Çünkü onlar... Kral Kim Taehyung'un sarayının bahçesinde açmış olan iki güzide çiçekti.
...
"Bu gece ikinizi de yatağımda istiyorum."
Sope!
Namjin!
+Mpreg
+Vminkook
+Threesome
+Kingdom
+Smut!
#1Vminkook
#1kingdom
[151019]
[161121]
3 ve 7. Bölüm gariban gibi diğer bölümlere göre az beğeni almışlar. Yazık yani. Onların diğer bölümlerden ne eksiği var sorarım arkadaşlar?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Çok yprgunum ve apar topar tamamlamaya çalışmtım. Ne çıktı bilmiyorun. Çikraliçe Han Hazretleri iyi okumalar diler💕💕👑🍫
....
Jimin...
"Çok ağlarsa benim kıyafetlerimi yanına bırakın. Yemek saatlerini aksattığınızı duymayayım sakın- birde yeni yürüyor ya örtüsüz zeminlerde yürütmeyin. Düşerse canı acır. Dişleri kaşınıyor, eline yesin diye sert bir şeyler vemeyede kalkmayın, boğazına kaçar-"
"Jimin..." Dudağımı büzerek Yugyeom'a daha sıkı sarılırken, bakıcıların arkasında beklemekte olan Seokjin hyung lafımı bölmüş ve artık dayanamadığını belirterek karşıma gelmişti.
"Onunla özel olarak ilgileneceğiz. Bu kadar evhamlı olma. Sadece bir geceliğine gidiyorsunuz."
Gözlerim dolmuştu. Bir gece olsada az değildi
"Ama bensiz uyumaz, hiç bensiz kalmadı gece." Seokjin hyung verdiğim cevaba gülümserken ben oğlumun güzel kokusunu solumaya devam etmiş ve ağlamamak için kendimi zorlamıştım.
Bir sürü insanın önünde ağlamak istemiyordum. Atlı arabası, onun önündeki atlarda bekleyen askerler ve Taehyung beni izliyordu.
Üstelik gideceğimden haberi olmayan evladımın mutluluğu daha fazla üzmüştü beni.
"Hadi artık git." Seokjin hyung bize daha fazla yaklaşarak Yugyeom'u kucağımdan almıştı. Yugyeom bakıcılarını sevmesede onu severdi bu nedenle birazda olsa rahatlamıştım.
Taehyung'un isteğini kabul ederken Yugyeom'u da götürebileceğimi düşünmüştüm fakat çadırda kalacağımızı öğrenince onu götürme hayallerimde düşmüştü. Çünkü çok çabuk üşütüyor ve hastalanıyordu. Onun için en güvenli yer saraydı.
"Söz veriyorum sadece acıktığında, ve altını kirlettiğinde ağlayacak." Seokjin hyungun gözleri gibi sözleride güven vermişti tedirgin tavırlarıma.
Üstelik benden başka kimseye gitmeyi sevmeyen oğlumun, onun boynundaki kolye ipiyle oynaması gülümsememi sağlamıştı.
Kesinlikle Seokjin hyunga güveniyordum. O olmasaydı Yugyeom'u bırakmazdım.
"Ne zaman gideceğiz?" Yugyeom ve Seokjin hyungu izlerken arkamdan duyduğum bıkkın ses ile gözlerimi devirmiştim.
Onun burada olduğunu unutmuştum bile.
"Vedalaşman bitmeden geri dönme vaktimiz gelecek zaten." Diyede devam ettirmişti sorusunu Jeongguk. Ona dönerek çemkirmek istesemde askerler ve bakıcılar varken hoş olmaz diye düşünmüştüm.
