Flowers (Vminkook)

9☆

Bütün dünya bayram olsa...
Ne de güzel olurdu. Çocuklar ölmese, insanlar özgürce yaşayabilse, görünüşü insan olan canilerin nesli tükense...
Daha güzel günlere uzanalım birlikte. Bu yıpratıcı dönemlerde bende bir şeyler yazarak sizleri gülümsetmeyi umuyorum🎈. Umarım başarıyorumdur.

Çikraliçe Han Hazretleri iyi okumalar diler💕👑👑👑
Yazdıktan sonra göz gezdirmedim yanlışlarım varsa gülün geçin.

.....

Jeongguk...

"Jeongguk..."
Yüzümü buruşturarak güçsüzce gözlerimi açmaya çalışmış ve "J-jimin..." diye fısıldamıştım. Neden onun adını sayıkladığımı tam olarak hatırlamıyordum fakat en son onun kolları arasındaydım.

"Kendine geliyor."
Demişti tanıdık bir ses. Kim olduğunu tam olarak seçememiş ve gözlerimi tamamen açmıştım. Ahşap bir tavanla karşılaşmıştım ilk olarak. Bir süre tavanı izlemiş, ardından olanları hatırlamıştım.

En son, zindanda öldürülmek üzereyken Jimin tarafından kurtarıldığımı hatırlıyordum.
Jimin beni gerçekten kurtarmış mıydı? Neredeydim?
Kim getirmişti beni buraya?

"Jeongguk iyi misin?"
Yanıma çöken ağırlık ile başımı o tarafa çevirmiş ve Hoseok ile göz göze gelmiştim. Avucunu alnıma bastırmış ve arkasındaki kişiye seslenmişti.

"Ateşi düşmüş efendim."

"Hoseok... nerdeyim? J-jimin nerde?"
Zihnim iyice aydınlanmaya başladığı için doğrulmak istemiştim. Fakat Hoseok'un arkasındaayakta bizi izlemekte olan kişi beni durdurmuştu.

"Biraz daha dinlen Jeongguk."
Sesin sahibine bakmış ve kaşlarımı havalandırmıştım. Üzerinde uzun kapşonlu bir yelek vardı. Sanki buraya gizlice gelmiş gibi görünüyordu.

"A-ama neden buradayız? Taehyung nerede? Jimin..."
Diye kendi kendime sorarken Hoseok ayağa kalkmıştı. Arkasında bekleyen Veliaht prens de kafamın fazlasıyla karışık olduğunu anlayarak yatağa yaklaşmıştı.

Veliaht Yoongi ve Hoseok'un bu tanımadığımız yerde ne işi vardı?

"Jimin ile seni saraydan kaçırdık."
Duyduğum şey ile gözlerim daha fazla açılmış Veliahta bakmaya devam etmiştim. Hala hatırlayamadığım kısımlar vardı.

"Kafan karışık biliyorum, Jimin saraydan gizlice çıkabilirse buraya gelecek ve sana olanları daha iyi bir şekilde anlatacak. Sadece şunu bilmeni istiyorum ki Kim hanedanlığı büyük bir tehlike altında. Askeriye ve halk ayaklanma başlattı. Herkes seni istiyor."
Ciddiyetle dediklerini dinlemiş ve gözlerimi kapatmıştım bir kaç saniyeliğine. Bir zamanlar insanlar tarafından sevilirken şimdi öldürülmem için beni istemeleri kalbimi kırmıştı.

Evet, benim yaşamamı istemiyorlardı. Çünkü onlara göre şehzadenin canını almak isteyen bir caniydim.

"A-ama ben yapmadım, gerçekten ben yapmadım efendim. Şehzademizi zehirlemedim."
Demiştim gözlerimi açarak. Başıyla onaylamıştı. Zaten bunu biliyormuş gibi rahattı. Aynı zamanda diken üzerindeydi. Beni buraya gizlice getirdilerse büyük ihtimalle o da gizlice gelmişti.

"Biliyoruz, fakat saray senin için oldukca tehlikeli. Kapıda bir kaç adamım var. Onları burada bırakacağım. Hoseok seninle ilgilenecek. Bir süre gizli tutulman gerek. En azından her şey ortaya çıkana dek."

Uzanmayı boşvererek doğrulmaye çalışmıştım. Hoseok hemen yanıma gelerek bana yardım etmiş ve sessiz kalmıştı.

"Gidecek misiniz?"