Percy Ve Farklı Gerçeklikler

Her Şeyin Başladığı Gün

Merhaba ben Percy Allen hikayemi anlamanız için hayatta imkansız yada saçma şeylere inanmanız gerekiyor. Neyse hadi hikayeme geçelim...

Adım Percy ve normal bir çocuktum. Okula giderdim ve tabi serseri çocuklardan dayak yerdim yada bir köşede kimsenin bana yaklaşmamasını umarak kitap okurdum. Hiç normal biri olamadım aslında , ya ucube derlerdi yada uzak dururlardı .Bu yüzden pek arkadaşım yoktu. Arkadaş olmak bana hep bela getirdi ondan dolayı yalnız olmaya alıştım .Bu yüzden canım sıkılmıyordu neyse konudan uzaklaştım. Bir gün dışarı çıkmıştım ve üzerime bir meteor düştü şaka şaka yakınıma düştü, meraklı ben, şok geçirip orada kalmak yerine gidip baktım. Meteora yaklaşınca içinde saat gibi bir cismin olduğunu fark ettim, merakımdan almak istedim elimi uzatım o anda koluma yapıştı çıkarmaya çalıştım ama çıkmadı uzaktan siren sesleri geldiğinden oradan uzaklaşmam gerektiğini düşündüm ve oradan kaçtım , saati kurcalamaya başladım. Sonra saatte farklı şekiller belirmeye başladı ve bir süre sonra bu şekillerin yaşam formları olduğunu anladım saatin üzerindeki forma dokununca ona dönüşebildiği mi öğrendim. Nasıl mı şöyle ki ben, kolumda saatle uzaklaşırken , bir adamın karşımda bir kadının parasını almaya çalıştığını gördüm. Ne yapmalıydım kaçmalı mıydım yoksa karışmalı mıydım? şuana kadar hep kaçtım acaba yardım edebilir miydim? Bilmiyorum ama tek bildiğim şey denemeliydim, saate dokundum ve bir şekil seçtim ve bastım aslına bakarsan bir şey ummuyordum. Sadece yapacak bir şeyim yoktu o kadar. Sonra vücudumun değiştiğini hissettim çok farklı bir histi ama sevdim. Vücudum yanıyordu ama iyiydim ve karşımdaki adama:

-Hey sen bırak o kadını yoksa seni pişmiş tavuğa çeviririm.

Adam bana baktı ve:

-Sen nasıl bir ucubesin , dedi.

-Ben ucube değilim ,dedim.

-Nesin sen o zaman

-......

-Ucube işte git buradan yoksa canın yanar çocuk

Tam bu sırada kendimi tutamayıp adamın eline bir ateş topu fırlattım.

-Aaaa ! ne yaptın sen

-Seni uyardım ama tavuk olmayı seçtin sanırım.

-Hayır lütfen acı bana tamam bırakıyorum bir daha dokunmayacağım.

-Öyle olsun kaç o zaman.

Tam o sırada adamın arkasına küçük bir ateş topu fırlattım , adam yanarak uzaklaştı  .Kadın orada duruyordu , sanki şok geçirmişti kaskatı kesilmiş öylece duruyordu , yerdeki çantasını alıp ona verdim ve gözlerine baktım parlıyordu , bana tek bir kelime söyledi "Kahraman", dedi sadece. Nedendir bilmiyorum bana öyle demesi hoşuma gitti. Ve o sırada anlamıştım artık bir kahraman olmam gerektiğini. Ama bir sorun vardı saat bir süre sonra eski halime dönüştürüyordu, bu yüzden kadın az daha yüzümü görüyordu bu yüzden bir kostüm tasarladım yapmak uzun sürdü ama artık hazırdım.