Not :Bölüm sonu soruları yanıtlamadığınız müddetçe yeni bölüm gelmeyecek ...iyi okumalar 🕊
Medyada:BERZAN KARADAĞLI
"Çünkü ..."
Her şeyi yine açık açık söylemesede onun dışında hiç kimseyle bağ kurmamı istemiyordu.Tüm duygularımı nefret dahi olsa bir tek ona karşı hissetmemi istiyordu çünkü beni paylaşamıyordu.Bu yüzden abimlerle konuşmam onu daha da öfkelendirmişti.Peki bunu nasıl anlamıştı ki ?hiç anlayamadım.
Berzan odadan çıktığında buz gibi soğuk bir duş aldım çünkü içim yanıyordu.Berzanla savaşmak istemiyordum ama kendi çizdiği sınırlar dahilinde yaşamak için bazı şeyleri dayatmasına seyirci kalamazdım.Kendimi çok yorgun hissediyordum ,ışıkları kapatıp yatağa geçtim.Gözlerimi kapadığımda Berzanın ruhumda açtığı yaralar uyumama izin vermiyordu.Sürekli zihnimde sözleri ve ela gözlerindeki nefret aklıma geliyordu,yatakta bir o tarafa bir bu tarafa dönerken kapı açılmıştı.
Gözlerimi hemen kapatıp uyuyor numarası yaptım,dolabın açılma sesini duydugumda üstünü giyinmeye başladığını anlamıştım.Çok geçmeden yatağa geçtiğinde ise çatallaşmış sesini işitmiştim.
-Ben değişmem ,sana karsı düşüncelerimin değişmesi beni iyi yapmaz.Bir daha sonunu düşünemediğin şeyleri tekrarlama yoksa bu sefer senin değil onların canını yakarım
Demiş ve arkasını dönüp uyumuştu.Her zaman ki gibi yaptıklarından pişmanlık duymadığı gibi beni yargılayıp tehditini savurmuştu.Daha kaç kez ona dair umutlarımı içindeki vahşiye öldürtecekti ?bilmiyordum.İçimde çığlık çığlığa ağlayan küçük kız çocuğunu susturamıyordum, yerimden kalkıp banyoya geçtim.Kapıyı kilitleyip yere çömeldim ,göz yaşlarım ardı ardına akarken sesim gitmesin diye kolumu ısırıyordum.Sonunda sakinleşmeyi becerebildigimde göz yaşlarımı elimin tersiyle silip ayağa kalktım.
Önümü bulanık görüyordum,sarsak adımlarla lavobanın yanına geçip elimi yüzümü yıkadım.Aynaya baktığımda gözlerim şişmişti ,yüzümün rengi soluklaşmıştı.Her şey bu kadar nasıl sarpa sardı ?daha geçenlerde benim için gül dikmişti,nasıl bu kadar vahşileşe biliyordu ?düşünceler zihnimde yankılanırken kalbimin gürültüsü kulağımı sağırlaştırıyordu.Nefes almak hiç bu kadar zor olmamıştı ,kapı tıklatıldığında kendimi toparlayıp kapıyı açtım .Berzan elalıklarıyla yüzümü incelerken kaşlarını çattı,ona bakmadan geçmeye çalıştığımda ise kolumdan tutarak beni durdurdu
-Niye ağladın?
-umrunda mı ?
Dediğimde aniden belimden tutup alnını alnıma yasladı.Dudaklarımız arasında ki mesafe yok denecek kadar azdı,nefes almayı unutmuş gibiydim.Gözlerine baktığımda elalıkların alevler içinde bana baktığını gördüm ,elimi göğsüne katıp itmeye çalıştım ama nafile bir çabaydı çünkü bir milim kıpırdamamıştı
-Göz yaşında onları boğmamı istemiyorsan ağlamayı kes !
-Ağlamak için senden izin mi alacaktım !
-Benim için değilse o yaşlar evet ,izin alacaksın
Çok sinirlenmiştim,bu yaptığı kıskançlıktı .Cevap vermek ise yaramayacağını bildiğimden gözlerine bakıp ittim,dalgınlığından olacak ki bir iki adım gerilemişti.Bir şey demeden yatağa geçip uzandım,Berzan yatağa geçip yattığında ise belimden tutup göğsüne çekti.Ellerini itmeye çalıştım ama o kadar sert tutuyordu ki direnmek faydasızdı.Ondan uzaklaşmak için uyumasını bekledim,vakit geçmesine rağmen tutuşu hala sertti.Gözlerim daha fazla yorgunluga direnememiş çoktan kapanmıştı ....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
VAHŞİNİN GÜLÜ(Final Oldu)
General FictionParmak uçlarına değen sıcaklık,incinen bir hayatın yarasıdır. AHMET KAYA Hayata bakışları birbirinden zıt iki insan,bir gün kaderleri onları hiç ummadıkları bir zamanda karşı karşıya getirirse ne olur ?Birbirlerine aykırı...