24

6.4K 693 1.2K
                                    

:)
_________________

Birkaç saattir kucağımda uyuyan bedeni izliyordum. Uyandırmamı söylemişti ama bir türlü kıyamıyordum. Fazlasıyla ağladığı için yorgun düşmüş olmalıydı bu yüzden derin bir uyku içerisindeydi.

Düşünüyordum. Yerim teyze aklıma takılmıştı. Nasıl böyle güçlü kalabilmişti? Ailesinden gördüğü muamele bir yana dursun sevdiği insanı kaybetmişti. Onunla empati kurmaya çalıştıkça tüylerim diken diken oluyordu. Çok güçlüydü, göründüğünden fazla.

Aklıma dolan kötü düşüncelerle Jeongin'in bedenini saran kollarımı sıkılaştırdım. Düşüncesi bile beni ağlatmaya yeterdi.

Saçlarını okşarken telefonuma gelen bildirim sesiyle uyanmamasını umut ederek arka cebime uzandım.

Yerim Teyze

Hyunjin
Jeongin yanında mı?
Telefonu kapalıydı

Hyunjin

Yanımda yerim teyze
uyuyakaldı

Yerim Teyze

Eve gelmeyecek mi?

Hyunjin

Gelecek
hatta beni uyandır demişti
birazdan getiririm

Yerim Teyze

Tamam yavrum sağol

Hyunjin

Rica ederim

Yerim Teyze

Birazdan görüşürüz o zaman

Hyunjin

Yerim teyze

Yerim Teyze

Efendim?

Hyunjin

Sana hayranım biliyor musun

Yerim Teyze

Nereden çıktı bu şimdi?

Hyunjin

Sadece bil istedim
geliyoruz biz

Telefonumu bir kenara bırakıp Jeongin'in saçlarına minik bir öpücük kondurdum.

"Jeongin," dedim rahatsız etmeyecek bir tonda. "Uyan bebeğim."

Kucağımda biraz kıpırdanmıştı.

"Saat kaç?" demişti pürüzlü çıkan sesiyle.

"Dokuz buçuk." dediğimde doğrulmuştu.

"Geç olmuş ya, hava kararmış resmen. Gideyim artık."

"Kalkalım, seni bırakayım. Biraz yürüyelim beraber."

"Tamam." deyip kalktığında odama gidip altıma bir pantolon geçirmiştim.

"Çıkalım."

childminder | hyuninHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin