VAHŞİNİN GÜLÜ(Final Oldu)

Bölüm 27

 Not :Sınırlar dolmadan yb gelmeyecektir...iyi okumalar 🕊🎈

Sınır :100 vote 900 yorum

Medyada :BERZAN KARADAĞLI

                           "Rüya "

Berzanın sarsmasıyla gerçek sandığım kabustan uyanmıştım.Alnımdan terler akıyordu,elalıkları gözlerime ne olduğunu sorarcasına baktığında onu kanlı canlı yanımda gördüğüm için şükrediyordum.Dayanamayıp sarıldığımda ''yaşıyorsun, her şey kabusmuş'' diyebilmiştim,bu anın gerçek olduğunu ispatlarcasına belimden tutup sertçe sarıldı.Rüyamda güçlü durmaya çalışmaktan ağlayamamıştım,şimdi ise berzanın iyi olduğunu gördükten sonra rahatça ağlayabilmiştim.Berzan göz yaşlarımı silerken bir yandanda "Ağlama gülüm " diyordu.Sakinleşebildiğimde içimi ısıtan elalıklarına zar zor bakabildim,bu gözleri bir daha göremeyeceğim diye çok korkmuştum.Göz yaşlarımı baş parmağıyla silip geri çekildiğinde

-Benim için mi ağlıyorsun ?

Demişti.Onu sevebilecek olmama neden inanmıyordu?ona bir şey olsaydı nefes alamazdım bunu gerçekten göremiyormuydu?anlık gelen sinirle kollarından çıkıp omzuna bir tane vurdum.

-Neden bana bir şey demeden ortalıktan kayboldun ?

Dediğimde anlamayan gözlerle bana bakıyordu ,hıncımı alana kadar durmayacaktım.Hem omzuna hem gögsüne vurarak söyleniyordum

-Senin için kek yaptım dedim ,niye geç geldin ?Niye eline silahı aldın, bilmiyormusun Ali o !aptal aptal konuşur sonrada defolup giderdi.Niye öldüğünün acısını yaşattın bana ?bir de aptal gibi ben ölürsem mutlu ol diyorsun,sen öldükten sonra nasıl mutlu olabilirdim,yaşamamın anlamı kalırmıydı ?

Elim vurmaktan acıyordu ama o sakinleşmem için beni durdurmamış, öfkemin dinmesini beklemişti.Durduğumda beni belimden tutup göğsüne bastırdı,sarılışı her zaman ki gibi sertti ama bu sefer ona sımsıkı tutunmuştum.Başımdan öpüp geri çekildiğinde elalıkları kahvelerime alaycı bakmıştı

-Ali piçinin silahı doğru nişan alıp beni vurma cesareti anca rüyada olur, hem ben kekimi yemeden ölmem ki oradan anla rüyadasın gülüm

Dediğinde kaval kemiğine yumruğumu geçirmiştim.Bir insanın en acıyabilecek yerine vurmuştum ama karşımdaki öküz katıla katıla gülüyordu.Sinirlenmiştim,yataktan kalkıp gideceğim sırada berzan bileğimden tutup yatağa geri oturttu.Elalıkları gülmekten yaşarmıştı,kaşlarımı çatıp baktığımda ise beni kendine çekip sertçe öptü.Anın gerçek olduğunu ispatlarcasına sert ve tutkulu öpüyordu,ayrıldığımızda nefes nefeseydik.Elalıklarında ki güneşi tekrardan görebiliyor olmak kalbimin ritmini bozmuştu ,konuşmaya başladığında ise bir elini yanağıma katıp okşamaya başlamıştı

-Senin ne bu dünyada ne de öbür dünyada benden kurtuluşun yok gülüm

-Benim adıma konuşmaktan vazgeç ,senden kurtulmak gibi bir niyetim yok!

Dediğimde gözlerinin içi gülümsemişti,elalıklarına kaybolmak istiyordum.Bir insan hem bu kadar vahşi hem de bu kadar güzel bakabilirmiydi ?ne olursa olsun böyle güzel bakmamalıydı yoksa içimde ona inanan küçük kız hüsrana ugrayabilirdi.Kendimi toparlayıp yataktan kalkacağım sırada Berzan bileğimden tutup kendine doğru çekti.Elalıklarına baktığımda konuşmaya başladı

-Sana mutluluğu vaad edemem ,güzel laflar söyleyemem belki ama bil ki kadınımsın,ne senden öncesi olabilir ne de sonrası

Cevap vermemi beklemeden alnımdan öpüp yataktan kalktı.Yarınlar için kesin bir şey söylemiyordu ama kalbinde hep var olacağımı söylemişti ,artık ne hissedeceğimi şaşırmıştım.Berzan banyoya geçerken bende yataktan kalkıp dolaptan giyeceklerimi çıkardım.Üstümü giyindiğimde Berzanda banyodan çıkmıştı,beni iyice süzdüğünde kaşlarını çatmıştı.Yanıma yaklaştığında ise gözleriyle elbisemi işaret edip