SUN { Season 1 }

SUN { 17 }

ျပန္ရမည့္ ရက္က ယေန႕ ည ျဖစ္သည္။

ည ဆယ္ နာရီခြဲ အခ်ိန္က ေႏြးေထြးေသာ ေႏြရာသီမွာေတာ့ အရမ္း ေနာက္က်ေနသည့္ အခ်ိန္ မဟုတ္။ ေလဆိပ္ကို သြားရေသာ အျမန္ လမ္းမေပၚမွာ ကားေတြ အသြားအလာ ရွိေနေသးသည္။ ကားေနာက္မီး အနီေလးေတြ ဟိုတေျပာက္ ဒီတေျပာက္၊ နီးလာလိုက္ ေဝးသြားလိုက္ႏွင့္ တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕ သြားေနတာ ျမင္ရသည္။

တစ္လမ္းလုံး ေဝယံ ၿငိမ္သက္ေနတာကို ေနသူရိန္မင္းခန႔္ သတိထားမိသည္။ ေဝယံ့ကို သူ စကားေျပာခ်င္သည္။ တကယ္တမ္း ဘာေျပာရမွန္း မသိ။ ကား ျပတင္းေပါက္ကိုသာ ေငးၾကည့္ေနေသာ ေဝယံ၏ ပုံစံက ေျပာရမည့္ စကားမ်ားကို တုံ႕ဆိုင္းေစသည္။
    
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ အၾကားမွာ ေအးစက္မႈ တစ္ခုခုေတာ့ ရွိေနၿပီ။

"ငါ သီခ်င္း နားေထာင္ခ်င္တယ္ သူရိန္"

ေဝယံ အျပင္ကို ေငးေနရာမွ အေနအထား မပ်က္ ေျပာလာသည္။ ေဝယံ အသံသံက ယခင္ကလို ေႏြးေထြးမႈ မပါ။ အသံ အနိမ့္အျမင့္ မဟုတ္ဘဲ နာနာက်င္က်င္ ျဖစ္သည္။

ေနသူရိန္မင္းခန႔္ လႈပ္လႈပ္ရွားရွား ျဖစ္သြား၏။ သူ သိသည္။ ေဝယံက ဝမ္းနည္းေနသည့္ အခ်ိန္ေတြမွာသာ သီခ်င္း နားေထာင္တတ္သည္။ ေဝယံသာ ဝမ္းနည္းေနတာ မွန္ပါက ေနမင္းႀကီးက အသည္း ခိုက္ေအာင္ နာက်င္ေနတာပဲ ျဖစ္သည္။

ေနသူရိန္မင္းခန႔္ သူ အႀကိဳက္ဆုံး ျဖစ္ေသာ ဂ်ပန္ နိုင္ငံ၏ ေရဒီယို အစီအစဥ္ တစ္ခုကို Escort အား ဖြင့္ခိုင္းလိုက္သည္။ ဝမ္းနည္း နာက်င္ေနေသာ စိတ္မ်ားကို သီခ်င္းက ေျဖသိမ့္ေပးနိုင္ရန္ သူ ေမွ်ာ္လင့္မိသည္။

အျမန္ လမ္းမေပၚ ခပ္မွန္မွန္ ေျပးလႊားေနသည့္ ကားေလးထဲ ေရဒီယိုမွ သီခ်င္း တစ္ပုဒ္ တိုးတိုးေလး ျပန႔္လြင့္လာသည္။ သီခ်င္း အဖြင့္ တီးလုံးကို ေနသူရိန္မင္းခန႔္ ေကာင္းေကာင္း သိေနသလိုပဲ။ တေယာႏွင့္ ဂီတသံ ေပါင္းစပ္ထားေသာ ေတးသြား။
    
မဟုတ္မွလြဲေရာ အဲ့ဒီသီခ်င္းလား . . ။

Every night in my dreams
ညတိုင္း ကိုယ့္အိပ္မက္ထဲမွာ

I see you , I feel you
မင္းကိုပဲ ျမင္ေယာင္ၿပီး မင္းကိုပဲ သတိရေနတယ္