𝒦𝐸𝒩𝒜𝒵

•𝓒𝓱𝓪𝓹𝓽𝓮𝓻 17•

Είχα βγει από το δωμάτιο μου , φορώντας μόνο ένα λευκό νυχτικό . Είδα έναν αξέχαστο εφιάλτη μα το Ιφριντ Είδα πως με είχε αρπάξει και ξερίζωνε την καρδιά μου . Καθώς ο Κενάζ απλά κοίταζε το Ονι να με σκοτώνει . Ξύπνησα με κραυγές πόνου και φόβου . Την επόμενη στιγμή περπατούσα μέσα στο παλάτι ψάχνοντας κάτι να με κάνει να ξεχαστώ . Μετά από λίγο περπάτημα στους διαδρόμους του παλατιού , βρέθηκα με μια αίθουσα που έμοιαζε με καθιστικό . Ένα από τα πολλά σίγουρα . Η φωτιά στο τζάκι έκαιγε . Κάθισα στο μικρό γούνινο λευκό χαλί μπροστά στο τζάκι . <<Κυρία θα θέλατε κάτι ;>> Είναι σίγουρα περασμένα μεσάνυχτα . Πίστευα πως όλοι οι υπηρέτες είχαν πάει για ύπνο . <<Όχι ευχαριστώ πήγαινε ξεκουράσου >> Της απάντησα γλυκά . Έφυγε νεύοντας θετικά . Ήταν νέα και όμορφη . Ένιωσα μια παρουσία κοντά μου και γύρισα για να δω τον Κεναζ να πλησιάζει . Φορούσε μόνο ένα παντελόνι . Τα μαύρα μαλλιά του ανακατωμένα .Τα μάτια του ακόμη ποιο όμορφα κοντά στην φωτιά . Κάθισε δίπλα μου . Κοίταζε την φωτιά . Σε λίγο θα ζήλευα την φωτιά . Άφησα το μυαλό μου ανοιχτό . Και τότε ένιωσα , και το δικό του να ανοίγει αφήνοντας μου ελεύθερη πρόσβαση . Αρχίσαμε να μιλάμε νοερά .
Κεναζ .
Εγώ . . . Γαμωτο Υβέϊν ! Δεν ήταν καλά . Αλλά όσο δεν μου μιλάει , δεν μπορώ να τον βοηθήσω . Ήθελα να μάθω για τον Θάριον. Και ακούγοντας την σκέψη μου άρχισε να μου εξηγεί .
Ήμουν τρία όταν γεννήθηκε Θαριον . Ήμουν κατά χαρούμενος . Η μητέρα μου ερχόταν από την Χούκα . Ο πατέρας μου σαν καθαρόαιμος δράκος ζούσε εδώ . Στην Καρδιά όπως αποκαλούσαν αυτά τα εδάφη. Όμως όσο ο Θαριον μεγάλωνε έβγαζε μια ευωδία αρσενικού διαφορετική από αυτή του πατέρα μου . Άκουγα με απόλυτη προσοχή , τον έβλεπα να πονά καθώς μου εξιστορούσε τα γεγονότα .
Ήμουν εφτά τότε και ο Θαριον τέσσερα , όταν καταλαβα πως Θαριον δεν είναι γιος του πατέρα μου . Η μητέρα τον είχε κάνει με άλλο αρσενικό . Ο Πατέρας μου θέλησε να τον σκοτώσει . Αλλά μετά από πολλά δάκρυα δικά μου και της μητέρας μου τον έδιωξε στην Χούκα , σε ένα ορφανοτροφείο . Δεν τον ξαναείδα . Μου έλειπε αφόρητα . Δεν θέλω καν να φαντάζομαι πως κατάφερε να ζήσει μακρυά μας . Μετά η μητέρα μου έβλεπε πως δεν ήμουν καλά και πήγε στην Σικαουα να πάρει ορφανό . Είχα πάει μαζί της . Εκείνη την ημέρα σε είδα στον Οθάλα . Ήσουν τόσο όμορφη και ας έκλαιγες . Πήρε την Αζούρα η οποία ήταν μόνο δυο χρόνων και γυρίσαμε σπίτι . Είχα μείνει άφωνη . Πάντα αναρωτιόμουν τι έκανε εκεί όταν τον συναντήσει στην Σικάουα . Το μόνο ορφανοτροφείο που δέχεται όλα τα είδη είναι στην Σικάουα .
Κεναζ εγώ δεν ξέρω τι να πω . Λυπάμαι .
