Odama girdikten birkaç dakika sonra kapı sesi duymuştum. Muhtemelen tepsiyi almış ve kapısını tekrar kilitlemişti.
Üzerime pijamalarımı giyip yatağa girdim. Yarın erken dersim yoktu ve muhtemelen Jeongin'den sonra çıkacaktım. Birlikte kahvaltı yapabilirdik aslında, tabii kaçmaya çalışmazsa.
Tam uyuyacaktım ki gelen mesaj sesiyle komodindeki telefonuma uzandım. Jeongin'den geldiğini görünce istemsizce gülümsemiştim.
Jeongin
Yemek için teşekkür ederim
İyi geceler hyung
Hyunjin
Rica ederim
İyi geceler
Telefonumu kapatıp tekrar yerine bıraktım. Açıkçası mesaj atmasına sevinmiştim. Sonuçta bir süre daha beraber olacaktık ve aynı evdeyken benden kaçması çok saçma olurdu.
Yalnız çok havalı bir bakıcıyım var ya üfffff
°°°°°°°°
Sabah anlamadığım bir şekilde erken kalkmıştım. Jeongin daha uyanmamıştı, ben de rutin işlerimi halledip kahvaltıyı hazırlamaya başlamıştım. Bitirdiğimde ise Jeongin'e seslenmiş ve aşağı inmesini söylemiştim. Yine dün gibi beklememe rağmen inmemişti. Merdivenleri çıkıp odasının önüne geldim ve tereddütle kapısını çaldım. Dünkü gibi bir şey yaşamak istemiyordum.
Ses gelmeyince tekrar çaldım ve tekrar. Sonunda kapıyı açmaya karar verdim. Yavaş bir şekilde kapının kolunu indirip araladım. Hala uyuyordu, alarmı varsa da çalmamış olmalıydı ya da duymamıştı.
Kapıyı iyice açıp yatağının yanına çömeldim. Uyumaktan yüzü şişmişti ve felaket deli yatıyordu. Bir ayağı yorganın dışında bir ayağı içindeydi. Yastığının altına bir kolunu koymuş ve yüzüstü uyumuştu diğer kolu ise yataktan aşağı sarkıyordu. (ben..)
Korkutmamaya çalışarak hafif bir şekilde kolunu dürttüm.
"Jeongin," deyip dürtmeye devam ettim.
"Jeongin"
"Jeongiiinnn!" en sonunda dayanamayıp sesimi yükselttiğimde yerinden sıçrayarak uyanmıştı.
"Ha?" deyip etrafına bakındığında beni görünce hemen yorganın altına kafasını sokmuştu. Kıkırdayıp yorganın üstünden de birazcık dürttüm.
"Hadi kalk, kahvaltı yapacağız"
"Aç değilim" demişti yorganın altından.
"Açsın, hızlı ol. Bekliyorum." deyip odadan çıkmıştım. Hala utanıyor olmalıydı bu yüzden çok üstelemek istemiyordum ama bu konu hakkında onunla konuşabilirdim.
Aşağı inip sofraya oturmamdan on on beş dakika sonra Jeongin üstünü giyinmiş ve çantasını da sırtına takmış bir şekilde gelmişti ama yüzüme bile bakmıyordu. Halbuki dün attığı mesajdan sonra normale döndüğünü düşünmüştüm.
Zorlamamak adına çok fazla konuşmadım ve aslında zamanında uyanmadığından biraz da geç kaldığı için.
"Kahvaltı için teşekkür ederim, ben gidiyorum" demişti yine yüzüme bakmadan.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
childminder | hyunin
Fanfiction[tamamlandı] Hyunjin, sürekli kaldığı dersten geçebilmek için 2 haftalığına öğretmeninin çocuğuna bakmayı kabul eder. -minsung, changlix, chanmin. -texting&düzyazı.
