SONAY (TAMAMLANDI)-III

31.Kim Bu?

                       Serdar'ın Anlatımıyla

-Sonaaaaayy!

-Ahmet!

-Kim lan bu herif?Ahtapot gibi sarılmasına izin veriyorsun bir de.Utanmaz.

-Hooopppp.Düzgün konuş almayayım ayağımın altına.Sonay kim bu canım?

-Kuzenim.Amcamın oğlu.

-Haaa amcasının oğluyum.Asıl sen kimsin ulan.

-Sonay'ın erkek arkadaşıyım.Ama sanki senin için bu cevap pek de mühim değil gibi ha birader?

-Nereden biraderin oluyorum lan ben senin şerefsiz?Erkek arkadaşıymış.Kim müsaade ediyor da erkek arkadaşı oluyorsun sen Sonay'ın?Bir daha görmeyeyim seni buralarda fena olur bak.Demedi deme.Sonay sen de yürü şimdi hesap ver bakalım bizimkilere.

              Karşımdaki atanamamış mahalle abisi kolunu Sonay'a doğru uzatırken meleğim bir adımla arkama doğru geçmeye çalıştı.Aslında gülerdim biliyor musunuz?Baya eğlendirir böyle vasıfsız tipler beni normal şartlarda ama işte şartlar normal değil.Ha bir de Sonay'ın gerildiğini hissetmeseydim.Şimdi Sonayıma ufacık bir olumsuz duygu yaşattı ya az önce bu lavuk.Kuzen muzen dinlemeyip mecbur ağzına tüküreceğiz artık yapacak bir şey yok.Tabi biraz daha rengini belli etmesine fırsat vermek lazım.

                  Sonay'a doğru uzattığı kolu bileğinden tutup indirmeden sıkmamla yamuldu ciğersiz.Ohooooo bunun hiç canı yok ya.Dövsen zevk vermez.

-Şimdi arkadaşım.Sen önce o kolu ben bir tarafına sokmadan indir.Sonay'ım kuzenim dedi diye seni burada ayaküstü perişan etmiyorum.Yoksa emin ol seni kendime hobi yaparım kimse elimden alamaz.

-Ahhhhh!

-Aaaa noldu?Haaa bileğin!Anladım dayan biraz lan daha kırılmasına var hemen ağlama.

-Serdar?

-Efendim birtanem.

-Yapma lütfen.

-Bir şey yapmıyorum henüz meleğim.Bak misal şöyle geriye doğru kıvırsam.En az iki ameliyatlık işi var.Ama yapmıyorum.Ahmet miydi?

-Ahhhhh!

-Soru sordum!

-Evet, evet lannnn!

-Bak hala artistlik.Bak Ahmetcim önce şunda bir anlaşalım.Benimle konuşurken ağzından abi dışında bir kelime çıkmayacak.Aile olacağız şunun şurasında ayıp lan.Ben şimdi güzelimin hatırına bugün yapmaya çalıştığın showu unutuyorum.Ama olur da tekrarı olursa bana özellikle de sevgilime ...Senin ağzına sıçarım.Anladın mı lan?

-Ahhh!

-Duyamadım?

-Serdar..

-Efendim canım.Haaa küfrettim yanında ondan kızdın değil mi?Özür dilerim birtanem.Ne diyorduk haaa Ahmet'le konusuyorduk...Anladın mı sen beni Ahmetcim?

-Anladım ...

               Ahmet'in kolunu bırakmamla arabamın dibinde yere kapaklanması bir oldu .Yok yok çok cansız çıktı bu.

-Sen burada kalıyorsun kuzen Ahmet.Biz Sonay ile ailesinin yanına gidiyoruz.Mümkünse   rahatsız edilmeyelim.Aile içi bir görüşme olacak zira.Anlatabildim herhalde.Hadi güZelim madem buraya kadar geldik.Sizinkilere de bir geçmiş olsun diyeyim canım.

           Sonay'ın elinden tutup yürürken adımlarıma ayak uydurmaya çalışıp bir yandan hızlı hızlı yürüyüp bir yandan da bana laf yetiştirmeye çalışıyordu.

-Serdar olmaz .Aşkım vallahi olmaz.Serdar bak babamın strese girmemesi lazım.

            Daha nice nice ikna cümlelerini sıralarken benim meleğim ben asansörün düğmesine basmıştım bile.Açılan asansör kapısıyla önce hala yanımda bıcır bıcır konuşan  güzelimi kabine soktum ardından da ben girdim.Kapılar kapanır kapanmaz bizden başka kimsenin de olmamasını fırsat bilerek belinden tutup kendime çekerek yapıştım dudaklarına sevgilimin.Bana göre çok kısa ancak hastane imar planının kat müsaadesine göre uzun süren asansör keyfimden sonra kapılar açılmaya tam başlayacağı esnada ancak dudaklarından ayrılabildim .Özlemim biraz olsun dindi mi derseniz.Nerdeeeeee?Ayak ucumu sakin olan koridora açılan asansör kapısına dayayıp bekletirken  Sonayımın yüzünü ellerimin arasına alıp;

-Güzelim sakin ol artık.Bana güveniyorsun değil mi prensesim?diye sordum.

