Not:Bölüm sonundaki soruları yanıtlarsanız sevinirim,iyi okumalar ..🕊🎈
" İz "
Medyada :EZRA KARADAĞLI
Berzanın yaptıklarından sonra ruhum sızlıyordu.Gözlerimi açamayacak kadar kendimi yorgun hissediyordum.Bana vurmasını asla unutamayacaktım,her şeyde aklıma artık bu yaptığı gelecekti.Neden böyle davranmıştı ki? bir kere sormadı, neden demedi. Oysa ne çok isterdim bir kez beni dinlesin anlasın ama o dinlemeyi değil öfkesini kusmayı seçmişti.Anlamıştım artık onun doğrularıyla benim doğrularım bambaşkaydı.Berzanın içinde küçük bir çocuk görmüştüm ama bu gün o çocuk içindeki vahsiyi yenemedi.Artık ağlamayacaktım, onun karşısında hükmedebilecehi bir Ezra yok ,onun için ölümü bile göze alabilecek ezrayı içindeki vahşiye kurban etmişti...Banyoya geçip sıcak bir duş aldım,aynadaki yansımam sızlayan ruhumun somut delilini gösteriyordu.Giyinip odaya geçtiğimde Berzan geri gelmiş yatakta beni izliyordu .Ruhumu katletmişken bu kadar umursamaz nasıl davranabiliyordu ?Dolaba yaklaşıp yastıkla battaniye alacakken Berzanın sesini duydum
-Ne yaptığını zannediyorsun lan sen!
Demiş ve yanıma gelmişti.Gözlerine korkmuyorum dercesine baktım.Elalıkları karaya çalınmıştı, benim öfkeli olmam lazımken beyefendi rol çalıyordu.Kolumdan tuttuğunde vurduğu yer sızlamıştı.İstemeden inlemiştim,bana baktığında buzdan bakışları hiç değişmemişti.Bileğimden tutup yatağa doğru götürdü,ayağımla ve elimle itmeye çalıştım ama mengene gibi yapışmıştı.Yatağa oturtarak geceliğimin uç kısımlarından tutup zorla çıkarttı.Direniyordum ama gücüm yetmiyordu .Bana dokunmasını istemiyordum titriyordum yapma demiştim .Bi an geri çekilip vücudumda bıraktığı izlere baktı .pişman olmasını isterdim bir özürdilemesini ama o bunun aksine
-Sana sınırlarıma yaklaşma dedim
Demişti.Şuan ona karşı Kırgın ve öfkeliydim.Yaptığının canımı ne kadar çok yandığının farkında değil miydi?yataktan kalkmaya çalışırken tekrar tuttu,debeleniyordum ama bırakmıyordu.Bağırmak istiyordum ama yardıma gelseler bile bana acıyan gözlerle bakmasını istemiyordum,bu yüzden Berzan benden hınsını çıkartırken hiç sesimi çıkartmamıştım.Tepkisiz durduğumda Berzan hangi ara getirdiği melhemin kapağanı açıp yara açtığı yerlere sürmeye çalışacakken elini itmiştim.Öfkeyle
-Senin hiç bir şeyini istemiyorum artık !
Demiştim.Kibirle gülümseyip yüzüme yaklaştı
-Senin her şeyin bana ait Karadağlı gelini
-Ben sana ait değilim .Bana hükmedemezsin Berzan Karadağlı
Dediğimde beni yatağa itmiş ellerimi de basımın üstünde sabitlenmişti.Elaları öfkeden karaya döndüğünde
-Ezra Karadağlı bu dünyada da öbür dünyada da her şeyinle bana aitsin !
Demiş ve alnımdan öpmüştü.İlk defa Ezra demişti ve bunu canımı yaktıktan sonra demişti.Etkisinden kurtulup bacaklarımla itmeye çalıştım ama ağırlığını üstüme vermişti.Diğer eliyle melhemi sürmeye çalışıyordu,debelendikçe daha ısrarcı olmuştu.Üzerimden kalktığında bende doğrulup kalktım, onunla aynı yatakta yatacak değildim !tam adım atacakken önümde durmuş kaşlarını çatmıştı.
-Geç yatağa
-Geçmiyorum
-Diyorsun
-Diyorum !
Dediğimde ani bir hareketle beni yatağa atıp üstüme çıkmıştı.Debeleniyordum ama milim kıpırdamıyordu,Öküz !
-kalk üstümden Berzan
ŞİMDİ OKUDUĞUN
VAHŞİNİN GÜLÜ(Final Oldu)
Ficción GeneralParmak uçlarına değen sıcaklık,incinen bir hayatın yarasıdır. AHMET KAYA Hayata bakışları birbirinden zıt iki insan,bir gün kaderleri onları hiç ummadıkları bir zamanda karşı karşıya getirirse ne olur ?Birbirlerine aykırı...
