SUN { Season 1 }

SUN { 66 }

အခန္းက ေလေအးေပးစက္ တပ္ထားတာေၾကာင့္ သာမန္ထက္ ေအးျမ ခ်မ္းစိမ့္ေနသည္။
    
သို႔ေသာ္ ကုလားထိုင္ေပၚ ထိုင္လ်က္ လက္ ႏွစ္ဖက္ကို ဆုပ္ေျခထားေသာ ေဝယံ၏ လက္ဖဝါးမ်ားတြင္ ေခြၽးေစးမ်ား ျပန္ေနခဲ့သည္။ ေဝယံ စိတ္လႈပ္ရွားစြာ ႏႈတ္ခမ္းကို တင္းတင္း ဖိကိုက္ထားမိသည္။ ေစာင့္ရသည့္ အခ်ိန္ေတြ ၾကာေနၿပီ ဆိုတာ ေမ့ထားဖို႔ အာ႐ုံ လႊဲသည့္အေနႏွင့္ ႐ုံး စားပြဲေပၚမွ ေရခရားကို ဆြဲယူလိုက္မိသည္။

"ယံ ေရ ေသာက္ခ်င္လို႔လား"

ေနသူရိန္မင္းခန႔္ ေဆးအၫႊန္း စာ႐ြက္မ်ားကို အေလးအနက္ ဖတ္ေနရာမွ ေစာင္းငဲ့ ၾကည့္လ်က္ ေမးလာသည္။

"အင္း . . ၊ နည္းနည္း"

ထို႔ေနာက္ ထိုင္ခုံမွ ခ်က္ခ်င္း ထကာ ေရခရားကို ေကာက္ကိုင္လိုက္သည္။ ညာဘက္ လက္ျဖင့္ ဖန္ခရားကို ကိုင္ၿပီး က်န္လက္ တစ္ဖက္က ဖန္ခြက္လြတ္ကို ယူကာ ေရေလာင္း ထည့္ေပးေသာ ေနမင္းႀကီး၏ ပုံစံက ခ်စ္ရသူအတြက္ဆို အေသးစိတ္ အရာကေလးေတြက အစ ဂ႐ုစိုက္ေပးတတ္သည့္ ခင္ပြန္း တစ္ေယာက္၏ ဟန္ပန္ကို ထင္ဟပ္ေစသည္။
    
ခရားထဲမွ က်ဆင္းလာသည့္ ၾကည္လင္ေသာ ေရထု၏ စီးဆင္းမႈကို ေဖာက္ထြင္းၿပီး ေနသူရိန္မင္းခန႔္ မ်က္ႏွာကို ေဝယံ ေငးၾကည့္ေနမိသည္။ ေနမင္းႀကီး၏ ႏွစ္လိုဖြယ္ ေကာင္းေသာ မ်က္ႏွာက ေဝယံ ခံစားေနရသည့္ စိုးရိမ္စိတ္မ်ားကို တဒဂၤ ၿငိမ္းေအးေစတာေတာ့ အမွန္။

"ေရခဲ မထည့္ဘူးေနာ္"

"အြန္း"

ေဝယံ ေခါင္းညိတ္ရင္း ကမ္းေပးလာသည့္ ဖန္ခြက္ကို ယူလိုက္သည္။ ေရခဲရည္၏ က်ဥ္စိမ့္ေသာ အေအးဓာတ္ကို မႀကိဳက္လွတာမို႔ ရိုးရိုး ေရကိုသာ သူ ေသာက္ၿမဲ ျဖစ္သည္။

"ျဖည္းျဖည္း ေသာက္ . ."

ေနသူရိန္မင္းခန႔္ ေဝယံ ႏႈတ္ခမ္းေပၚ တင္ေနေသာ ေရစက္မ်ားကို လက္မျဖင့္ ဖြဖြကေလး ဖိသုတ္ေပးသည္။ ေသာက္ၿပီးသြားသည့္ ဖန္ခြက္လြတ္ကို စားပြဲေပၚသို႔ ျပန္ထားခ်ိန္မွာေတာ့ သူတို႔ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနခဲ့သည့္ လူ တစ္ဦး အခန္းတြင္းသို႔ တံခါး ဖြင့္လ်က္ ဝင္လာခဲ့သည္။