               Öpücüğümün ardından hala nefesini toparlayamamış olan sevgilim kafasını evet anlamında sallayınca ben de derin bir nefes aldım.Buraya kadar gelmişken ailesine ben varım ve kızınıza aşığım demeden gitseydim çok üzülürdüm.

-Sen bana bırak Sonay.Söz veriyorum senin ve ailenin üzülmesine asla izin vermeyeceğim güzelim.

             Aydınlık koridorun sağ tarafındaki sıralı kapılardan  sonuncusuna  ulaştığımızda Sonay gözlerinde kusura bakma bakışlarıyla elimi hafifçe bırakıp derin bir nefes aldı.Tam kapıyı çalmak üzereyken kafasına kondurduğum öpücükle gülümseyip usulen kapıyı çalarak araladı.Önce içeriye kendisi girdi ardından kafasıyla bana gel deyip beni çağırdı odaya.

            Sonayımın ardından odaya girdiğimde yatakta yatan babası ve yanı başında tekli koltukta oturan annesi hafifçe doğrularak karşıladı bizi.Babası beni kısa bir süzdükten sonra Sonaya dönüp;

-Yavrum.Misafirimiz mi var?diye sordu.

           Cevabı Sonay yerine elimi önce babasına sonra da annesine uzatıp ben verdim;

-Merhabalar efendim.Serdar ben.Sonay'ın Ankara'dan çok yakın bir arkadaşıyım.Çok geçmiş olsun duyunca çok üzüldüm .Buraya kadar da gelmişken sizleri de görmek istedim?Şimdi nasılsınız efendim?

             Çok yakın arkadaş kısmının farklı tonlamasından durumu az çok anlayıp önce şaşkınca kızlarına sonra da bana bakan anne baba yüzlerindeki  gülümseyi düşürmeden beni de karşılarındaki sandalyeye buyur ettiler.Annesinin imalı bakışından durumu zaten bildiğini anladım ama babasından pek emin olamadım.

Odada yatağın karşısına çektiğim iki sandalyeye yanyana Sonay ile oturup ailesinin üzerlerinden şaşkınlıklarını atmalarını bekledik;

-Hoşgeldin Serdar oğlum.Çok şükür şimdilik kefeni yırttık .Allah beterinden saklasın inşallah.Sen nasılsın evladım.

-İyiyim efendim teşekkür ederim.Eksik olmayın.Sizi de böyle habersiz rahatsız ediyorum ama Sonay Ankaradan apar topar ayrılınca.Hem onu hem de sizi merak ettim doğrusu.Lütfen kusuruma bakmayın.

-Estagfurullah evladım hoşgelmişsin olur mu öyle şey diyerek beni rahatlatan insan meleğimin güler yüzlü annesi oldu.

-Teşekkür ederim efendim.

-Sonay Serdar oğlumla siz Ankara'dan tanışıyorsunuz yani.

-Şeyy baba Serdar Onur abinin kuzeni oluyor.Emine hala varya hani anne sana da bahsetmiştim.Serdar Emine halanın oğlu ..

-Yaaa evet evet biliyorum.Demek Emine hanımın oğlusun evladım.Sonay annenden çok bahsetti.Bizim kızlara oralarda annelik yaparmış sağolsun.

-Teşekkür ederiz efendim.Annem biraz öyledir doğru.Kızları kıymetli onun.Sizler uzakta olunca aile gibi oldular onlarda.

-Allah razı olsun oğlum her birinizfem.Siz de eksik olmayın.

-Efendim ben sizi daha fazla rahatsız etmeyeyim.Kalksam iyi olur.Bugün taburcu oluyormuşsunuz sanırım..Çıkış işlemlerinize yakın saatte gelirim ben sizin için de uygunsa.Arabamla geldim.Ben bırakayım sizi eve müsaade ederseniz.

-Zahmet etme evladım taksiyle hallederiz biz.

-Estagfirullah efendim ne zahmeti.Ben saati Sonay'dan öğrenirim.Tekrar geçmiş olsun.Görüşmek üzere efendim dedim ellerini tekrar sıkarak kapıya yönelirken Sonay da bana aşağıya kadar eşlik etmek için ayaklandı.

Yıldıza dokunup bölümü oylarsanız çok mutlu olurum Efenim❤️Çook Sevgiler...