SONAY (TAMAMLANDI)-III

39.Ortam Gergin

                  Finale Çok Çok Az Kala!

                       Serdar'ın Anlatımıyla

               Elimde telefonla evin parkelerini döve döve salona girdiğimden sanırım kahvaltı masasındaki tüm gözler bana döndü.Annem merakına yenik düşmeyi her seferinde kendine görev edindiği için soru da ondan geldi haliyle;

-Geliyor mu oğlum Sonaycım?

-Yok biraz midesi kötüymüş dinleniyor şimdi anne.

-Ahh yavrum.Ee bi arayayım da kekik çayı tarifi vereyim midesine iyi gelir.

-Yok yok pek uyanamamış zaten anne.Uyusun kendine gelsin biraz kız.

-Ee iyi madem.

               Henüz resmi olarak bilgilendirilmedi kendisi ama dün geceden sonra tahmin ediyordur herhalde Sonay ile aramızdakileri.

Dün akşam düğün sonunda aynı masada maaile toplanmış sohbet ederken Sonay lavaboya gitmek için yanımdan kalktı.Ben sağ tarafımda oturan Onur ile sohbete daldım bir süre ama aklım da on dakikadır gelmemiş olan Sonay da kaldı aslında.Bir süre sonra iyi mi diye bakmak için yerimden kalkarken masanın diğer ucunda oturan puştun orada olmadığını farkettim.Tabi bunu farketmemle Sonay'ı hemen bulma isteğim daha da arttı ve sabırsızca kalkıp Sonay'ın az önce gittiği yöne doğru yürüdüm.Çok da yürümeme gerek kalmadan duyduğum cümleler keyfimi kaçırmaya yetti zaten.Gökhan iti benim sevgilime hesap soruyordu .Neden benim hayatımda olduğunu ona söylememişmiş.Sen kimsin ulan göt herif.Ha bir de bu şerefsizin aylardır benim sevgilime mesaj attığını öğreniyorum.Maalesef Sonay'dan değil.Çünkü çocuğumun annesi bu ayrıntıyı benimle paylaşmaya gerek görmemiş belli ki.Ah be güzelim.

                Aralarında geçen ,Sonayımın gönülsüz olduğu kısa konuşmanın devamında Gökhan'ın Sonay'ın kolundan tutup çekiştirdiğini görünce daha fazla dayanamayıp olaya müdahale etme ihtiyacı duydum.Ya da zaten bu herifi çok fena pataklayasım vardı bu durum bahanem oldu.

                Gökhan'ın suratına yüzümü gömüp yere yığılmasından sonra tek dizimin üzerine çöküp yakasına yapıştım.Hafif bir açılış olsun istedim bana kalsa sindire sindire dövmek en keyiflisi ama içimdeki coşku buna engel oluyor maalesef.Elimin altındaki hayvanın suratını yumruklarken aklımdaki tek şey az önce Sonay'ın kolunu saran parmaklarıydı.Onur'un 'Serdar yeter artık Sonay çok üzülüyor bak' cümlesini duyana kadar da başka bir şey düşünmedim sanırım.Çünkü bir yerden sonra ne yaptığımın çok da farkında değildim aslında.Ama Onur'un cümlesi benim merakla kafamı kaldırıp Betül ile Eda'nın arasında ağlayan Sonay'ı bulmamı sağladı.Üzdüm onu.Ben seni üzmem demiştim ama ...Tutamadım verdiğim sözü.Hep bu piç yüzünden.

            Hırsla tekrar başlayacakken vazgeçtim ve bence yine de yetersiz olsa da yüzü bir miktar dağılmış olan Gökhan'ı Ömer'in arkadaşlarının götürmesine izin verip Sonay'a doğru yürüdüm.Gözlerimiz buluştuğunda bana korkuyla bakıyor olmasına yıkılsam da yanına kadar gidip;

-Sonay,Konuşalım mı biraz?Hanımlar müsaade eder misiniz bize?

        Eda ile Betül Sonay'ı yanımda bırakıp uzaklaştılar .Eda koluma hafifçe dokunup desteğini hissettirirken Betül yine beş karış suratla döndü arkasını.Haklı...

-Teşekkür ederim kızlar.

             Kızlar uzaklaşınca hemen Sonay'a dönüp elimle karnına dokunmak istedim.Sonay kadar bebeğimiz için de kaygılanıyordum çünkü.Ama izin vermedi.Hemen geri adım atıp mesafe koydu aramıza.

-Sonay ağlama artık lütfen.Tutamadım kendimi ne olur beni de anla.O adam senin yalnız kalmanı fırsat bilip dibinde bitmiş hemen.Bir de hesap soruyor sana Sonay.Ne yapsaydım?Susup otursa mıydım?Aylardır yazıyormuş sana ya.Böyle bir şeyi nasıl saklarsın benden?O kadar mı uzağız biz Sonay?O kadar mı önemsiz benim bunları duyduğumda ne hissedeceğim senin için?Cevap ver bana lütfen.Ağlama artık ama ne olur ya.Korkuyorum sen böyle olunca.Konuşmak istiyorum seninle görmüyor musun halimi?

-Sonay!Cevap verdin mi o adamın mesajına?

               Kafasını konuşmamız başladığından beri ilk defa kaldırıp yüzüme baktı bu sorumla Sonay.Hala ağlıyor deli oluyorum üzüntüden.Neden konuşmuyor bu kadın benimle?

-Konuşmayacak mısın benimle?Sonay?Peki öyle olsun .Gel hadi geçelim bizimkilerin yanına.Ayakta durma daha fazla.

             Dün akşam Sonay'ı masaya bizimkilerin yanına bırakıp Onur'u da tembihleyip ve tabi bizim çocuklarla bol özürlü bir de konuşma yapıp ayrıldım otelden.Daha fazla orada olmak kendimi daha kötü hissetmekten başka bir işe yaramayacaktı çünkü.Sonay'ın da yüzüme hala bakmadığını düşünürsek.

              Eve geçer geçmez aradım Onur'u benden hemen sonra kalkmışlar onlar da .Sonay kendi evine geçmek istemiş.Ömer ile Betül zaten otelde kalacakları için Onurlar da kendi evlerine geçmişler.

               Gece defalarca aradım açmadı telefonunu Sonay,dayanamadım sabah dayımlara kahvaltıya beraber gidelim diye kapısına gittim ama kapı duvar.Oradan da ses yok meraktan delirmek üzereydim ki Eda aradı.Sonay mesaj atmış yalnız kalmak istiyormuş.Kahvaltıya kendisi sonradan katılacakmış.Beni de dayımlara bekliyorlarmış.

               Masaya oturduğumuzdan beri elimde telefon sürekli arıyorum ama cevap vermediği gibi telefonunu da kapattı.Bizimkilere çaktırmayayım diyorum ,anneme attığım yalanın bini bir para zaten ama çıldırmak üzereyim.O kadar mı kızdı bana?Sitem edecek kadar bile mi konuşmak istemiyor benimle?Ben böyle kendime sorulardan soru beğenirken çaldı kapı da.Eda ile beraber ayaklandım ben de.Duramıyorum artık yerimde başlarım artık davetine de kahvaltısına da ....Gelen Sonay değilse gidiyorum ben...

      Mutlu Pazarlar Efenim.Çook Sevgiler.

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum🥰❤️