[tamamlandı]
Hyunjin, sürekli kaldığı dersten geçebilmek için 2 haftalığına öğretmeninin çocuğuna bakmayı kabul eder.
-minsung, changlix, chanmin.
-texting&düzyazı.
Kulağıma dolan fısıltıyla başımı sağa sola çevirdim.
"Sevgilim, geç oldu uyanman gerek."
"Jeongin," demiş ve gülümseyerek gözlerimi yavaşça aralamıştım. ANANI-
"Hayır ya!" diyerek yorganı kafama kadar çekmiştim.
"Ne oldu?"
"Bunu yapacağını biliyordum," deyip yorganı gözlerimi dışarı çıkaracak kıvırmıştım "HEM DE BEYAZ!" kafam tekrar yorganın altına girdiğinde Jeongin'in kıkırtısını duymuştum. Komik mi ya?
"Yakışmamış mı? O yüzden mi bakmıyorsun?" demişti alaylı sesiyle. Yakıştığına adı gibi emindi.
"Neden yaptın ya?"
"Hayalimdi." deyip bu sefer daha sesli gülmüştü. Kafamı yorgandan çıkarıp beyaz gömleğimin içindeki bedenini süzmüştüm. Maşallah.
"Neyse ki altına boxer giymişsin."
"Aşk olsun, o kadar da değil."
"Bunu dün beni duşta baştan çıkarıp iki tur daha attıran kişi mi söylüyor?" deyip sırıttığımda kızarmıştı.
"Neyse ne, kalk da kahvaltı yapalım."
"Ne? Sen mi hazırladın?"
"Evet."
"Ama neden o kadar erken kalktın? Ben hazırlardım."
"Hyunjin nesi erken? Saat on ikiyi geçiyor. Kalk çabuk." demiş ve odadan çıkmıştı. Giderken arkadan süzmüştüm. Üff afet bu.
Hızla yataktan kalkmış ve dün boxer ile uyuduğum için altıma çabucak siyah şort ile badi geçirip mutfağa koşmuştum.
"Ama ben filmlerdeki gibi sana yatakta kahvaltı yedirecektim."
Tezgahta bir şeyler hazırladığını gördüğümde gidip kollarımı arkadan beline dolamıştım.
"Film mi çekiyorduk? Unutmuşum." dediğinde kıkırdamıştım.
"Ağrın yok mu?"
"Var ama geçene kadar oturup bekleyemem ben."
"Nasıl bir insansın sen? Ağrın varsa dinlenmelisin Jeongin." dediğimde yaptığı işi bırakıp bana dönmüş bir kollarıyla belimi sarmıştı.
"Abartılacak kadar ağrım yok, yürüdüğümde biraz acıyor. Endişelenme." deyip dudaklarıma uzanmış ve uzun bir sabah öpücüğü vermişti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
