SUN { Season 1 }

Unicode - 40

ဝေယံ ဘေးမှာ ရှိနေသော ငုဝါပင်တွေ၌ ခံစားတတ်သော နှလုံးသား ရှိပါက ဘယ်လို ဒဏ်ရာမျိုးက သူတို့ကို နာကျင်စေနိုင်မလဲ။ သို့မဟုတ် နှလုံးသား ရှိနေသည့် ဝေယံ့အတွက်ရော ဘယ်လို ဒဏ်ရာမျိုးက သူ့ကို နာကျင်စေနိုင်မလဲ။

ခြံထဲရှိ ဒန်းကလေးပေါ်တွင် ဝေယံ ငြိမ်သက်စွာ ထိုင်နေမိသည်။
    
တစ်ဖက်ခြံ၌ လှမ်းမြင်ရသော ငုဝါပင်တို့တွင် ထိန်ထိန်ဝါသည့် ငုဝါပန်းများ ရှိနေသည်။ ငုဝါ ပွင့်ချိန် ဖြစ်တာကြောင့် အစိမ်းရောင် အကိုင်းအခက်တို့ကို မမြင်ရလောက်အောင် ငုဝါပန်းများ ပြွတ်သိပ်စွာ ဖူးပွင့်နေကြပြီ ဖြစ်သည်။
    
တစ်ချက်တစ်ချက် တိုက်ခတ်လိုက်သည့် လေအရှိန်ကြောင့် ငုဝါ ဝတ်မှုန်တို့က ကာရံထားသည့် အုတ်တံတိုင်းကိုပင် ကျော်လွန်လာကြသည်။ လွင့်မျောလာသော ဝတ်မှုန် တချို့က အလှစိုက်ထားသည့် မြက်ခင်းပေါ်မှာ။ တချို့က ဝေယံ၏ ပခုံးပေါ်၊ ဆံစပေါ်မှာ။
    
ငုဝါ ပန်းကြွေတွေသည် သူ့အလှနှင့် သူ၊ သူ့တန်ဖိုးနှင့် သူ မြတ်နိုးစရာ ကောင်းနေခဲ့တာချည်း ဖြစ်သည်။ တစ်ခုပဲ ဝမ်းနည်းစရာ ကောင်းတာက သူတို့ အားလုံးသည် မိခင် သစ်ပင်ကြီးဆီသို့ ဘယ်တော့မှ ပြန်မသွားနိုင်တော့ခြင်း ဖြစ်သည်။ လေနှင်ရာ လွင့်ရင်း ဟိုးအဝေး၊ ဟိုးအဝေးကြီးဆီမှာ အမှိုက်စ တစ်စ အဖြစ် မှိုန်ပါး ပျောက်ကွယ်သွားရသည်။
   
တစ်ခါ စွန့်ခွာမိရုံနှင့် တစ်သက် ဝေးကွာသွားရသည်။

တစ်သက်
တစ်သက်တာ

ထာဝရ . . ဘယ်တော့မှ

ဦးနှောက်ထဲ တိုးဝင်လာသည့် အသိနှင့် အတူ နှလုံးသား တစ်နေရာမှ တဆစ်ဆစ် နာကျင်လာခဲ့သည်။

သူသာ နေသူရိန်မင်းခန့်ကို စွန့်ခွာခဲ့မိပါက . . ။
ဟင့်အင်း။ ဝေယံ ရှေ့ဆက် မစဉ်းစားနိုင်တော့။

လက်ထဲတွင် ကိုင်ထားသော ဖုန်းမှ အနွေးဓာတ် သဲ့သဲ့ကလေးကို ဝေယံ ယခုထိ ခံစားလို့ ရနေသည်။ လွန်ခဲ့သည့် မိနစ်ပိုင်းလောက်က ပြီးဆုံးသွားခဲ့သော နေသူရိန်မင်းခန့်၏ မိခင်ဖြစ်သူ ဟာနကိုထံမှ ကြားလိုက်ရသော စကားများဟာ ဝေယံ့ နားထဲတွင် ပဲ့တင် ထပ်နေဆဲ ဖြစ်သည်။ ဟာနကိုနှင့် ဖုန်းပြောပြီး နောက်ပိုင်းမှာ ရေ စိုသွားသည့် စက္ကူစ တစ်ခုလို ဝေယံ ပျော့ဖတ်သွားခဲ့သည်။