36Not :Sınır dolduğunda yeni bölüm gelecektir...iyi okumalar
*Sınır : 180 vote 350 yorum
#Ezra 'dan..
Yağmur hafiften kendini göstermeye başladığında çocuklara sınıfa girmemiz gerektiğini söyledim ama hepsi o kadar güzel kendi aralarında oynuyorlardı ki dediğimi duymadılar,bu hallerine gülümsemeden edemedim.Ancak yağmur kendini göstermeye başladığında Berzanı beklemeyi bırakıp çocuklara içeri geçmelerini tekrar söyledim.Hep beraber içeri geçerken birkaç kız çocuğu gelip sarıldılar.Çok güzellerdi,hemen eğilip o yanaklarından öpüp kocaman sarıldım.
Hep beraber sınıfa girdiğimizde ise çocuklar yerlerine geçip ışıl ışıl parlayan gözleriyle bana baktı.Her şey iyi güzeldi de sanki hocalarından çekindikleri için böyle konuşmadan uslu uslu duruyorlardı.Oysa ben yaramaz çocuk çok severdim,bu yüzden onlarla oyun oynamaya karar verdim.Öğretmenlerinden müsaade isteyip çocuklarla resim yapmaya karar verdim.Hem Berzana daha önceden aldırıp gönderdiğim boya ve resim defteri olduğu için herkes yapabilecekti.Eminim ki birbirinden güzel resimler ortaya çıkacaktı.
(Beni sessizce gülümseyerek izleyen çocuklara içtenlikle gülümseyip konuştum )
-Hep beraber resim yapmaya ne dersiniz ?
(Hepsi birden konuştu )
-Eveeeet
(Her birini ayrı ayrı öpüp koklayıp sarmalayasım geliyordu.Çocuklar dünyanın en güzel yapan varlıklardı ha bir de canım kedilerim )
-Tamam öyleyse hadi boyalarınızı ve defterlerinizi çıkarın ,yapmaya başlayalım.
Dedikten sonra öğretmene kendisinin isterse dinlenebileceğini çocuklarla ilgileneceğimi söyledim.Öğretmen çocuklara "uslu durun ,üzmeyin Ezra ablanızı " diyerek çantasını alıp sınıftan çıktı.Beni bu minnaklar asla üzemezdi ki beni.Keşke hepsiyle ayrı ayrı ilgilenebilseydim.
Ben dahil herkes resim yapmaya başladığında sınıfta çıt çıtmıyordu.Özenle resimlerine odaklanıyorlardı.Yaklaşık on beş dakikanın sonunda yaptıkları resimleri incelemek için ayağa kalkıp sıraları tek tek dolaştım.İçlerinden isminin Özgür Deniz olduğunu öğrendiğim çocuk güvercin resmi çizmişti.Güvercinler özgürlüğü teslim ediyordu,neden sadece bu resmi yaptığını merak ettim.Çünkü diğer arkadaşları birbirine benzer resimler yapmıştı.
-Güvercinleri sever misin Deniz ?
-Evet
-Neden peki ?
-Hem İstedikleri her yere uçabilirler,hem de özgürler.
-Onlar gibi olmak ister miydin peki ?
-Ben zaten onlar kadar özgürüm
Dedikten sonra kollarını kanat gibi açıp uçuyor gibi yaptı.Bu hareketine gülümsemeden edemedim,başını okşayıp öptükten sonra diğer sıralara gezmeye devam ettim.Hemen hemen herkes resimlerini tamamlamak üzereydi,dikkatlerini dağıtmamak adına öğretmen masasına geçip oturdum.Yağmur yağmaya devam ediyordu ve Berzan hala ortalıkta yoktu.Tam yarım saat oldu,acaba yakınını görüp konuşmaya mı daldı ?Giderek merak etmeye başladım.
Pencereden okulun bahçesine baktığımda kimseyi göremedim.Tam telefonumu çantamdan çıkartıp onu arayacaktım ki sınıfın kapısı açıldı.Berzan minik bir kız çocuğunun elinden tutarak içeriye geçti.Kız tatlı tatlı bana doğru geldiğinde oyuncak bebeğinin saçlarını okşayıp konuştu.
-Teşekkür ederim Ezra abla
-Neden güzelim ?
-Bebek için
ŞİMDİ OKUDUĞUN
VAHŞİNİN GÜLÜ(Final Oldu)
General FictionParmak uçlarına değen sıcaklık,incinen bir hayatın yarasıdır. AHMET KAYA Hayata bakışları birbirinden zıt iki insan,bir gün kaderleri onları hiç ummadıkları bir zamanda karşı karşıya getirirse ne olur ?Birbirlerine aykırı...