Μην λυπάσαι , είναι εδώ τώρα ο Θαριον . Τον ξανα βρήκα έστω μετά από τόσα χρόνια . Πως γίνεται την μια στιγμή να μου φέρεται απαίσια και την άλλη να είναι τόσο ήρεμος και ομιλητικός .
Συγνώμη . Είπε και γύρισα να το κοιτάξω . Προς έκπληξη μου με κοίταζε και αυτός .
Γιατί ; Ρώτησα και ένιωθα δάκρυα να ανεβαίνουν στα μάτια μου . Ένιωθα ανασφαλείς .
Γιατί από την στιγμή που με φίλησες, δεν μπορούσα να αναπνεύσω . Μόνο ο Χούκα ξέρει πως άντεξα να κοιμάμαι δίπλα σου εκείνη την νύχτα . Τι ; Αυτό είναι χειρότερο από ότι περίμενα . Τώρα νιώθω βρώμικη .
Μόνο ο Χούκα ξέρει το πως άντεξα να μην σκίσω το πουκάμισο που φορούσες και να σε κάνω να μην μπορείς να περπατήσεις για ημέρες . Υβέϊν Είπε σέρνοντας το όνομα μου . Ένιωσα ένα ρίγος ανάμεσα στα πόδια μου . Κατάπια βαριά . Χαμογέλασε . Κάθαρμα . Ξέρει ποσό με επηρέασαν τα λόγια του . Με πλησίασε . Ήρθε σε απόσταση αναπνοής και είπε .
Ήθελα να σε κάνω να ουρλιάζεις το όνομα μου για μέρες , ταίρι μου . Είπε και ένιωσα το δεσμό να κατακλύζει το σώμα μου . Κάθε κύτταρο μου τον ήθελε . Κάθε κύτταρο μου , μου έλεγε να τον φιλήσω . Και το έκανα . Ένωσα τα χείλη μας . Με σήκωσε και με βάλε να καθίσω πάνω του . Τύλιξα τα πόδια μου γύρω από την μέση του . Πέρασα τα δάχτυλα μου στα μαλλιά του . Ήταν τόσο απαλά όσο πίστευα . Ζούληξε τα οπίσθια μου με τα χέρια του . Με φιλούσε παθιασμένα . Ασταμάτητα .
Μόνο στην σκέψη πάω θα είμαι ο πρώτος που σε κάνει να τελειώσεις , Υβέϊν , σε ήθελα .Μου είπε νοερά και σχεδόν λιποθύμησα . Οδήγησε το ένα του χέρι ανάμεσα στα πόδια μου . Σήκωσε το νυχτικό μου και τα δάχτυλα μου ήρθαν σε επαφή με την περιοχή μου . <<Τόσο υγρή .>> Είπε δίπλα στο αυτί μου . Βούτηξε δυο δάχτυλα του μέσα μου . Βόγκηξα . Γαμωτο αυτό είχε ωραία αίσθηση . Άρχισε να τα κινεί ρυθμικά . <<Κεναζ >>Άρχισε να κινητέ ποιο γρήγορα . Ένιωθα πως το σώμα μου θα εκραγεί . Και αυτό έκανε . Τελείωσα γύρω από το χέρι του . Τα πόδια μου έτρεμαν Σήκωσε το χέρι του μπροστά μου και έγλυψε τα δάχτυλα του . Είχα μείνει χωρίς ανάσα . Τον κοιτούσα με πάθος . Τον ήθελα . Τώρα . <<Γαμωτο Υβέϊν . >>Είπε και σηκώθηκε . Κρατώντας με στα χέρια του . <<Αρκετά για σήμερα , χρειάζεσαι ύπνο .>> Μου είπε και απογοητεύτηκα . Πρώτη φορά το ένιωθα αυτό . Πρώτη φορά τελείωνα . Πρώτη φορά- Γαμωτο μόνο που το σκεφτόμουν . . . Έχωσα το κεφάλι μου στον αυχένα του καθώς εκείνος περπατούσε . Μπήκαμε στο δικό του δωμάτιο . <<Θα κοιμάσαι εδώ . >>Μου είπε και ένευσα θετικά . Χώθηκα στα σκεπάσματα . Με τράβηξε από την μέση κοντά του . Ήμουν πρόσωπο με πρόσωπο μαζί του . Με πλησίασε και με φίλησε απαλά στα χείλη .<<Ξεκουράσου >> μου είπε και έκλεισα τα μάτια μου . Τυλίχτηκα σαν κισσός γύρω του και αποκοιμήθηκα , έχοντας στο μυαλό μου μόνο την μαγική του μυρωδιά .