SONAY (TAMAMLANDI)-III

25.Serdar'ın Evi

Serdar'ın Anlatımıyla

Gönderen:Serdar
Hazır mısın?Almaya geleyim mi?

Gönderen:Sonay
Henüz değil, biraz bekler misin?

Gönderen:Serdar
Tabii.Ne kadar istersen...

Masum güzelimin sorduğu soruyu görüyor musunuz?Bekler miymişim?Ben seni gördüğüm ilk günden beri bekliyorum prensesim.Sen yeterki bana gelecek ol bir ömür beklerim.

Salonumdaki koltuğa uzandım Sonay'ı almaya çıkmak için kendisinden haber bekliyorum.Sabah erkenden alışverişe gidip et,salatalık malzemeler,tatlı çeşitleri,kuruyemiş,içecek Allah ne verdiyse aldım işte.Tahmin edersiniz ki gece uyuyamadım.Şimdi heyecandandır diyorsunuz kesin...Ayıp ediyorsunuz ama ,ne heyecanı?Sabah alışveriş yapmam gerekti erkenden.Hani geç kalır uyanamazsam diye gece uyumadım.Yoksa koca adamım yani evime aşık olduğum kadın gelecek diye bütün gece mutluluktan,heyecandan uyuyamamış olamam değil mi?Biraz olabilirim de aslında...Neyse ...

Sonay hanım bekle dedi bekleyeceğiz mecbur.Bir alışveriş yaptım Sonay için görmeniz lazım.Tatlı sevdiğini biliyorum prensesin bir araba tatlı aldım o yüzden.Kuş kadar kız hepsinin tadına nasıl bakacaksa.Bende ki de akıl işte.Olsun belki canı hepsinden çeker.Bakarsınız sonra yine gelir.Hazır bulunsun değil mi?Allaaaahhh mesaj geldi.

Gönderen:Sonay
Ben hazırım.Gelebilir misin Serdar?

Hazırmış iki gözümün çiçeği. (yigituba ❤️)
Gelmez miyim bee?Sen iste dünyanın öbür ucuna gelirim senin için.

Gönderen:Serdar
Hemen geliyorum canım.

Onurların evin önünde Sonay'ı beklerken iki ev arkada dayımla annemin yaşadığı ev gözüme ilişti.Bu meseleyi anneme de açmam gerektiğini düşündüm bir an.Annem Sonay'ı çok sever bu duruma da sevineceğinden eminim ama yine de insan bir şeylerin ilerlemesini istiyor.Biraz zamana ihtiyacım var.Yani benim değil de o zamana Sonay'ın ihtiyacı var.Kızın hiçbir şeyden haberi yok henüz.Duygularımı önce Sonay'a hissettirmeliyim.O bir öğrensin bana evet derse bütün dünyaya duyururum zaten .

Ben arabaya yaklaşan Sonay'ın gülümseyen yüzüne dalıp dalıp giderken o yaklaşıp yanımdaki kapıyı açtı bile..Ve cıvıl cıvıl sesiyle-ki bu sese bayılıyorum-:

-Merhabaa diyerek oturdu yan koltuğuma.Arabayı fikrini değiştirmesinden korkar gibi hızla çalıştırırken bir yandan da Sonay ile sohbete başladım:

-Merhaba hoşgeldin.Nasılsın?

-İyiyim.Sen nasılsın.

-Süperim.

-Uyanabilmişsin.Şaşırdım...Ben akşama doğru alırsın beni diyordum ama..

-Hahahha!Bak yaa!Sen de mi Sonaycım aşk olsun?

-İmajın kötü ama Serdar,ben ne yapabilirim.

-Ya sen o gerzeğe niye inanıyorsun.Uyanamazsın dedi ama ...Bak nasıl uyandım.Özel kuvvettim ben unuttun mu?Uyku muyku bizim için basit işler güzelim.

Bok basit işler.Şimdi uyusan yarın akşama kadar uyanmazsın lan .

