VAHŞİNİN GÜLÜ(Final Oldu)

Bölüm 23

Not :Bu bölümü Ezra karakterine adıyorum.Bölüm sonu soruları yanıtlarsanız sevinirim aksi taktirde yb gelmeyecek...iyi okumalar🐻

Medyada :AHMET KAYA

                 "KİRLİ TOPRAK"

Sabah gözlerimi açtığımda kendimi  Berzana ahtopat gibi sarılmış bir  vaziyette göğsünde uyuyor bulmuştum.Yerim çok güzeldi ama hala ona öfkeliydim ,bana kendiyle alakalı hiç bir şeyi anlatma gereği bile duymuyordu.Belime sarılı elini itip ondan uzaklaşmaya çalıştığımda  bir gözünü açmış ne olduğunu anlamaya çalışıyordu.Tam yataktan kalkacağım sırada belimden tutarak beni tekrar yatağa yatırıp üstüme çıktı.Tırnaklarımı kollarına bastırdığımda ise milim kıpırdamamış aksine gülmüştü,göğsünden itip kendimden uzaklaştırmaya çalıştım ama bu seferde bana daha çok sokulup boynumdan öptü.Başını kaldırıp baktığında elalıklarında bir çocuk neşesi vardı.Neydi beni sinir eden ama onu eğlendiren ?tam bir şey söyleyecekken beni hoyratça öptü.Karşılık vermiyordum ama ısrarcıydı ,üst dudağımı ısırıp geri çekildiğinde

-Bilmen gereken tek şey benden asla gidemeyeceğin

Demişti.Bilmek istedigim bu değildi ,bana artık  neler olduğunu kendi anlatmalıydı.Başkasından onun hakkında bir şeyler öğrenmek istemiyordum.Bu kadar çok mu zordu bana kendini anlatmak ?Elalıklarına bakıp kararlı bir şekilde

-Bilmek istediğim tek şey benden saklama gereği duyduğun gizemli işin!Dün yapmadım demek çok mu zordu ?niye aramıza duvarlar örüyorsün ?

Dediğimde sorgulamam hoşuna gitmemiş olacak ki üstümden kalkıp doğruldu.Cevap vermeyeceğini anladığımda yataktan kalkıp dolaptan siyah,belden oturtmalı  bir elbise ve mavi şalımı alıp banyoya geçtim.Giyinip çıktığımda Berzan odada yoktu tabi beyefendi sorguya çekilince hemen ortalıktan toz oldu.Elbet sorularımın cevabını alacaktım,ya kendi güzellikle söyler ya da ben bir yolunu bulurum! Odadan çıkıp merdivenlerden ineceğim sırada Havini bir kaç basamak geride, elinde ekmek sepeti ile gördüğümde bana gülümseyip

-Hiç mutfağa inme sofra hazır  yengelerin en cesuru

Demişti.Dün ki konuşmamıza şahit olduğunu anlamıştım,Havin bir kaç basamak daha çıkıp yanıma geldiğinde ona gülümsemiş ve sır verecekmişim gibi kısık bir sesle

-Abin delirtecek bir gün beni

Dediğimde gülmüş ve oda benim yaptığım gibi sesini kısarak

-İkiniz de deli olmasaydınız birbirinize bu kadar benzemezdiniz ki

Demişti .Haklıydı ,ikimizinde farklı yönleri olsa da birbirimize benziyorduk.Havinle salona ilerlediğimizde Dilan çayları servis yapmış çıkıyordu ,masaya geçip yerimi aldığımda Berzan hiç bana bakmadan önünde ki tabağı saniyeler içinde  neredeyse silip süpürmüştü.Sanırsın üç gün yemek yememiş,pis boğaz.Kahvaltı bittiğinde ise tabağımın üzerine boş eşyaları koyup ve  Berzanın ekmeğiyle silip yuttuğu tabağıda homurdanmasına aldırış etmeden  önünden alarak solandan çıktım...Gün içinde tüm işleri yapıp bitirdiğimde akşam yemekleri için mutfağa erken geçip Ümranlarada gönderebilecek kadar çok ve çeşitli yemek yapmaya karar verdim.Yemekler bittiğinde  çocuklar içinde kek ve poğaça yapmaya karar vermiştim,işim tamamen bittiğinde saat 5 'e geliyordu .Odama çıkıp rahatlamak için sıcak bir duş aldım,üstümü giyip aşşağı indiğimde ise Berzan arkası bana dönük bir şekilde eğilmiş ,avlunun toprak kısmındaki bitkilerle uğraşıyordu.

Tam olarak ne yaptığını anlamak için yanına gittiğimde son derece dikkatli bir şekilde gül fidesini toprağa diktiğini görmüştüm.Üstü başı toz -topraktı ama bunu hiç umursamadan diktiği fidenin etrafını temizliyordu.Yardım etmek için eğilip toprağın içindeki irili ufaklı taşları çekmek istediğimde Berzan elime dokunarak beni durdurdu,kalan bir kaç taşı da uzaklaştırdığında gül fidesinin önü tamamen temizlendi.Bana baktığında ela gözleri yine parlamıştı ,ömrüm boyunca böyle güzel baksa olmaz mıydı ?Ayağa kalktığında bende  eğildiğim yerden kalktım.Gözlerime öyle bir bakıyordu ki sanki hayat bulmuş gibiydi,bu şekilde bana bakıyor olması içimi ısıtıyordu.Elalıklarında kaybolmaya başlamışken manidar bir şekilde gülümseyerek