SUN { Season 1 }

SUN { 19 }

အိမ္ ေအာက္ထပ္သို႔ ဆင္းသြားခ်ိန္ ထမင္းစားခန္းမွ စကားေျပာသံမ်ားကို ေနသူရိန္မင္းခန႔္ ၾကားလိုက္ရသည္။

ဦးေနမင္းခန႔္ စကားသံႏွင့္ မေရွးမေႏွာင္း ထြက္ေပၚလာတာက မိန္းကေလး တစ္ေယာက္၏ ခပ္သဲ့သဲ့ ရယ္ေမာသံ။ ေျခလွမ္းမ်ား နီးလာေလ ထိုရယ္သံ၏ ပိုင္ရွင္ကို သူ ရင္းႏွီးလာေလ ျဖစ္သည္။

ထမင္းစားခန္း အေပါက္ဝမွာ ေနသူရိန္မင္းခန႔္ ေျခစုံ ရပ္လိုက္သည္။ အတြင္းမွ စကားသံႏွင့္ ဇြန္းသံ၊ ခက္ရင္းသံမ်ား အဆက္မျပတ္ ထြက္ေပၚလာေနဆဲ။ တံခါးမႀကီးကို ေနသူရိန္မင္းခန႔္ တြန္းဖြင့္ကာ အခန္းတြင္းသို႔ ဝင္လိုက္သည္။

အေနာက္တိုင္း စတိုင္လ္ ျပင္ဆင္ထားေသာ မနက္စာ ထမင္းဝိုင္းတြင္ ဦးေနမင္းခန႔္ႏွင့္ အတူ ထိုင္ေနေသာ သူက . . . ။

"အိုကားစံ"

"Aka . . သား နိုးလာၿပီလား"

မပီသေသာ ျမန္မာ စကားသံက ဂ်ပန္ေလသံႏွင့္ အတူ ထြက္ေပၚလာသည္။ ေနသူရိန္မင္းခန႔္ ေရွ႕က မိခင္ျဖစ္သူ ဟာနကိုသည္ ပန္းႏုေရာင္ ဇာဂါဝန္ရွည္ေလးကို ဝတ္ထားၿပီး ဆယ္ေက်ာ္သက္ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္လို ႏုဖတ္ေနသည္။

ဘဲဥ သဏၭာန္ မ်က္ႏွာဝိုင္းႏွင့္ ဝင္းမြတ္လြန္းေသာ ပါးျပင္မ်ားက ပန္းႏုေရာင္ ခပ္သန္းသန္း။ နဖူးေပၚ ေခြက်ေနေသာ ဆံပင္လိပ္ႏွင့္ ခပ္တိုတို ညွပ္ထားသည့္ ကုပ္ဝဲ ဆံပင္ေလးက လွပျခင္းထက္ ပိုေသာ ခ်စ္စရာေကာင္းျခင္းကို ပုံေပၚေစသည္။

"ၾကည့္စမ္းပါဦး၊ မျမင္ရတာ ၾကာေတာ့ ေမေမ့သားက သိပ္ ေခ်ာလာတာပဲ"

ေနသူရိန္မင္းခန႔္ စားပြဲဝိုင္းဆီ ေလွ်ာက္သြားကာ မိခင္ျဖစ္သူ ဟာနကို၏ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္က ခုံမွာ ထိုင္လိုက္သည္။ မိခင္က သူ႕ကို ၿပဳံး ၾကည့္၏။

"ဘယ္သူနဲ႕ တူလို႔ပါလိမ့္"

"ကိုယ္နဲ႕ တူလို႔ ျဖစ္မယ္"

ဦးေနမင္းခန႔္ အေျဖ။ ဘယ္လူးဘယ္ရီ ယိုကို ဓားထိပ္ျဖင့္ လွမ္းယူကာ ေပါင္မုန႔္ မီးကင္ တစ္ခ်ပ္ေပၚ သုတ္လိမ္းရင္းမွ ေျပာလာျခင္း ျဖစ္သည္။