Percy Ve Farklı Gerçeklikler

Ailem Hakkındaki Gerçek

Alarmlar Çalıyor:

Quen:

-Boyutsal dengesizlik.

-Hemen oraya gidelim Jessy, Sue, Liya Anna.

-Tamam.

Hemen belirtilen yere geldik, karşımızda bir boyutsal yarık vardı ama bu seferki farklıydı kızıl renkteydi ve kızıl yıldırımlar saçıyordu, sonra içinden sarı kostümlü bir adam çıktı.

Sesi çok farklıydı insan sesine benzemiyordu.

-Percy seni gördüğüme sevindim.

-Sende kimsin ne istiyorsun.

-Beni tanımaman üzücü, sonuçta aileni öldüren adamı tanımadın, o gece beni gördüğün halde.

-Ne diyorsun sen?

-Aileni öldüren reaktör faciası aslında benime eserim, o gece reaktörü sabote eden bendim.

-Nee ?

Bu sırada o gece o adamında olduğunu hatırladım ve çok fazla öfke içime doldu sonra vücudumdan yıldırımlar çıkmaya başladı fakat sonra yıldırımlar kızıl forma geçti, artık içimde tek bir duygu kaldı öldürme arzusu, intikam ve koşmaya başladık daha hızlı koştuğumu hissediyordum ama ona yetişemiyordum.

-Çok yavaşsın Allen.

Sonra daha hızlı koşmaya başladım o sırada kızıl bir geçit açıldı ve içine girdik ama adam kayboldu sonra şehre geri döndüm ama burası benim şehrim değildi, önümde aynı o adamdaki gibi ama kırmızı kostümlü bir adam ve yanında göğsünde S harfi olan mavi kostümlü sarı saçlı bir kız vardı. Sanırım kırmızılı, sarı kostümlünün arkadaşı ikisini de konuşturup o adamın yerini bulmalıyım.

-Hey sen ! Sarı kostümlünün yerini söyle hemen.

-Sarı kostümlü mü?

-Yada boşver zaten söylemezsin en iyisi zorla söyletmek.

Sonra hızlı koşarak kırmızılının karnına yumruk attım ve geriye savruldu o sırada mavili boynumdan tuttu ve kaldırdı.

-Bu beni durdurmaya yetmez.

O kadar öfkeliydim ki yıldırım çakıyordum bir tanesi maviliye  çarptı fakat sadece elinden kurtuldum sonra dövüşmeye başladık oda benim gibi hızlı ve güçlüydü ve gözlerinden ışın atıyodu bende tüm gücümle saldırdım yere düştü bazukamla saldıracakken, yüksek bir binanın üstündeki tabela insanların üstüne düşmeye başladı hiç düşünmeden metal kollarla yakaladım ve daha düzgün bir yere yerleştirdim. O sırada kırmızılı:

-Sen onu kurtardın?

-Evet sizin gibi kötü adamlar yapmaz.

-Biz mi?

-Evet siz kötü adamlar değil misiniz?

-Hayır.

-Neden o sarı kostümlü gibi giyiniyorsun o zaman.

-Sarı kostümlü derken neyi kastediyorsun.

-Sarı kostümlü hızlı koşuyor.

-Town.

-Tanıyor musun?

-Evet düşmanım olur kendisi.

-Hmm.

-Peki sen neden peşindesin onun?

-Ailemi öldürdü.

-Ne kadar ortak noktamız var, benimde ailemi öldürdü

Bu sırada Percy'nin dünyasında:

Jessy:

-Babam kayboldu ortada yok onu bu dünyada hissedemiyorum.