Percy Ve Farklı Gerçeklikler

Kardeşim Çok Tatlı

İçeri sarı saçlı benim gibi yeşil gözlü güzel bir kız girdi.

Müdür:
-Merhaba Anna, nasılsın?

-İyiyim teşekkür ederim.

-Sana güzel bir haberim var.

Sonra Anna bana baktı ve:

-Daha öncede söyledim koruyucu aile istemiyorum.
(Arkasını döndü)

-Anna yanlış anladın o senin koruyucu ailen değil.

(Arkasını dönmeden)
-Kim o zaman

-O senin gerçek ailen yani abin.

(Bir anda büyümüş gözlerle arkasını döndü)

-N.nne yani gerçek abim mi?

-Evet DNA testi bile yapıldı senden alınan örnekler test içindi.

-Ama neden bana söylemediniz?

Ben müdürün sözünü keserek:
-Eğer gerçek abin değilsem seni üzmemek için söylememelerini rica ettim.

-Artık konu kapandığına göre eşyalarını toplayabilirsin.

-Ne yani şimdi gidebilir miyim?

-Evet biran önce eşyalarını topla abini bekletme.

-Tamam

Ve Anna odadan çıktı. Bu sırada girişteki kadında bana kapıya kadar eşlik etti.

-Size bazı şeyler söylemem gerekiyor bay Percy.

-Tabi nedir.

-Konu Anna'nın yaşadıkları. Anna küçük yaşta buraya geldikten sonra her gün dışarıyı gözetlemeye ve abisinin onu kurtaracağını söylemeye başladı fakat uzun süre kimse gelmedi bir süre sonra Anna kendine söz verdi.

-Ne sözü

-Verdiği söz "Abim beni kurtarana dek kimseyle arkadaş olmayacağım" bu yüzden Anna çevresinden uzaklaşmaya başladı en sonunda işi olmadıkça odasından çıkmamaya başladı.

-Odası mı?

-Evet herkesten uzak durunca kimse onu odasında istemedi bu yüzden ona ayrı bir oda verdik.

-Anlıyorum.

-Ondan sonra Anna'nın durumu değişmedi notları çok iyiydi ve gelen ailelerin hiçbirini kabul etmedi hep sizi bekledi.

-Bu sırada Anna'nın yaşadığı duyguları düşündüm bu yüzden ona daha çok vakit ayırmaya karar verdim.

-Bana bunları anlattığınız için teşekkür ederim.

Bu sırada Anna elinde bavul ile yanıma geldi.

-Hadi gidelim abi .

-Peki hadi gidelim Anna

Ve dışarı çıktık. O sırada aklıma bir sorun geldi; ilki buraya zırh ile uçarak geldim ama Anna ile uçamam ikincisi de paramı kullanamam çünkü her şeyim denetimde kullanırsam, beni bulabilirler. Bu sırada John'un cebime tıkıştırdığı şey aklıma geldi bir çift metro bileti saati üç saat sonra, bunu fark edince Anna'ya döndüm:

-Madem birbirimizi bulduk biraz eğlenmeliyiz değil mi?

Gözleri büyüyerek
-Eveeet...

Ve beraber gezmeye başladık ilk olarak bir şeyler yedik sonrada lunaparka gidip dönme dolaba bindik, o sırada hediye dükkanında bir kolye dikkatimi çekti. İpin ucunda daire şeklinde buğulu bir cam vardı. Kalan paramla onu aldım ve Anna'ya:

-Al hadi bu benden sana bir hediye.

Anna çok sevinmişe benziyordu.

-Boynuma sen takar mısın abiciğim?

-Tabi sen nasıl istersen.

Anna arkasını döndü ve kolyeyi boynuna taktım.

-İşte güzel oldu.

Sonrada trene bindik. Trende iken John'a bir mesaj yazdım:

-Hey John.

-Efendim, ne oldu Percy kardeşini bulabildin mi?

-Evet buldum ama bir sorunum var.

-Nedir?

-Evim gözetleniyordur bu yüzden evime gidemem.

-Doğru haklısın, o zaman ben bizimkilerle evden bir kaç eşya getireceğim, laboratuvarda kalırsınız bir süre.

-Tamam teşekkürler.

Sonrada laboratuvara gittik.