SUN { Season 1 }

SUN { 78 }

"ယံ . ."

ေလတိုးသံ တစ္ခုလား။

တိုးညင္းေသာ ေခၚသံ တစ္ခုလား။

ေသခ်ာ မသဲကြဲ။

ေဝယံ ေဘးဘီဝဲယာကို လွည့္ပတ္ ရွာေဖြမိသည္။

ရာေပါင္းမ်ားစြာ မတ္မတ္ စီတန္းေနေသာ ဆာကူရာပင္တန္းေတြမွ လြဲ၍ တျခားေသာ ဘယ္လို အရာမ်ိဳးမွ မရွိ။ အံ့ၾသစရာေကာင္းစြာ ဆာကူရာ ေတာအုပ္ငယ္ တစ္ခုထဲ သူ ေရာက္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ လွပ ညွို႔ယူေသာ ဆာကူရာ ပြင့္လႊာမ်ားဟာ ႏူးညံ့ ျဖဴစင္သည့္ အေရာင္အဆင္းျဖင့္ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ခမ္းခမ္းနားနား အလွဆင္ထားသည္။ ေျခဗလာျဖင့္ နင္းမိထားေသာ ျမက္ခင္းျပင္တြင္ ပန္းေသြးျဖဴေရာင္ ဆာကူရာ ပန္းေႂကြမ်ား အျပည့္။

ခံစားမႈက အသာအယာ။

ၾကည္ႏူးဖြယ္ရာ ညင္သာလြန္း၏။

မ်က္ႏွာ ေမာ့လ်က္ ၾကင္နာတတ္ေသာ မ်က္ဝန္းမ်ားျဖင့္ ပင္ယံထက္မွ ပန္းခိုင္မ်ားကို ေငးၾကည့္မိသည့္ အခိုက္ ေအးျမေသာ ေလညင္းက အခ်ိန္ကိုက္ ျဖတ္ေျပးသြားသည္။ ထိုအခါ သစ္႐ြက္သစ္ခက္တို႔ႏွင့္ ပန္းခိုင္မ်ား လႈပ္ခတ္သြားၿပီး အခ်င္းခ်င္း ပြတ္တိုက္ ထိမိၾကရာမွ တရွဲရွဲ အသံ ျမည္လာသည္။ တစ္ဆက္တည္းမွာပဲ ယုယဖြယ္ရာ ပန္းႏုေရာင္ ပြင့္ဖတ္မ်ား ေျမျပင္ေပၚသို႔ တဖြဲဖြဲ ေႂကြဆင္းလာေတာ့သည္။

တိုးတိတ္ေသာ ေခၚသံက
ထူးဆန္းစြာ ထပ္မံ ထြက္ေပၚလာသည္။

"ယံ . ."

"ဘယ္သူလဲ"

ေဝယံ အသံ ထြက္လ်က္ ေအာ္ေမးလိုက္မိသည္။ ျမင္ကြင္းမွာ သိပ္ၿပီး မရွင္းလင္း။ သစ္ေတာသစ္ရိပ္ အုပ္ဆိုင္းလို႔ ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခြင္ မီးခိုးေရာင္ ျမဴခိုးမွိုင္းထုမ်ား အလႊာ အထပ္ထပ္ ၿခံရံေနသည္။

"ကြၽန္ေတာ့္ဆီကို လာပါ ယံ"

အသံက တိုးတိုးဖ်ဖ်။
သို႔ရာတြင္ ဆြဲေဆာင္မႈ အျပည့္။

ၿငိမ္သက္ အံ့ၾသစြာ မတ္တတ္ရပ္ေနရာမွ ႐ုတ္တရက္ အညွို႔ ခံလိုက္ရေသာ လူ တစ္ေယာက္လို အသံ လာရာသို႔ ျဖည္းညင္းေသာ ေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္ စၿပီး ေလွ်ာက္လွမ္းမိသည္။ ေဝယံ ရွိေနေသာ လမ္းကေလးသည္ ညအေမွာင္တြင္ လမင္း၏ အလင္းဓာတ္ျဖင့္ ထူးထူးျခားျခား လင္းျဖာေနသည္။ တစ္ဖက္ တစ္ခ်က္တြင္ ပန္းႏုေရာင္ ဆာကူရာ ပြင့္ဖတ္ကေလးမ်ား ေလထုထဲ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ကခုန္ေနၾက၏။