Na een helse voormiddag waarin Pifte niet veel nuttigs gedaan had - enkel neuzen gesnoten, billen afgeveegd, plasbroeken vervangen, kwijl verwijderd van kinnen, en een kak van een kleuterschoentje geschraapt - kwam de meester van de eerste kleuterklas vermoeid aan in de leraarskamer. Hij gooide zijn boekentas op de grond en ging onderuitgezakt zitten op zijn vaste plek aan de lange tafel, naast juf Cleo.
"Is alles in orde?" vroeg ze bezorgd en ze legde haar hand op Piftes schouder.
"Ik haat kleuters", bromde hij, maar zijn gezicht klaarde al wat meer op toen hij haar aanraking voelde.
Cleo keek hem in de ogen. "Wanneer ze een vervanger hebben gevonden voor die kleuterklas laat Ans jou wel weer aan het tweede leerjaar lesgeven, daar ben ik zeker van", probeerde ze hem gerust te stellen.
Pifte knikte, ging rechtop zitten en graaide met zijn hand die nog vol vieze lichaamssappen van de kleuters hing, in de koekjestrommel in het midden van de tafel. Hij nam er een sigarenkoekje uit dat hij in zijn mond stopte als een echte sigaar.
Plots draaide Cleo haar stoel wat meer in zijn richting. "Pif, vanochtend zei je me iets over Herbert", begon ze en ze keek hem vertwijfeld aan.
"Ja, dat klopt. Ik ben er heel zeker van dat hij geheim agent is." Hij schoof ook wat dichter bij Cleo om er zeker van te zijn dat deze conversatie niet gehoord zou worden door oren met eigenaars met slechte bedoelingen.
"Maar hoe weet je dat zo zeker?" fluisterde Cleo.
Pifte twijfelde geen moment en fezelde in haar oor: "Een aantal weken geleden zag ik hem op een Hypersport motor naar de oude fabriek langs het kanaal rijden."
"Herbert, op een Hypersport motor?" gilde Cleo verbaasd. Pifte drukte zijn hand op haar mond om de prachtige klanken - die hem deden denken aan het gezang van zangvogels maar op dit moment nogal de aandacht trokken en dat was wel het laatste wat hij wilde - te doen stoppen. Gelukkig hield Cleo direct op met krijsen en excuseerde ze zich meteen.
"Dus", ging Pifte verder op gedempte toon, "Herbert is geen man in vrouwenkleren, zoals wij eerst vermoedden. Hij is zo mannelijk als de mannelijkste man. In zijn kast heb ik zwarte kleren gevonden en wanneer hij zegt dat hij gaat wandelen, rijdt hij er eigenlijk vandoor met zijn motor. Hij kan ook normaal stappen, hij heeft een hele lage stem en hij is niet zo suf als iedereen denkt."
"Wat? Maar waarom doet hij dat?"
Pifte haalde eens diep adem en keek haar recht in de ogen. "Hij is gevaarlijke drugscriminelen op het spoor, Cleo. Van wat ik hem tegen een van zijn collega's heb horen zeggen, heb ik begrepen dat Bruno blijkbaar de leider was van een gevaarlijke drugsbende, die zichzelf de Breiclub noemt."
Cleo schudde ongelovig haar hoofd. Ze leek zo diep na te denken dat ze zelfs niet glimlachte bij het horen van de domme naam van de bende. "Nee, Pif, nee, dat kan niet waar zijn. Dus de verdachte moord op Bruno is een afrekening in het drugsmilieu!" Ze nam zijn handen vast. "Pifte, dit moeten wij onmiddellijk aan de politie melden!"
JE LEEST
Post Mortem
Mystery / ThrillerPifte Post, een man die nog maar net slim genoeg is om zijn eigen voornaam te onthouden, wordt als leerkracht aangenomen op een basisschool. Al snel heeft hij een oogje op de knappe juf Cleo. Maar zij wordt plots ontslagen voor diefstallen die ze...