Percy Ve Farklı Gerçeklikler

Kardeşimi Bulmalıyım

Lucy:
-Kız kardeşin mi?

-Evet Nova bana böyle söyledi.

-Tamam da onu nasıl bulacaksın ve şuan aranıyorsun.

-Doğru ama süper bilgisayar bulabilir.

-Paol şu ismi aramanı istiyorum "Anna Alen"

-Peki tamam.

-Evet aradım ama çok fazla veri var.

-O zaman yedi yıl önceki kayıtlara bak.

-Bir eşleşme var.

-Neresi ?

-Şehirden otuz kilometre uzakta bir bir yerleşim yeri var, işte orada.

-Tamam, hemen gidiyorum.

-Dur, aranıyorsun dedik ya.

-Biliyorum fakat zırhım la gideceğim ve beni sadece şehirde arıyorlar bir aydır yokum kimse beni tanımaz.

-Bende geliyorum dedi, Zoe.

-Üzgünüm Zoe ama bu seferlik gelemezsin, tek başıma olmam gerekiyor.

-Amaaa neyse tamam.

Ve dışarı çıktım.

-Zırh açıl.

Uçarak verilen konumdaki yetimhaneye gittim. İçeri girdim orada bir kadın vardı.
Yanına gittim.

-Merhaba.

-Merhaba.

-Ben birini arıyorum, kız kardeşimi başka yetimhanelere gittim ama bulamadım bu yüzden buraya geldim acaba onun burada olup olmadığını kontrol edebilir misiniz ?

-Tabi isim nedir.

-Anna Allen.

-Peki.

-Evet bu isimde bir kişi var, işte bu onun fotoğrafı.

Tıpkı hatırladığım gibi sarı saçlı güler yüzlüydü bu fotoğrafta.

-Hmm, evet bu resim ona benziyor sanırım ama, şey .

-Ama ne?

-Emin olmak için DNA testi yapmamız gerekiyor değil mi?

-Evet o zaman örnek almak için onun yanına gidelim.

-Iı..şey bence böyle gitmemeliyiz.

-Neden.

-Eğer o kız benim kardeşim değilse onu üzebilir bu yüzden onu şüphelenmemeli.

-Aslına bakarsan doğru söylüyorsun, o zaman ne yapacağız peki?

-Ondan siz örnek alın ama DNA testi için değilde sağlık kontrolü için örnek aldığınızı söyleyin.

-Mantıklı o zaman ben örnekleri alıp geliyorum.

Yirmi dakika sonra kadın elinde bir poşetle geldi.

-Alın örnekler.

-Teşekkür Ederim.

Hemen hastaneye gittim ve örnekleri test için teslim ettim. Hastane boş olduğu için ilk sıraya koydular. Benim testi iki saat sonra elinde kağıtlar ile bir hemşire geldi ve kağıtları bana verdi. Test sonucu Pozitif çıktı yani o benim kardeşimdi. Bunu öğrendikten sonra hemen yetimhaneye gittim. Kağıtları kadına verince beni alıp yetimhanenin müdürünün odasına götürdü tam giriyorduk ki sesler duymaya başladık kapıyı tıktıklatıp içeri girdik. O sırada bir kadın dışarı çıktı. Ve yanımda ki kadın konuşmaya başladı:

-Müdürüm bir çocuğumuzun akrabası geldi.

-Evet gir.

-Merhaba efendim.

-Anlat bakalım, neden geldin ?

Bende o kadına anlattığım gibi olanları anlattım ve küçükken ayrı düştüğümüzü falan anlattım.

-Hmm anlıyorum başından çok olay geçmiş ve buraya kadar gelmen onu önemsediğini gösteriyor çocuğun başka akrabası olmadığı için alabilirsin ama her ay kontrol edilmesi gerekir.

Bu sırada müdürün telefonuna mesaj gelir ve bakar sonra sinirlenip:

-Bak ya yine yanlış haber yayınlamışlar.

-Efendim?

-Şu kahraman varya onun hakkında yanlış haber yapıyorlar onun insanları korumadığını söylüyorlar ama bu yanlış beni ve kızımı yanan bir binadan kurtardı. Kendimi borçlu hissediyorum. Keşke ona borcumu ödeyebilseydim.

-Ne yani, siz onun tarafında mısınız ?

-Evet ailemi ve beni kurtaran birinin tarafına olmam gerekmez mi?

-Doğru haklısınız.

Bu sırada yanımdaki kadın Anna'yı getirmek için dışarı çıktı.

-Şey aslında borcunuzu ödemenin bir yolu var.

-Hmm neymiş?

-Kardeşimin tüm velayetini bana vereceksiniz ve aylık kontrol falan olmayacak.

-Hmm, bunun anlamı kahraman olduğunu mu idda ediyorsun?

-Hayır etmiyorum ben, o kahramanım.

Ve göğsüme basıp zırh açıl dedim ve zırhım açıldı müdürün ağzı açık kaldı.

-Neee ? Vay canına gerçekten o sensin.

Ve zırhımı kapattım.

-O zaman anlaştık değil mi?

-Evet anlaştık size olan borcumu ödemek için kabul ediyorum ama bir ihtiyacınız olduğunda lütfen bana söyleyin.

Bu sırada kapı açıldı ve Anna içeri girdi.