝန္းေလးမ်ားျဖင့္
မေဟာ့္အား ေစာင္းငဲ့ဲၾကည့္လာခဲ့ရင္း....

"ရပါတယ္..ကၽြန္ေတာ့္အိမ္ကိုလာတဲ့ ဧည့္သည္
ပဲ၊အပန္းမႀကီးပါဘူး"

"အင္းေလးကအေတာ့္က္ို လွတာပဲေနာ္၊မင္း
က ဒီအင္းေလးမွာပဲေမြးတာလား"

"ဟုတ္တယ္..ကၽြန္ေတာ္က ဒီအင္းေလးမွာပဲ
ေမြးၿပီး၊ဒီအင္းေလးမွာပဲႀကီးတာေလ"

"ကိုယ္ေလ..ဒီေန႔ အင္းထဲကိုေရာက္တုန္းက
ေလွကိုေျခေထာက္နဲ႔ေလွာ္ေနတဲ့ သူေတြကို
ေတြ႕ခဲ့တယ္၊မင္းေကာ ေလွကိုေျခေထာက္နဲ႔
ေလွာ္တတ္လား"

မေဟာ့္စကားေၾကာင့္ ဒီပါက မေဟာ့္ကိုျပံဳးျမျမ
မ်က္ႏွာျဖင့္ ေစာင္းျကည့္လာခဲ့ရင္း...၊

"ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္ထဲက ေလွကိုေျခေထာက္
နဲ႔ေလွာ္တတ္တာဗ်"

"ဒါဆို..ကိုယ့္ကို ေလွေလွာ္နည္းသင္ေပးပါလား"

"ဟာ..မျဖစ္ပါဘူး..မေတာ္လို႔ ခင္ဗ်ားေလွေလွာ္
ရင္း ေရေတြဘာေတြနစ္ရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ?
ဦးႀကီး ဆူေနပါအံုးမယ္"

"လုပ္ပါ..ေနာက္ဆို က္ိုယ္ကဒီမွာနည္းနည္းၾကာ
ၾကာေနရအံုးမွာ၊ကိုယ့္ဟာက္ိုယ္ ေလွေတြဘာေတြ
ေလွာ္တတ္ေတာ့ သြားရလာရအဆင္ေျပတာ
ေပါ့၊မဟုတ္ဘူးလား..."

မေဟာ္ အခ်က္အလက္က်က်ေျပာလိုက္ေတာ့
ဒီပါက လက္ခံသလိုျဖင့္ေခါင္းေလးတၿငိမ့္ၿငိမ့္
ျဖစ္သြားေလသည္။

"ဒါေပမဲ့..တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္၊ကၽြန္ေတာ္ေလွ
ေလွာ္သင္ေပးရင္ အျပန္အလွန္အေနနဲ႔ကၽြန္
ေတာ့္ကိုတစ္ခုေတာ့ေျပာျပရမယ္၊အလိမ္အညာ
မပါဘဲ အမွန္အတိ္ုင္း"

ေနျခည္နမ္းသည့္ပန္းေလျပည္ နေခြည်နမ်းသည့်ပန်းလေပြည်Where stories live. Discover now