Unicode - 16

16.8K 1.4K 89
                                    

"လန့်သွားလား၊ ကျွန်တော်က စတာပါဗျာ"

ခပ်သဲ့သဲ့ ပြောပြီး နေသူရိန်မင်းခန့် အသာအယာ ရယ်မောလိုက်သည်။

"ဒီနေ့က April Fool Day မဟုတ်လား၊ ကျွန်တော့်ရဲ့ နောက်ပြောင်မှုကို ယံ စိတ်မဆိုးဖို့ မျှော်လင့်ပါတယ်"

"ငါ ထင်တာ မမှားဘူးဆို . . ဒီနေ့က ဧပြီ နှစ် ရက်နေ့ပဲ သူရိန်"

"ဟင် . . ဟုတ်လား၊ ကြည့်စမ်း . . ၊ ကျွန်တော် မေ့သွားတယ်"

ဝေယံ တစ်ကိုယ်လုံးက အခွံသက်သက် အရာ တစ်ခုလို လှစ်ခနဲ ဟာသွားသည်။ မနေ့ကတင် မွေးနေ့ လက်ဆောင်ကို မှတ်မှတ်ရရ ပေးခဲ့သည့် သူက ဧပြီ တစ် ရက်နေ့ကို မေ့သည်တဲ့လား။ မဟုတ်တမ်းတရားတွေပါ။
     
မင်း မမေ့ပါဘူး

မင်း မမေ့ပါဘူး သူရိန်ရာ

"ဒါနဲ့ဆို မင်း ငါ့ကို စတာ နှစ်ခါ ရှိပြီနော်"

နေသူရိန်မင်းခန့် မျက်နှာမှာ ပြုံးရိပ်သန်းနေတုန်း။

ဝေယံ ဘာမှမဖြစ်သလို ဟန်ဆောင်လိုက်သည်။ သိပ် တည်ငြိမ်တာပဲလို့ နေသူရိန်မင်းခန့်ကို ထင်စေချင်ရုံက လွဲရင် သူ တကယ်ကြီး တုန်လှုပ်နေမိသည်။ ဝေယံ အံ့ကြိတ်၍ ပြုံးသည်။ ထိုအပြုံးသည် တစ်ဝက်ပြုံးသာ ဖြစ်သည်။

"မင်း ဟာသတွေက မရယ်ရဘူး သိလား"

"ကျွန်တော် သိပါတယ်"

ဟင့်အင်း၊ မင်း မသိပါဘူး

သူ၏ တွယ်တာမှုတွေကို ဝေယံ မြင်တွေ့ရတာ ဘယ်လောက် တုန်လှုပ်စရာ ကောင်းမှန်း နေသူရိန်မင်းခန့် မသိပါဘူး။

"ဒါနဲ့ ဆာကူရာပွင့်ချိန် ရောက်ရင် ဆာကူရာ အနံ့ သင်းသင်းလေး ပါတဲ့ အချိုတည်းစရာ မုန့်တွေ၊ အအေးတွေ ရတယ်၊ ယံ စားချင်လား"

နေသူရိန်မင်းခန့်က ခပ်လှမ်းလှမ်းမှ ဆိုင်ခန်းငယ်ဆီ ညွှန်ပြသည်။

"ရေခဲမုန့်တော့ စားချင်တယ်"

"လာ၊ ကျွန်တော့်လက်ကို တွဲ . ."

SUN { Season 1 }Where stories live. Discover now