-Onur abinin abartması mı yani?Peki Emine Haladan duyduklarım

-Annem de Onur'un halası işte.Aynı gen onlar hep

-Sen?

-Ben babama çekmişsem demek.

-Hahahha.Alemsin.İnanalım bari ne yapalım.

-İnan tabi başka çaren mi var?

Kısa süren ama bir yandan da eğlenerek devam ettirdiğimiz yol benim eve varmamızla sona erdi.Kapıyı açıp Sonay'ı salona yönlendirirken ben de üzerimizden çıkardığımız ceketleri asmak ile uğraşıyordum.Saniyeler sonra Sonay telaşla yanıma gelerek;

-Serdar evde biri var deyince bir an ne demek biri var lan diye sormak istedim.Benim evimde...Biri...Sesimi hemen düşürüp Sonay'ı kendime doğru çekerek hızlıca sordum sorumu;

-Emin misin?

-Eminim üst kattan ayak sesleri geliyordu.Kesin biri var.Serdar kim acaba?

-Bilmiyorum .Bakarım şimdi canım.Sen şimdi gir şu odaya.Sakın ben seni almadan çıkma buradan Sonay.Tamam mı canım?

               Sonay'ı hemen girişte daha çok kışlık kıyafetlerimi ve ayakkabılarımı bulundurduğum küçük ardiye odasına sokmaya çalıştım.Sonay tabi itiraz etti ama şu durumda onun itirazlarını dinleyecek durumda değildim.Ben öyle telaşla onu odaya sokmaya çalışınca korktu tabi kız.İki eliyle kollarıma yapışıp;

-Olmaz.Tek başıma duramam.Serdar lütfen burada bırakma beni dedi.

              Sevdiğim kadının gözlerinde o korkuyu gördüm ya resmen delirdim.Yukarıdaki her kimse elimden büyük çekeceği vardı.İki  elimle Sonay'ın güzel yüzünü tutarak yüzümü yüzüne yaklaştırıp sessizce konuşup onu sakinleştirmeye çalıştım ;

-Sonay bu odada beni beklemen lazım.Lütfen güzelim.Zaman kaybediyorum.Lütfen canım.

-Serdaaaarr.Nolurr!Ben de geleyim.Ya da çıkalım polis çağıralım.

-Sonay ben zaten polisim unuttun mu?Hadi güzelim.Söz veriyorum on dakika sonra alacağım buradan seni.Sakın ses çıkarma.

            Korkudan boncuk gözlerinden yaşlar dökülmeye başlayınca alnına dudaklarımı minicik değdirip Sonay'ı sakın ben gelmeden çıkmak yok  diyerek bir kere daha sıkı sıkı  diye tembihleyip Sonay'ı odaya kapatmak zorunda kaldım.

           Belimdeki silahı elime alıp sessiz bir o kadar hızlı şekilde salona ilerlerken evin her köşesinde gözlerimi gezdirdim ancak pek tuhaf bir durum göremedim.Tam acaba Sonay yanlış mı anladı diyecekken yukarıdan gelen seslerle maalesef yanılmadığını anladım.Maksimum düzeyde sakin kalmaya çalışarak merdivenleri çıkınca nefes seslerinin ve tıkırtıların kapalı olan yatak odamın içerisinden geldiğinden emin oldum.Bir elim yavaşça odamın kapı kolunda yerini alırken diğer elimde olan silahımla her duruma hazır halde hızla kapıyı açtım.Neyle karşılaşacağım hakkında bir fikrim yoktu ve çok da umrumda değildi aslında.Çünkü o an aklımda sadece Sonay'ı bir an önce o odadan çıkarmak vardı..

Yıldıza Dokunup Bölümü Oylamanızı Rica Ediyorum Efenim❤️

Önemli: CAAANIMM semosss81 in ADRESİM AYNI HİKAYESİNİ OKUDUNUZ MU?OKUMADIYSANIZ ŞİDDETLE TAVSİYE EDİYORUM CANIMLAR.BOLCA SEVGİLER..