SONAY (TAMAMLANDI)-III

26.Evlendirme Duası

                       Serdar'ın Anlatımıyla

       Kapıyı sessiz bir çeviklikle açıp silahı karşımdakine doğrulttuğum gibi indirmem ve onunla beraber duyduğum çığlık bir oldu;

-Ayyyy.Bismillahirrahmanirahim.Ne oluyor ayol.

-Anneeee!

-Yavrum.Korkuttun beni Serdar.Silah mı o?

-Yok levye tövbe tövbe.Ayrıca ben mi seni korkuttum.Sessiz sessiz ne yapıyorsun odamda be kadın.

-Ay sorma çocuğum.Hadi aşağıya inelim.

-Soracağım soracağım .Lafı karıştırma şimdi.Aşağıya inince....Eyvah Sonaaayy!

          Aklıma bir anda Sonay'ın hala içerde olduğu geldi.Akıl bırakmadın bende be kadın.Ben koşar adım merdivenlerden inerken annem de 'nereyee evladımm'diye diye peşimden geliyordu.Odanın kapısını açmadan güzelimin korkmaması için önce ismiyle seslendim.Kapıyı açtığımda Sonay'ı köşeye sinmiş görünce içim acıdı.Korkuttun kızı da be anne.Ben kapıyı açtığım gibi Sonay üzerime koşup sarılınca tabi bu sitemim 'Allah razı olsun senden ,canım anam' şeklinde  saniyesine evrildi tabi.Sonay kollarımın arasında yüzünü göğsüme gömmüş.Annem merdivenleri inmiş antrenin başında elleri ağzında mutlulukla bizi seyrediyor,ben halime gülsem mi ağlasam mı bilemez halde kafam geride gözlerim kapalı kollarımla prensesimi dolamışım birkaç saniye de olsa anın tadını çıkarıyorum.Ama bu durumu bozan maalesef Sonay'ın kendine gelmesiyle bana yönelttiği telaşlı sorusu oldu:

             Göğsümden yüzünü kaldırıp gözleri gözlerimde sordu sorusunu;

-Ne oldu kaçtılar mı?

-Kimler canım?

-Adamlar işte Serdar!

        Hala evde birilerinin olduğunu düşündüğü ve beni görünce kaçtıklarını umduğunu anlayınca.Sen hep böyle duracaksan ben onları kaçırır mıyım kızım diyesim geldi de işte öyle birileri yok.Bakışlarındaki ürkekliğe gülümseyerek cevap verdim boncuk gözlüme;

-Annemmiş canım yukarıdaki.Bir elimle de içinden dualar mırıldanarak bizi seyreden annemi gösterdim .Sonay annemi görmesiyle benden uzaklaşırken bile hala şaşkınlığını atamamıştı üzerinden;

-Emine hala!Sen miydin yukardaki?

         Soruyu anneme sordu ama cevabı benden bekler gibi yüzünü bana çevirdi Sonay.Ben de ne yapayım öyleymiş der gibi gözlerimi kapayıp kafamı sallamakla yetindim.

-Neyse geçin bakalım içeriye kızlar.Hadi kapı ağzında kaldık diyerek annem ile Sonay'ı salona yönlendirdim.

            Ah be annee ...Ah beee...

            Salonumun koltuklarında oturanlara bakar mısınız?Karşımda annem,yanımda aşık olduğum kadın...Bir araya gelme sebepleri planlanandan farklı olsa da benim evimde yan yana bulunmaları keyfimi yerine fazlasıyla yerine getirdi şimdi:

-Eee Emine Hanım sizi habersiz burada bulmamızın sebebi nedir acaba?

-Evladımın evine geldim ayol.Gelemem mi?

-Gelirsin gelirsin de.Temizlik için desem dün buradaydın.Habersiz de pek gelmezsin sen.Hayırdır canım?

-İçimden geldi Serdarcım.Özledim annem .Aaaa aşk olsun vallahi.

-Özledin!İçinden geldi!

-Evet çocuğum içimden geldi.Ay oyalama beni şimdi eve gitmem lazım.Abim taze fasülye istedi daha onu yapacağım.Neyse Sonay sen nasılsın kuzum?Özledim seni vallahi.Ay hayırdır inşallah çocuklar.Sizi böyle de görünce pek şaşırdım.Hadi hayırlısı.