VAHŞİNİN GÜLÜ(Final Oldu)

Bölüm 38

38 Not :Sınır dolduğu taktirde yb gelecektir.İyi okumalar🕊

#Sınır : 180 vote 250 yorum

#YAZARDAN...

Ezranın gidişini sessizce izleyen Berzan Karadağlı olacakların önüne geçmek için konaktan çekip giderken zihni sisli bir gece kadar karanlık, yüreği ise ateş gibiydi.Törelerin bu topraklar üzerindeki kanlı hükmünü daha çocukluğundan öğrendi.Sırf kimse bir gün ona boyun eğdirtmesin diye güçlü olup kuralları kendi belirlemek istedi ama güç ona acımasızlığı da armağan etti.Ela gözleri Dünya'ya belki karanlık bakmasaydı Ezraya hak verebilirdi ancak şuan hissettiği tek şey nefretti.Kendisine göre bir kadın uğruna hiç yapmayacağı şeylerin özgürlüğünü verdi.Şayet öyle olmasaydı diğer adamların eşlerini sindirip korkuttuğu gibi yapabilirdi değil mi ?yapmadı.Ezrayı kandırma yolunu seçerek canını yakmak istemedi ama ona yalan bir hayal dünyası yaşatarak karısının en büyük hayalkırıklığı oldu.İçten içe Ezranın ne düşündüğünü de biliyordu ama şuan önemli olan tek şey gözünde yaşamasıydı.Olabilecek her şeyi düşünmeye başladı

Bir müddet sonra tüm vahşi duyguları ile her şeyi yakıp yıkmak istiyordu çünkü
Ali'nin rahat durmayıp aşiret üyelerinin yanında kışkırtacak sözler söyleyeceğini hesap etti,bu yüzden onun açığını bulup susturması gerekiyordu.İkinci telefonunu çıkartıp Ağit'i aradı.İlk konuşan Berzan oldu.

-Alinin iş yaptığı adamlardan mal kaçırtıp yurt dışına gizli saklı kendi adına sattığına dair belgeleri gönder bana

-Ne yapacaksın ?

-Soru sorma lan !dediğimi yap.

Karşı taraftan gelecek olan cevabı beklemeden telefonunu kapattı.Sıra diğer aşiret üyelerinin açığını bulup toplantı yapmadan Berzan Karadağlı yöntemi ile usulünce rest çekmekteydi.Bir süre araştırma yapıp eli kolu uzun kişilere ulaşıp görüşmeler yaptı fakat istediğine ulaşamadı.Karşısına alacağı aşiret liderleri nüfusu ile ülke sınırı aşmış kişilerdi,bırak tehdit etmeyi kimsenin yanlarında konuşacak cesareti bile olmayacağı adamlardı.Arka planda döndürdükleri kanlı oyunlarda delil olabilecek tanık bile bırakmazlardı.

Karanlık çökmesine çok az kalmıştı,Berzan başını kaldırıp gökyüzüne baktı.Kendini ilk kez kapana sıkışmış hissediyordu ve bunu da Ezra yüzünden olduğunu düşünüyordu.Oysa sırf bu hissi yaşamak için herkesle savaşıp kazandı.Kaybetmek lügatında yoktu,kazanana kadar en kötüsü olmayı tercih ederdi.Peki şimdi ilk kez yenilecek miydi ?hem de bunu Ezrasının yüzünden mi olacaktı ?

Sıkıntılı bir şekilde nefes alıp verdi.Saatine baktığında yediyi gösteriyordu.Aşiretin toplanmasına daha iki saat vardı.Bir şey yapmalıydı ama ne ?söz konusu Ezranın canı olunca tek yapmak istediği onun ölümünü ağzına alan herkesi öldürmekti.Karanlık fikirlerine telefonun çalmasıya son verdi.Arayan bu Dünyada güvenebileceği tek kişi olan Serhattı,zaten sonuna kadar güvenebildiği için de gözünde herkesten daha değerliydi.Telefonu açtığında Serhad endişe dolu bir sesle konuştu

-Abi yengem nerede ?sen nerdesin ,ne oluyor?

-Gitti

-Nereye gitti abi ?söyle hemen gidip getireyim.Ali abi zaten saçma sapan şeyler anlatıp duruyor

-Daha önemli işlerimiz var,Alinin hesabını sonra görecem.

-Ne yani yengemin öylece gitmesine izin mi vereceksin abi ?

-Benim izin verebildiğim kadarıyla gidebilir ,sıkıntı yok.Sen Aliyi de al konağa geç bende geliyorum.

-Tamam abi