Η Υβέϊν πίστευε πως θα ζούσε δυστυχισμένη σε μια από τις τέσσερις περιοχές του Βασίλειου για πάντα . Αλλά . . . Η μοίρα τις είχε αλλά σχέδια , μάλλον όχι μοίρα αλλά Κενάζ . Η Υβέϊν καλείτε με την βοήθεια των φίλων της να σπάσει μια κατάρα . Θα τα κα...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
9 χρόνια πριν Ο Πόνος στην ψυχή μου είναι το μόνο που μου έχει απομείνει . Ξέρω τι με περιμένει . Κανείς δεν μπορεί να βοηθήσει . Είμαι παιδί μπάσταρδο είμαι ένα τέρας και μου αξίζει αυτή η τιμωρία , αυτό είναι που μου είχε πει η μητέρα μου όταν την εκλιπάρησα γονατιστή να με βοηθήσει να φύγω σε μια από τις άλλες περιοχές στην Χούκα να ζήσω μαζί με το είδος μου , η τουλάχιστον ένα από αυτό . Ακούω βήματα και σηκώνομαι όρθια . Η πόρτα ανοίγει και δυο ιερείς μπαίνουν μέσα . Όλα κινούνται σε αργή κίνηση . Ρίχνω μια μάτια στα μεμβρανώδη μαύρα φτερά μου . Πόνος. Πόνος . Με βγάζουν έξω και σέρνοντας με φτάνουμε στην πλατεία . Κοιτάζω γύρω το πλήθος που έχει μαζευτεί , τρέμω , νιώθω πως θα βγάλω ότι έχει το στομάχι μου . Ξανά κοιτάω τα φτερά μου . Μια γυναίκα αρχίζει και φωνάζει . <<Αυτό είναι το αποτέλεσμα του να έχεις αίμα μαγαρισμένο , βρόμικο . >>Είπε και σήκωσε ένα σπαθί ασημένιο . Δεν τους νοιάζει που η μητέρα μου κοιμήθηκε με άντρα των Χούκα και προήλθα εγώ . Όχι . Το μπάσταρδο παιδί πληρώνει την τιμωρία . <<Να σε συγχωρήσει ο Οθάλα . >>Είπε και κατέβασε το σπαθί με φορά .Το ένιωσα . Μέσα μου στο μεδούλι μου . Όταν τα φτερά μου ξεριζώνονταν από τη πλάτη μου . Ούρλιαξα . Γύρισα και είδα κάτω τα φτερά μου πεσμένα στα πλευρά μου . Όχι στην πλάτη μου . Όχι . Όχι .όχι . Δεν ήταν όπως το είχα σκεφτεί . Ένιωσα να μου περνούν ένα κομμάτι της ψυχής μου . Κοίταξα με μάτια κόκκινα την μητέρα μου που με κοιτούσε μέσα από το πλήθος χαμογελώντας . Ένιωσα μέσα μου τον δράκο να αργοπεθαίνει . Το πέτυχαν αυτό που ήθελαν . Ήμουν μόνο ένα στοιχείο τώρα . Σικάουα . Αλλά εγώ το ήξερα . Δεν είχε πεθάνει κοιμόταν . Και μια μέρα εδώσα όρκο στον εαυτό μου θα πάρω εκδίκηση . Για εκείνο το κομμάτι μου . Έβγαλα το φαγητό μου με ένα λυγμό στο δάπεδο δίπλα μου . Ένα σκοτάδι . Τίποτα . 10 Χρόνια μετά . Ξύπνησα ουρλιάζοντας . Κάθε βράδυ ο ίδιος εφιάλτης με στοιχειώνει . Αλλά μου θυμίζει . Τον όρκο που πήρα . <<Υβέϊν σήκω άντε έχουμε μάθημα . >>Σηκώθηκα και ένιωσα το πόνο στα πόδια μου από την χθεσινή προπόνηση . Κάθε μέρα αφού ξεμπέρδεψω με τις δουλειές , το μάθημα , και την εκπαίδευση στην μαγεία . Πηγαίνω στο δάσος και προπονώ το σώμα μου . Έχω αγοράσει ένα βέλος μα τα χρήματα για ένα ξόρκι τύχης που πούλησα σε μια γυναίκα . Ήταν ψεύτικο . Αλλά όσο το γνωρίζω μόνο εγώ τι σημασία έχει . Δεν μπορώ ακόμη να κάνω τέτοια ξόρκια . Εδώ μετά βίας ελέγχω την φωτιά . Έβαλα την στολή μου μορφάζοντας σε κάθε κίνηση του πιασμένου σώματος μου . Μια μαύρη μπλούζα στενή . Και ένα καφέ παντελόνι που έχουμε για όλο τον χρόνο . Τα παιδιά στο ορφανοτροφείο δεν έχουν σχεδόν τίποτα . Φόρεσα τις μπότες μου και βγήκα από το υπερβολικά μικρό δωμάτιο μου . Έχει ένα κρεβάτι και ένα κομοδίνο με τρία συρτάρια . <<Τα χάλια σου έχεις , πάλι στο δάσος ήσουν ;>> Με ρώτησε η καλοσυνάτη μοναδική φίλη που έχω . <<Κάϊρα θα μας ακούσει κανείς .