VAHŞİNİN GÜLÜ(Final Oldu)

Bölüm 40

40Not :Çok uzun bir bölüm oldu.Okurken düşüncelerinizi yazarak yeni bölümün gelmesi için beni teşvik edebilirsiniz..İyi okumalar 🕊

#Sınır :190 vote 350 yorum

🌺🌺EZRA'DAN..

İzmir' e geldikten sonra evi temizlemek yerleştirmek ile uğraşmıştım ama uzun süre o evde abimlerle kalamazdım. Asmin' le aramız iyi değildi.Ona hak veriyordum.Abisinin istemediği bir evlilik yaptığını ve buna benim sebep olduğumu düşünüyordu ama bence değişen bir şey yoktu.Benimle de istemediği bir evlilik yapmıştı. Üstelik her gün dolap çevirmek zorunda kalmıştı.Olmadığın biri gibi görünmek kolay bir iş değildi.Şimdi kendini olduğu gibi gösterecek böyle sevilecekti belki de.Sevilmesini de diliyordum zaten.Kötü bir eş değildi.Evet şiddet ve yalan gibi kötü huyları vardı.Arkadaş çevreside iyi değildi ama yine de kötü bir eş sayılmazdı.En azından orada gördüğüm diğer eşlere oranla.İyi bir baba da olurdu ama bu konu sıkıntılıydı işte.Girdiği işler kanlıydı ve her silah bir gün geri teperdi.Döktüğü kanlar evladından çıksın istemezdim. Bu nedenle bu konuda kafam karışıktı.Berzan bir kadın için işini bırakacak adam değildi. Zaten oralarda eş dediğinin ne haddineydi kocanın işine gücüne karışmak.Karnını doyuruyorsa başka bir söz hakkın yoktu onun o arkadaş çevresindeki kişilere göre.Belki çocuğu büyüdükçe onun için endişe eder bırakmaya uğraşırdı o işleri.Bu tabii ki evlendiği kadına bağlıydı.Belki o da benim gibi çocuk üzerinden böyle bir kumar oynamak istemezdi.Asmin nispet yaparcasına fotoğraflarını göstermişti.Karısı gerçekten çok güzeldi. Bebek gibi bir yüzü vardı. Bir bakanın bir daha bakacağı biriydi.

' İnşallah kalbinin güzelliği yüzüne yansımıştır. Mutluluklar dilerim. ' demiştim ve buna bozulmuştu.Ne zannediyordu ki ben Berzan mutsuz olsun peşimden koşsun sen ne istersen öyle olsun desin diye terk etmedim.Bende hesap kitap yoktu.Onunla artık olamazdım.Kalsaydım hayat ikimize de zehir olurdu,ederdim yani çünkü kendimi biliyordum. Ona güvenmez,inanmaz, konuşmaz ve o elleriyle bana dokunsun istemezdim.O bana katilin kızı dediğinde bunun ne kadar acı verici olduğunu bizzat yaşamıştım.Şimdi ben ona katil demekten kendimi alamayacaktım ve o bununla her gün yaşayamazdı.Kim isterdi ki sadece yemeğini evinin temizliğini yapan başka hiçbir kadınlık yapmak istemeyen biriyle hayat geçirmek.Üstelik çocuk sahibide olması gerekiyordu artık.Bunu da vermeyecektim.Kalsaydım onu yavaş yavaş beni öldürmeye zorlayacaktım çünkü evden her çıktığında birine zarar mı verdi diye düşünecektim ve bunu kaldıramayacağım kesindi.Bir anda beynimde şimşekler çakmıştı ve herkesin gözü önünde terk etmiştim onu. Başta Ali olmak üzere herkes ölümümü isteyecekti biliyordum. O an Berzan çekip vursa şaşırmazdım ya da Ali.Bir şekilde ikisi de yapmadığı gibi hükümde çıkmamıştı. Berzan engel olmuştu. Bunu neden yapmıştı emin değildim. Belki de hak vermişti. Ben defalarca bunu kaldıramam demiştim zaten. Böyle bir şey varsa seninle kalamam demiştim. Ben o anda bile Berzan ı hayal kırıklığına uğratmamıştım. Ali söylediği ve ona dönüp baktığım o anda o buz gibi ifadesini sonradan anlamıştım.Ben duyduğum anda Berzan ın gözünde gitmiştim o da zaten buna karşı durmamıştı. Giderken bile Berzan ın bana belirlediği rolü oynadığımı sonradan fark etmiştim.

Abimleri yerleştirdikten sonra Elif' i aradım.Elif üniversiteden arkadaşımdı.Tabii artık o üçüncü sınıfı bitirmiş dörde geçmişti. Hayatım öyle değişmişti ki aklımda hiçbir şey kalmamıştı. Elif' le bir kafede buluştuk. Parmağında bir söz yüzüğü vardı.Sorduğumda bakışlarını kaçırdı.Buna anlam verememiştim.Kısık bir sesle;

-Kaan ve ben nişanlandık,sandığın gibi değil Ezra.

-Mutluluklar dilerim Elif. Bence çok yakışırsınız.

-Sen onu beğeniyordun ama inan öyle sen gittin fırsat buldum gibi bir şey olmadı. Vaktin varsa anlatırım

-Elif' im ben Kıvanç Tatlıtuğ u da beğeniyorum ama Başak Dizer benden hiç özür dilemedi. Kaptı dağ gibi adamı