Flowers (Vminkook)

3☆

Kralımda derim, hünkarımda derim, padişahımda derim.
O an keyfim neyi isterse onu yazarım söyliyim he..
Sınav döneminde gideceğim.. istesemde bölüm atma aralığım biraz açılacak gibi.

...

Jimin...

"Ateşi düştü hünkarım, gerekli ilaçları verdim. Çoktan uyudu bile."
Hekimbaşı yanında dikilen Taehyung'a bilgi verirken yatağıma oturmuştum.

Şehzademi bu gece kendi yanımda uyutacağım için yatağıma yatırmıştık.

Bitkin bir halde yüzüne eğilerek gülümsemiş ve minik parmaklarının üzerine öpücük bırakmıştım.

"Bu ateşlenmeye ne neden olmuş olabilir?"

"Havalar soğuyor, mevsim geçişlerinde ateşlenmesi gayet normal hünkarım."

"Tamam, dışarı çıkabilirsiniz."
Hekim başı ve arkasında bekleyen görevlileri dışarı çıkınca Taehyung'a bakmadan şehzademin parmaklarını sevmeye devam etmiştim.

Saatlerdir ağlıyordu, şimdi huzurla uyuduğunu görmek beni rahatlatmıştı.

"Jimin."
Adımı seslendiğinde gözlerimi kapatmış ve sakin kalmaya çalışmıştım.

Ona kızgındım.

Çok fazla kızgındım fakat saygısızlık yapamazdım. Bu yüzden oturduğum yerden kalkarak "Buyurun hünkarım?" Demiştim.

"Bana hünkarım deme. Yaptığın doğru muydu?"

"Oğlum için yaptım, pişman değilim. Böyle bir durumla karşılaşırsam yine aynısını yaparım. Benim için ne kadar zor görmüyor musun? Şehzademiz hastalanıyor ve saraydaki kimse hekimbaşını çağıramıyor. Kimse sözümü dinlemiyor. Yanına gelebilmek için kaç tane merdiven basamağı çıkmam gerekiyor, kapına geldiğimde önümü kaç tane koruma kesiyor? Çok yoruluyorum Taehyung."
Saygı ifadelerini bırakarak dolan gözlerimi elimin tersi ile sildiğimde karşıma gelerek elini yanağıma kaldırmıştı.

"Ağlama güzidem, buna dayanamam."
Dayanamazdı.
Ağlamama asla dayanamazdı fakat onun için katlanmak zorunda olduğum şeyler beni gerçekten yormuştu.
Onun için hafif şeylere katlanmaya çalışmıyordum. Bundan dolayı şikayetci değildim fakat bazen katlanamıyordum.

"Bu gece yaptığım saygısızlıktı fakat oğlumun hayatı söz konusuydu. Yinede sizden özür diliyorum. Bir daha böyle bir şey olmayacak."
Diye sessizce yanıtladığımda, elini yanağımdan çekerken kısacık bir an yatakta uyuyan Yugyeom'a bakmış ve kaşlarını çatmıştı.

Bir çözüm arıyor gibiydi.

"Yarın hazırlıklarını yap, benim olduğum kattaki bir odaya taşınacaksınız."

Duyduğum şey ile hızla bakışlarımı gözlerine kaldırmıştım.

"Şehzademiz ile aynı oda da kalmanı istiyorum. Benim bulunduğum kattaki büyük odayı senin için hazırlatacağım. Böylece bana yakın olursunuz."

Dudaklarım benden izinsiz gerilirken kaşlarımı havalandırmış ve üzerine doğru bir adım atarak ellerimi omuzlarına yerleştirmiştim.

Gözleri yüzümde dolanmış, gülümsemişti.

"Yinede bu gün çok üzüldüm. Bana sesini çok fazla yükselttin. Üstelik.. korumaların önünde bana Jimin diye bağırdın."
Yüzüne yaklaşarak dudağımı dudağına sürttüğümde ellerini belime yerleştirmiş ve alnını alnıma bastırmıştı.

"Kendimi affettirmek için ne yapabilirim benim güzide çiçeğim?"

"Bu gece burada kal."
Diye fısıldadığımda gözlerini açmış ve iç çekmişti.