>>Ψιθύρισα και της έδωσα μια αγκωνιά στα πλευρά . Εκείνη γέλασε καθώς μπαίναμε στην κεντρική αίθουσα του ορφανοτροφείου . Είμαι η μόνη απόγονος Χούκα εδώ . Οι υπόλοιποι είναι μισοί Λαχίκα . Αλλά δεν τους ξεχωρίζεις . Έχουν τριμάρει τα αυτιά τους για να ξεπλένουν την βρομιά , όπως είπε η ιέρεια εκείνη την μέρα που έπρεπε να δω να κόβουν το μόνο στοιχείο που έκανε την Καϊρα αυτό που είναι . Από εκείνη την μέρα είμαστε αχώριστες . <<Καθίστε !>>Φώναξε μια Μάγισσα . Πήρα θέση στα σκονισμένα καθίσματα της αίθουσας δίπλα στην φίλη μου . <<Τι κανουμε τώρα ; >>Με ρώτησε και γέλασα χαμηλόφωνα . Ήξερα καλά τι εννοεί . <<Ότι κάνουμε πάντα . Κανουμε ότι ακούμε τα ψέματα που αραδιάζουν καλή μου φίλη . >>Γέλασε και κοίταξε την σημερινή ψεύτρα να πέρνει θέση στο κέντρο της αίθουσας . <<Σήμερα θα σας μιλήσω για την ιστορία της περιοχής μας . >>Αναφώνησε και από παντού ακούστηκαν επιφωνήματα βαρεμάρας κυρίως από την πλευρά των αγοριών στην απέναντι πλευρά . Είμασταν χωρισμένοι όχι μόνο στην αίθουσα αλλά σε όλη την περιοχή . Για να διατηρηθεί η καθαρότητα των γυναικών . Τουλάχιστον μέχρι την γιορτή για τον Οθάλα τον ποταμό μας . Εκείνη την ημέρα πουλάνε παρθένες για να γονιμοποιήσουν το είδος . Αηδίες . Αυτό πιστεύω εγώ . Μας βλέπουν σαν μηχανές παραγωγής . <<Οι Σικάουα η αλλιώς μάγισσες υπήρχαν από την αρχή του κόσμου . Γι'αυτό θεωρούνταν ιερά πλάσματα . >>Άρχισε να μιλάει η γυναίκα και γύρισα το βλέμμα μου σε αυτήν . Ποτέ δεν είχα ακούσει για την ιστορία καμίας περιοχής . Έτσι μου κέντρισε το ενδιαφέρον . <<Οι Σικάουα δεν συμμετείχαν ανάμεσα στον πόλεμο των άλλων περιοχών . Τον βρήκαν ανούσιο και βάρβαρο για τον λαό μας >> Πως τολμά να λέει πως δεν θέλουνε την βαρβαρότητα όταν όλα τα παιδιά σε αυτή την αίθουσα είναι παραδείγματα βαρβαρότητας . Σταμάτησα να ακούω και επικεντρώθηκα στο παράθυρο . Βλέποντας τα πορτοκαλί φθινοπωρινά φύλλα να παρασέρνονται από τον άνεμο , ηρέμησαν τα νεύρα μου . Ο πλάτανος στην πλατιά είχε κίτρινα , πορτοκαλί και κόκκινα φύλλα σαν τα μαλλιά μου που είχαν το κόκκινο χρώμα της φωτιάς . Δώρο των δράκων . Με κάνουν τόσο διαφορετική αλλά μου αρέσουν . Μου θυμίζουν εκείνο το κοιμισμένο κομμάτι του εαυτού μου . Αλλά μια μέρα θα το ξυπνήσω για να χύσω αίμα κόκκινο σαν αυτό που χύθηκε από τα φτερά μου που χωρίς δισταγμό είχαν κόψει στην ρίζα . Θα το κάνω ότι και να χρειαστεί .
