SUN { Season 1 }

SUN { 57 }

ေဝယံ အိပ္ရာမွ နိုးလာခဲ့သည္။

ေလညင္း၊ ေနေရာင္ျခည္။
ဌက္ကေလးေတြ၏ ေတးဆိုသံ။

လက္ေခ်ာင္းမ်ားျဖင့္ အိပ္စက္ရာ ေနရပ္ကို စမ္းေတာ့ ခုတင္ လက္ယာဘက္ အျခမ္းတြင္ လစ္ဟင္း ေအးစက္လ်က္ ရွိသည္။ ခ်စ္ရသူ မရွိေတာ့၍ ျဖစ္သည္။ မနက္ခင္း ေနျခည္က ပါးျပင္ေပၚ ပူေႏြးစြာ က်ေရာက္ေနခဲ့ၿပီ။ စားပြဲတင္ နာရီကို လွမ္းၾကည့္ေတာ့ မနက္ ရွစ္ နာရီ။
    
ဘုရားေရ . . ။
    
ေဝယံ လန႔္ဖ်ပ္ကာ ကမန္းကတန္း ထထိုင္လိုက္မိသည္။
    
"အား . . ခါး"

႐ုတ္တရက္မို႔ ဟန္ခ်က္ ပ်က္သြားကာ ညာဘက္ လက္ျဖင့္ ေက်ာ ေနာက္ပိုင္းကို ဖိထိန္းလိုက္ရသည္။ ခါး တစ္ဝိုက္မွာ သိသိသာသာ နာက်င္ေန၏။ သတိထားမိမွ ခႏၶာကိုယ္မွာ အဝတ္ မကပ္။ အဝတ္ဗလာႏွင့္ ျဖစ္ေနသည္။ ထိုမွ်မက တစ္ကိုယ္လုံး နာက်င္ ကိုက္ခဲလ်က္။ ေရွးေခတ္ ႏွိပ္စက္နည္းအတိုင္း ေစာင္ထုပ္ထဲ ထည့္ၿပီး ဝါးရင္းတုတ္ျဖင့္ ပယ္ပယ္နယ္နယ္ အရိုက္ခံထားရသလို။ 
    
ခုတင္ေပၚမွ ဆင္းေတာ့ မူးမိုက္ ရီေဝမႈက အနည္းငယ္ ျပင္းထန္လာသည္။ ေဝယံ နားထင္ကို လက္ျဖင့္ အျမန္ ဖိေထာက္လိုက္ရသည္။ ရင္ထဲမွာ ေနလို႔ မေကာင္း။ ပ်ိဳ႕အန္ခ်င္ေနသည္။
    
"ညက ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေသာက္ထားမိတာလဲ"

ညတုန္းက အျဖစ္အပ်က္ေတြကို ေဝယံ ဘာတစ္ခုမွ မမွတ္မိ။ လႈပ္ရွားမႈ အားလုံး ေဝဝါး ရီေဝေနသည္။ တစ္ခ်က္ တစ္ခ်က္ ၾကားေယာင္လာတာက စကားလုံး မသဲမကြဲ။

သူ အိပ္ရာေပၚမွ သတိထား ဆင္းလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ဆိုဖာ ေက်ာမွီေပၚ တင္ထားသည့္ အျဖဴေရာင္ ဝတ္႐ုံကို ယူကာ ကိုယ္ေပၚ ထပ္ဝတ္လ်က္ ေရခ်ိဳးခန္းသို႔ ဝင္လာလိုက္သည္။

"ဘုရားေရ . ."

ေဝယံ အသံက်ယ္က်ယ္ျဖင့္ ဘုရား တမိသြားသည္။

ေရခ်ိဳးၿပီးၿပီးခ်င္း မွန္ထဲမွာ ျမင္လိုက္ရသည့္ ျမင္ကြင္းက ေခါင္းေပၚ မိုးႀကိဳး အဆင္း တစ္ရာ ပစ္ခ်လိဳက္သလို။ တစ္ကိုယ္လုံး ျမည္ဟည္း တုန္ယင္ကာ စကၠန႔္ပိုင္းေလာက္ ေၾကာင္အသြားေစသည္။
    
ေရခ်ိဳးခန္း အတြင္းရွိ ကိုယ္လုံးေပၚ မွန္ထဲ၌ လွမ္းျမင္ေနရေသာ ပုံရိပ္ကို သူ၏ ပုံရိပ္ အစစ္ ဟု ေဝယံ မယုံခ်င္။ လည္တိုင္စြန္းစြန္းမွာ အနီရဲရဲ အကြက္မ်ား။ သြားရာ တစ္စြန္းတစ္စက ပခုံးထက္၌။ ေပါင္အတြင္းပိုင္းမွာ ဖိကိုက္ နမ္းရွိုက္ထားမႈေၾကာင့္ အညိုအမဲ စြဲခ်င္ေနသည္။ အသားျဖဴသူမို႔ နီျမန္း စြန္းထင္းမႈက ဖုံးကြယ္ထားလို႔ မရ။ သိပ္ကို သိသာလြန္း၏။