{Zawgyi}
တာရာ့မဂၤလာပြဲၿပီးတစ္ပတ္အၾကာတြင္
တာရာ့မိဘမ်ားက မိုးကုတ္သို႔ျပန္သြား
ၾက၏။ တာရာႏွင့္ ေစာမူအတြက္ ရန္ကုန္
ရွိ တိုက္ႏွင့္ျခံက္ိုလက္ဖြဲ႕ေလသည္။ သို႔ေသာ္
ေစာမူက အင္းေလးမွမခြဲႏိုင္ဟုဆိုသျဖင့္
တာရာက အင္းေလးတြင္ ဟိုတယ္လုပ္ငန္း
ႏွင့္ ခရီးသြားလုပ္ငန္းတစ္ခုထူေထာင္ၿပီး
အင္းေလးတြင္သာ ေနထိုင္ရန္ ဆံုးျဖတ္လိုက္
ေလသည္။ တာရာ့မိဘမ်ားကလည္း တာရာ့
စိတ္ကူးကို မကန္႔ကြက္ခဲ့ေပ။
သို႔ေသာ္ မေဟာ့္အတြက္ေတာ့ အင္းေလး
တြင္ ဆက္ေနထိုင္ရန္ အေၾကာင္းျပခ်က္
ေရေရရာရာမရွိေသးေခ်။ ေဒၚပန္းသုဟန္
က ရန္ကုန္သို႔ မေဟာ့္ကိုလည္း အတူျပန္
လိုက္ေစခ်င္သည္။
အိမ္ထဲရွိဧည့္ခန္းတြင္ လူစံုေန၏။ မေဟာ္
ႏွင့္ ဒီပါသည္ ဦးၾကာရံုႏွင့္ ေဒၚပန္းသုဟန္
ေရွ႕တြင္ ထိုင္ရင္းၿငိမ္ေနခဲ့သည္မွာ နာရီဝက္
ခန္႔ပင္ရွိေနေလၿပီ။ ဖြင့္ေျပာရန္အားယူျပင္
ဆင္လာသည့္ စကားမ်ားသည့္ အစအနပင္
ရွာမရေအာင္ လည္ေခ်ာင္းဝတြင္သာတစ္စို႔
ေပ်ာက္ရွေန၏။
"သား..မေဟာ္..ေျပာစရွိတယ္ဆိုေျပာေလ!
ေမေမတို႔ဒီမွာထိုင္ေနတာ နာရီဝက္ေလာက္
ေတာင္ရွိၿပီ..မနက္ျဖန္ ရန္ကုန္ျပန္ဖို႔ ျပင္ဆင္
စရာရွိတာေတြျပင္ရအံုးမယ္ေလ..သားရဲ႕
ေျပာစရာရွိတာ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာေလ"
ေဒၚပန္းသုဟန္က စကားလမ္းေၾကာင္းဖြင့္
ေပးလိုက္ေတာ့ ဒီပါႏွင့္ မေဟာ္ တစ္ေယာက္
မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ေငးရီစြာၾကည့္လ်က္
မေဟာ္က စတင္ၿပီး ေပါင္ေပၚတြင္တင္ထား
ေသာ ဒီပါ့လက္ေလးကို အေပၚမွ အုပ္မိုး
ဆုပ္ကိုင္လိုက္ကာ....၊
"ေမေမနဲ႔ ဦးၾကာရံု..သားတို႔ကို နားလည္ေပး
ပါ..ဒီပါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ခ်စ္သူေတြျဖစ္ေန
ၾကၿပီ"
"ဟာ...!! "
"ဘုရားေရ...!! "
ဦးၾကာရံုႏွင့္ ေဒၚပန္းသုဟန္ဆီမွ အံ့ၾသသည့္
အသံမ်ားက ျပိဳင္တူပင္ထြက္ေပၚလာေလ
သည္။
"ဦးႀကီး..ဒီပါတို႔ကို လက္ခံေပးႏိုင္မလားဟင္"
ဘယ္လိုပဲအားတင္းထားပါေစ ဒီပါ့ အသံေလး
သည္ အဖ်ားခတ္တုန္ရင္လာ၏။
YOU ARE READING
ေနျခည္နမ္းသည့္ပန္းေလျပည္ နေခြည်နမ်းသည့်ပန်းလေပြည်
Romanceမင္းကအင္းေရျပင္ႀကီးဆိုရင္ ကိုယ္ကမင္းနဲ႔ အၿမဲတမ္းမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ပဲရွိေနမယ့္ ေကာင္းကင္ျပာျကီးေပါ့ မင်းကအင်းရေပြင်ကြီးဆိုရင် ကိုယ်ကမင်းနဲ့ အမြဲတမ်းမျက်နှာချင်းဆိုင်ပဲရှိနေမယ့် ကောင်း ကင်ပြာကြီးပေါ့
